7 najbardziej popularnych gatunków węży w Polskich hodowlach
Czas czytania: 4 min
Wąż zbożowy (Pantherophis guttatus)
mały dorastający do 120-150cm (maks. 180cm) i ważący 300-500g (maks. 800g), gatunek węża, pochodzący głównie z rejonów Stanów Zjednoczonych (północno – wschodnia część). Ze względu na swoją wielkość, temperament i łatwość hodowli, jest najczęściej wybieranych wężem w Polskich hodowlach. Dzięki, temu, że ich hodowla i rozmnażanie jest stosunkowo proste, hodowcom na świecie udało się, uzyskać kilkaset różnych odmian kolorystycznych. Coraz częściej można spotkać hybrydy, powstałe z krzyżowania, z innymi przedstawicielami Colubridae (np. Lampropeltis). Żyje średnio 15-20 lat.
Pyton królewski (Python regius)
gdy czuje się zagrożony zwija się w specyficzny sposób i wyglądem przypomina trochę piłkę, stąd jego angielska nazwa ball python (pyton piłka/kulka). Jest to średniej wielkości wąż osiągający maksymalnie 160cm (najczęściej 100-130cm) i wagę do 5kg (najczęściej 1,5kg-3kg). Zamieszkuje on tereny Afryki Zachodniej i Środkowej. Prowadzi skryty tryb życia, większość czasu spędzając w norach. Jest aktywny głównie w nocy i o świcie. Ze wszystkich gatunków węży posiada najwięcej odmian barwnych i ich krzyżówek (kilka tysięcy). W hodowlach żyje średnio 15-25 lat jednak są znane przypadki przekroczenia bariery 40 i 50 lat.
Pyton birmański (Python bivittatus)
to jeden z największych gatunków węży. Osiąga średnio 3-5m (maksymalnie 6-7m) i wagę 30-50kg (maks. 100kg + ). Zamieszkuje tereny południowej Azji. Jest silnym wężem o umiarkowanym temperamencie. Mimo swoich rozmiarów, szybko się oswaja i jego obsługa nie stanowi większego problemu. W hodowlach spotyka się kilkadziesiąt odmian barwnych. Żyje średnio 15-25 lat.
Boa cesarski (Boa imperator)
błędnie nazywany boa dusicielem (Boa constrictor). Jest to średniej wielkości wąż, osiągający od 1,5m do 2,5m (maksymalnie 3m) i wagę 3-10kg (maks. 15kg). Zamieszkuje tereny Ameryki Środkowej i północną część Ameryki Południowej. Bywa agresywny (szczególnie młode osobniki). Posiada kilkadziesiąt odmian barwnych. W odróżnieniu od pozostałych opisanych w tym artykule węży, jest gatunkiem jajożyworodnym (pozostałe są jajorodne). Żyje średnio 20 – 30 lat.
Pyton dywanowy (Morelia spilota variegata)
spotykany głównie na terenach Nowej Gwinei i północnej Australii, średniej wielkości wąż, osiągający 1,5-1,8m (maks.2m) i wagę 1-1,5kg (maks. 2kg). Jest gatunkiem dość często kąsającym, przez co wymaga poświęcenia większej ilości czasu, aby go przyzwyczaić do kontaktów z człowiekiem. Mimo tego, że jest gatunkiem nadrzewnym, często można go spotkać wygrzewającego się na otwartych terenach. Żyje średnio 15-20 lat.
Wąż mahoniowy (Lamprophis fuliginosus)
jeden z mniejszych węży występujących w hodowlach. Osiąga najczęściej 70-120cm (maks. 150cm). Najczęściej, decydują się na niego osoby, które marzą o małym gatunku węża lub te które nie mają miejsca na większe terrarium. Jest wężem o spokojnym temperamencie żyjącym na terenach kontynentu Afrykańskiego. Posiada kilka odmian barwnych. Żyje średnio 10-15 lat.
Pyton zielony – (Morelia viridis)
jest jednym z najładniejszych, spotykanych na świecie węży. Większość osobników jest soczyście zielona, z elementami żółtego i/lub niebieskiego. Jest gatunkiem o średniej długości 120 -150cm (maks. 200cm) i wadze 1-2kg (maks 2,5kg). Zamieszkuje tereny Nowej Gwinei, Wyspy Aru i półwyspu York. Jest to wąż, który ma dużo większe wymagania bytowe od pozostałych opisanych wyżej węży a jego rozmnożenie jest jednym z trudniejszych. Jest gatunkiem agresywnym, który wyciąga się, najczęściej tylko w sytuacjach tego wymagających (wizyta u weterynarza czy sprzątanie zbiornika). Jako jedyny z wspomnianych wyżej gatunków, prowadzi typowo nadrzewny tryb życia Żyje średnio 15-25 lat.
Wspomniane wyżej gatunki należą do 2 odrębnych rodzin. Boa i pytony należą do rodziny Boidae (dusiciele), z kolei wąż zbożowy i mahoniowy do Colubridae (węże właściwe). Wszystkie dusiciele są zwierzętami objętymi ochroną gatunkową i wymagają posiadania stosownych dokumentów (CITES) na podstawie których, należy je zarejestrować w Urzędzie Miasta, odpowiednim do miejsca zamieszkania osoby je posiadającej. Z kolei w sytuacji, rozmnożenia jakiegokolwiek gatunku dusicieli, wymagane jest zgłoszenie owego faktu w powiatowym inspektoracie weterynarii, gdzie zostaną wyrobione dokumenty dla każdego osobnika, który przyszedł na świat w danej hodowli.
Wybrane dla Ciebie
Domowe sposoby na zajęcie kota – zabawki i gry DIY
Kot, mimo że domowy, to drapieżnik, który potrzebuje znacznej ilości bodźców. Gdy kot będzie się nudzić, prędzej czy później zacznie rozrabiać. Ze stołów lecą wazony, szafki same się otwierają, a kapcie wynoszą pod łóżko.
czytaj
Dlaczego pies liże człowieka?
Kto ma psa, ten wie, że psia miłość czasem bywa…obśliniona. Niektórzy to lubią, inni raczej niespecjalnie. Jak to jest z tym lizaniem? Czemu nasze psiaki tak bardzo uwielbiają to robić?
czytaj
Czy warto mieć więcej niż jednego królika?
Tak, zdecydowanie warto mieć więcej niż jednego królika, ponieważ króliki są zwierzętami stadnymi i najlepiej czują się w towarzystwie innych królików. W naturze żyją w grupach, co daje im poczucie bezpieczeństwa i pozwala na naturalne zachowania społeczne, takie jak wzajemna pielęgnacja, zabawa czy przytulanie się.
czytaj
Co zrobić, gdy zwierzak zjadł trutkę na gryzonie?
Zatruć spowodowanych trutkami na gryzonie u zwierząt towarzyszących, zwłaszcza u psów jest wciąż dość dużo. Preparaty te niestety często znajdują się w miejscach, do których zwierzaki mają dostęp. Co gorsza, objawy zatrucia nie pojawiają się zbyt szybko.
czytaj
