Czy pies może mieć ADHD?

ADHD (ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder) to zespół nadpobudliwości, nadaktywności. Jednak pojęcie ADHD stosowane jest bardziej u ludzi. W odniesieniu do psów tak naprawdę nie używa się tego terminu, choć nazwa ta w pewnym sensie w wypowiedziach zadomowiła się.
AUTOR: Adrianna Iwan

Czas czytania: 3 min

Czasami można spotkać się z terminem ADHD rzekomego. U psów mówimy po prostu o nadpobudliwości. Nadpobudliwość, nadaktywność u psów może wynikać z powodu kilku czynników. W tym miejscu należy też zwrócić uwagę, że nadpobudliwość nie oznacza tego samego, co energiczność. Należy też pamiętać, że pies nie robi też niczego złośliwie, jest to cecha typowo ludzka.

Jakie są przyczyny psiej nadpobudliwości?

Jedną z najczęstszych przyczyn jest niedostateczna ilość ruchu i aktywności. Każdy pies ma indywidualne zapotrzebowanie na ruch. Spacer wokół bloku może być niewystarczający. Pies potrzebuje odpowiedniej dawki ruchu i eksploracji terenu. Przyczyną może być również nuda i związana z nią frustracja. Obok ruchu należy zapewnić psu odpowiednią dawkę wyzwań intelektualnych. Brak zajęcia powoduje, że pies się nudzi, a pokłady energii w końcu trzeba przecież rozładować. Widok spustoszonego mieszkania nie powinien wówczas nikogo dziwić. Jeśli nie zapewni się psu zajęcia – pies sam je sobie znajdzie. Innym czynnikiem przyczyniającym się do nadmiernego pobudzenia może być stres. Stres może wywoływać przeróżne objawy u psów. Ponadto złe warunki życia, złe szkolenie (lub brak szkolenia), nieodpowiednia ilość bodźców  w okresie szczenięcym,  a nawet zbyt wczesne odstawienie od matki również mogą przyczynić się do nadaktywności u psa.

Jakie są typowe objawy psiej nadpobudliwości?

Nadpobudliwy pies jest ciągle w ruchu, wszędzie go pełno, nie może skupić się na jednej rzeczy. Taki pies będzie chciał ciągle bawić się z opiekunem bez odpoczynku. Ponadto takie psy często podgryzają ludziom ręce, ciągle szczekają i skomlą. Częstym objawem jest gryzienie i szarpanie przeróżnych przedmiotów, zwłaszcza, gdy pies zostaje w domu sam. Z czasem objawy te mogą zostać zastąpione stanami agresywnymi lub lękowymi.

Jak pomóc psu z nadpobudliwością?

Niezależnie od przyczyny do tego problemu trzeba odpowiednio podejść. Złość i frustracja opiekuna może ten problem tylko pogłębić. Nadpobudliwy pies nie powinien być karcony. Warto szukać pomocy u behawiorystów (w tym miejscu zaznaczę, że warto zwracać uwagę na metody jakie są stosowane przez danego psiego behawiorystę, unikajmy metod awersyjnych). W niektórych przypadkach do terapii trzeba włączyć środki farmakologiczne, aby uspokoić lub wyciszyć psa. Rodzaj leku i jego dawkę dobiera zawsze lekarz weterynarii (dobrze jest poszukać lekarza, który zajmuje się medycyną behawioralną). Warto uczyć psa właściwych zachowań od szczeniaka. Dobrą opcją na rozładowanie energii w przypadku bardziej zaawansowanych przypadków może okazać się trening. Sport należy dobrać do możliwości psa i stanu zdrowia. Na uspokojenie psa trafną metodą może być zabawa węchowa z użyciem, np. maty węchowej. Pies „widzi” nosem, zmysł węchu jest dla niego tak ważny jak dla człowieka oczy – to właśnie nosem pies poznaje dany teren. Zabawa węchowa może być świetnym zajęciem dla psa. Warto zainwestować również w dobrej jakości gryzaki dla psów (trzeba pamiętaj o naturalnej potrzebie żucia u psów).

Wybrane dla Ciebie

Czy aby na pewno mruczący kot to szczęśliwy kot?

Kocie mruczenie jest uznawane za jeden z najbardziej relaksujących dźwięków na świecie. Mruczą nie tylko koty domowe, ale także duże, dzikie gatunki. Każdy gatunek wytwarza trochę inny dźwięk, co wynika z różnic anatomicznych. To, co my nazywamy mruczeniem to niskiej częstotliwości wibracje.

czytaj

Które psy są z włosem?

Przyjęło się sądzić, iż psy posiadające włosy nie uczulają. Są więc doskonałe dla alergików. Jakie rasy psów posiadają włosy zamiast sierści?

czytaj

Myślenie, które szkodzi. Mity o psach

Na powszechne wyobrażenia o psach wpływa wiele czynników: antropomorfizacja, kultura i rozrywka (filmy, książki) oraz opowieści przekazywane słownie, które niewiele mają wspólnego z aktualną wiedzą na temat kynologii. Nawet wśród właścicieli psów nadal funkcjonuje wiele mitów o psach. Poniżej znajdziesz najpopularniejsze, fałszywe przekonania na temat psich zachowań oraz sposobu ich funkcjonowania.

czytaj

Co słyszy Twój pupil, gdy mówisz „dobry pies”?

Jednym z popularnych psich mitów jest twierdzenie, że psy rozumieją wyłącznie intonację, a nie znaczenie ludzkiej mowy. Jak jest naprawdę?
Z pewnością nie ma sensu opowiadanie swojemu sznaucerowi, jak było dzisiaj w pracy, bo nasz towarzysz niewiele z tego zrozumie. Nie oznacza to jednak, że psy nie mają zdolności rozumienia niektórych słów.

czytaj

  • ZDROWY PUPIL

  • Zobacz bezpłatne poradniki dotyczące pielęgnacji i żywienia małych zwierząt domowych. Więcej materiałów w dziale Pobierz