Rasy psów: Dog niemiecki
Czas czytania: 4 min
Dzisiejsze dogi są potomkami psów myśliwskich wykorzystywanych do polowań na dużą zwierzynę taką jak dziki czy jelenie. Później zaczęły zyskiwać uznanie jako psy towarzyszące. Początkowo głównie wśród arystokracji, później również bardziej powszechnie. Dog niemiecki występuje w pięciu wariantach kolorystycznych: arlekin (czyli biały w czarne nieregularne, poszarpane łaty), czarny z dopuszczalnymi białymi znaczeniami (w tym tak zwane dogi „płaszczowe” bądź „płytowe” czyli białe z dużymi czarnymi łatami przypominającymi płaszcz), błękitny, żółty i pręgowany. Dwa ostatnie łączy obecność czarnej maski czyli ciemnego naloty na pysku który może sięgać uszu. Zdarza się również umaszczenie merle (marmurkowe, szaro błękitne z ciemniejszymi, nieregularnymi łatami) jest jednak umaszczeniem nie wystawowym i niepożądanym w hodowli. Na wystawach umaszczenia grupuje się w trzech kategoriach. Ocenia się wspólnie dogi czarne i arlekiny, osobno żółte i pręgowane,a niebieskie stanowią odrębną kategorię. Podobnie wygląda sprawa hodowli, można krzyżować ze sobą osobniki zgodnie z wystawowymi kategoriami.
Dogi niemieckie charakteryzują się krótką zwartą sierścią z delikatnym, prawie nieobecnym podszerstkiem. Dlatego też w zimniejsze dni warto, zwłaszcza starsze, mniej aktywne psy, ubierać w derki lub podobne nakrycia i ograniczać długość spacerów. Na co dzień sierść nie sprawia problemów w pielęgnacji. Kąpiele są niezbędne w zasadzie tylko w sytuacjach kiedy pies wybrudzi się czymś czego nie będziemy w stanie usunąć szczotką. Nadmierne linienie pojawia się okresowo w czasie wymiany włosa. Wystarczy wówczas przeczesywanie szczotką lub rękawicą do pielęgnacji. Więcej uwagi należy zwrócić na uszy. Jak u każdej rasy z wiszącymi uszami, może pojawić się nadmierna ilość wydzieliny którą należy regularnie usuwać.
Dogi charakteryzują się spokojnym charakterem. Wobec obcych osób bywają nieufne i powściągliwe w kontakcie. Osobniki agresywne i nadmiernie lękliwe nie powinny być wykorzystywane w dalszej hodowli. Na co dzień dogi są raczej umiarkowanie aktywne. Wybierając rodzaj aktywności dla doga warto pomyśleć o zabawkach węchowych czy edukacyjnych. Tego typu aktywność wymaga od psa zaangażowania i wysiłku umysłowego nie wymagając jednocześnie dużego wysiłku fizycznego.
Budowa głowy i układ fafli sprawiają, że dogi bardzo się ślinią. Musimy więc przywyknąć do faktu, że nasze ubrania, meble i ściany będą przyozdabiane rozbryzgami śliny. Ze względu na ich rozmiary trzeba kontrolować ich zabawy z mniejszymi zwierzętami i dziećmi. Zupełnie niechcący i nieświadomie mogą im zrobić krzywdę przewracając lub przydeptując. Podobną uwagę musimy przywiązywać do przedmiotów pozostawianych na wysokości dostępnej dla psa. Nawet jeśli nie zainteresuje się nimi bezpośrednio to może je zrzucić ogonem bądź głową.
Największą wadą dogów jest to że w porównaniu do innych raz żyją bardzo krótko. W przypadku tej rasy zdarza się, ze już psa w wieku 5-6 lat traktuje się jak seniora. Jak każda rasa olbrzymia z głęboką klatką piersiową są narażone na skręt żołądka. Nagłe powiększenie brzucha, nadmierne zianie, gorączka, odruch wymiotny bez pojawienia się wymiotów, a czasem problemy z poruszaniem się powinny nas zaalarmować. Tylko szybka interwencja lekarska może uratować życie psa. Inne dolegliwości które mogą dotykać dogów to, jak w przypadku większości dużych ras, problemy z kręgosłupem i stawami, a także, zwłaszcza w niektórych liniach hodowlanych nowotwory kości.
Wybrane dla Ciebie
Jakie zwierzęta są najczęściej wybierane na domowe pupile?
Na świecie żyje obecnie nawet ponad miliard zwierząt towarzyszących. Częściej, do ich opisu, posługujemy się angielską nazwą pets, a to jakie gatunki dominują pod względem liczebności w tej grupie, zależy od miejsca na świecie.
czytajPodstawy opieki nad królikiem. Co musisz wiedzieć przed adopcją?
Króliki coraz częściej są wybierane jako domowi towarzysze. Co powinieneś wiedzieć, zanim zaprosisz uszaka pod swój dach?
czytajPsy i ich właściciele. Czy upodobniają się do siebie nawzajem?
Czy to prawda, że psy są podobne do swoich właścicieli zarówno pod względem charakteru, jak i cech wyglądu? Tę teorię, która wydaje się zwykłym stereotypem lub rozpowszechnianym dla żartu mitem, potwierdziły badania naukowe, a dowody na jej prawdziwość przedstawiają również behawioryści oraz psychologowie.
czytajLeczenie żółwi
Nie płaczą, nie wyją, nie wydają dźwięków… Skąd możemy wiedzieć, co dolega żółwiom? I na co się je leczy?
czytaj