Rasy kotów: Ragdoll
Czas czytania: 3 min
Historia
Teoria dotycząca powstania rasy sięga lat 60. i jest dość ciekawa, zwłaszcza to skąd wzięła się u nich specyficzna cecha – wiotczenie mięśni. Według tej teorii odkrywczynią i właścicielką pierwszych kotów tej rasy jest Ann Baker z Kalifornii, hodowczyni kotów perskich. Za protoplastę rasy uważa się kotkę o imieniu Josephine, która wyglądem przypominała angorę. Kotka została uratowana po tym jak uległa wypadkowi i twierdzono, że uszczerbek na zdrowiu, którego doznała na skutek wypadku spowodował, że jej potomstwo było nadmiernie bezwładne i nie odczuwało bólu, jest to jednak legenda. Obecnie powszechnie uznaje się, że rasa wywodzi się ze skrzyżowania kotów birmańskich, perskich oraz burmańskich.
Charakterystyka rasy
Ragdoll kojarzy się z miłym, łagodnym i przyjaznymi kotem. Z pewnością są to trafne skojarzenia bowiem ragdoll to oaza spokoju i delikatności, są ciekawskie i flegmatyczne. Z reguły nie niszczy otoczenia i nie skacze po meblach. Koty bardzo przywiązują się do opiekunów, ciągle poszukuje z nim kontaktu dlatego chętnie towarzyszy człowiekowi w codziennych zajęciach. Można się spotkać z porównaniem do psów w kociej postaci. Chętnie obserwują życie na zewnątrz z parapetu. Inną ciekawą cechą jest fakt, że w porównaniu do innych ras nie są zbyt skoczne, dlatego raczej nie skaczą po meblach. Koty tej rasy są też bardzo inteligentne dlatego z łatwością można je uczyć różnych sztuczek. To koty, które z reguły się nie boją i są bardzo ufne. Ragdoll to jedna z ras, która nadaje się się do domu w którym są dzieci.
Pamiętajmy, że oczywiście nie każdy kot tej rasy będzie prezentował charakter opisany powyżej, bowiem każdy kot to indywidualność i może mieć różne usposobienie.
Wygląd (umaszczenie, kolor oczu)
Rasa zaliczana jest do kotów półdługowłosych, średniej wielkości. Pod względem wyglądu są duże i umięśnione, z szeroką klatką piersiową. Głowa średniej wielkości, oczy szeroko rozstawione. Ogon długi i bardzo puszysty. Koty mają miękkie i jedwabiste w dotyku futro, z niewielką ilością podszerstka. Cechą charakterystyczną jest często występujący kołnierz, który powoduje, że koty wyglądają jak przytulanki. Należą do kotów o ubarwieniu colorpoint, co oznacza, że kolor podstawowy ich futra występuje jedynie na pyszczku, uszach, łapach i ogonie, resztę ciała jest biała. U ragdolla uwagę przyciągają duże, szeroko rozstawione, niebieskie oczy. Odcienie niebieskiego mogą się różnić od siebie, ale niebieskie oczy są charakterystyczne dla tej rasy.
Pielęgnacja
Jedwabiste futro ragdolli jest półdługie, jednak mała ilość podszerstka bardzo ułatwia pielęgnację, dlatego głównym punktem powinno być regularne wyczesywanie futra. Kociaki od pierwszych miesięcy powinny być przyzwyczajane do szczotki i grzebienia, dzięki czemu pielęgnacja będzie dla kota przyjemnością.
Zdrowie
Ragdolle mają predyspozycje do chorób genetycznych, aby ich uniknąć warto dokładnie sprawdzić hodowlę przed zakupem, aby uniknąć w przyszłości problemów zdrowotnych. Jednym z najczęstszych schorzeń na jakie cierpią ragdolle jest kardiomopatia przerostowa. Inne popularne schorzenie to predyspozycje do chorób układu moczowego, chorób dziąseł i przyzębia, a także ze względu na spore rozmiary choroby stawów. Oczywiście należy regularnie przeprowadzać badania kontrolne, a koty powinny być szczepione z kalendarzem szczepień. Przeciętna długość życia kotów tej rasy to 14-16 lat.
Wybrane dla Ciebie
Które króliki rosną najszybciej?
Króliki w roli domowych pupili kojarzą się głównie z małymi, kudłatymi kuleczkami. Jednak swoją wielkością uszaki mogą dorównywać kotom i małym psom!
czytaj
Baby speaking. Dlaczego do psów mówimy, jak do dzieci?
A kto jest takim grzecznym pieskiem? Brzmi znajomo? Stosowanie tzw. baby speaking charakteryzuje nie tylko rodziców, ale też właścicieli psów. Skąd się bierze baby speaking i czy mówienie w słodki, zniekształcony sposób sprawia, że pies lepiej nas rozumie?
czytaj
Tego nigdy nie dawaj psu. Zatrucia wybranymi produktami spożywczymi
Niektóre elementy diety ludzi dla naszych pupili mogą być szkodliwe, a nawet toksyczne. Niektóre produkty spożywcze są zwyczajnie zakazane dla naszych zwierząt. Musimy pamiętać o tym, że psy wiele produktów metabolizują w sposób odmienny. To, co dla nas jest cennym urozmaiceniem diety, dla naszego psa może skończyć się tragicznie.
czytaj
Siwienie u psów – przyczyny, opieka, stereotypy
Opiekunowie psów nieuchronnie będą musieli skonfrontować się ze starością swojego pupila. Za jedną z pierwszych oznak przyjmuje się siwienie. Najczęściej obejmuje pysk, włącznie z wibrysami. Następnie wędruje w górę głowy lub w kierunku szyi.
czytaj
