
Doberman
Czas czytania: 3 min

Twórca rasy Karl Dobermann był poborcą podatkowym i hyclem który potrzebował silnych i atletycznych psów które swoim wyglądem budziły strach i respekt. Jako hycel miał dostęp do psów różnych typów. Do rozrodu używał tych osobników które wyglądem i charakterem najbardziej odpowiadały jego wizji. Dość szybko zyskały popularność jako psy stróżujące i służbowe. W niektórych krajach nadal wykorzystywane są jako psy służbowe, głównie w policji.
Jak wszystkie pinczery doberman powinien być psem harmonijnie zbudowanym. Smukłym choć silnym i dobrze umięśnionym. Sierść jest krótka ale dość gęsta i co ważne, pozbawiona podszerstka. Najpopularniejszym umaszczeniem dobermanów jest czarne podpalane ale występują również psy czekoladowe również z wyraźnym, kasztanowym podpaleniem. Do niedawno uznawano również umaszczenia błękitne i izabelowate ale ze względu duże problemy z chorobami skóry u psów z tych umaszczeniem wykluczono je z hodowli. Obecnie nie wykonuje się również kopiowania czyli przycinania uszu i ogona które nadawało dobermanom charakterystyczny wygląd. Teraz dobermany mają dość długie zakręcone łukowato nad grzbietem ogony i dość długie opadające uszy których przednia krawędź powinna sięgać policzka. Dobermany z dobrych hodowli ze stabilną psychiką są psami które mocno przywiązują się do swojej rodziny i źle znoszą rozstania. Jednocześnie są dość nieufne wobec nieznanych sobie osób. Psy tej rasy są bardzo inteligentne jednak wymagają doświadczonego przewodnika. Sprawdzają się jako psy sportowe zwłaszcza w obedience czy IPO (połączenie posłuszeństwa, tropienia i obrony sportowej). Na co dzień najlepiej zapewniać psom tej rasy odpowiednie zajęcia ponieważ jak każdy inteligentny pies doberman dość szybko się nudzi, a kiedy sam będzie próbował znaleźć sobie zajęcie może być to coś co nam się nie spodoba. Decydując się na dobermana warto rozważyć zajęcia w psim przedszkolu ze szczenięciem a następnie szkolenie przynajmniej z podstawowego posłuszeństwa. Zaprocentuje to dobrze wychowanym, stabilnym psem w przyszłości.

Dobermany jako psy krótkowłose nie wymagają bardzo wymagającej pielęgnacji. Ze względu na brak podszerstka dobermany nie linieją intensywnie ale za to dość długo – w praktyce psy tej rasy zazwyczaj gubią niewielką ilość włosa okrywowego przez cały rok. Przeczesywanie od czasu do czasu gumowym zgrzebłem powinno pomóc w pozbywaniu się wypadającej sierści. Kąpiele również nie są konieczne o ile nie wynikają ze wskazań medycznych albo pies nie wybrudzi się w czymś tłustym lub niebezpiecznym dla niego. Zazwyczaj wystarczy raz lub dwa razy do roku wykąpać psa w odpowiednim dla niego szamponie.
Należy jednak pamiętać, że sierść dobermana nie ma podszerstka, a prawidłowo zbudowany pies ma również niewielką ilość tkanki tłuszczowej więc w okresie zimowym, zwłaszcza przy dużych mrozach może wymagać ubierania. Doberman zdecydowanie nie jest psem przystosowanym do spędzania większości czasu na posesji – przy niskich temperaturach będzie najzwyczajniej marzł. Dobermany powszechnie uznawane są za dość zdrowe psy jednak jak u każdej dużej rasy istniej ryzyko skrętu żołądka, w niektórych liniach hodowlanych pojawia się również problem z dysplazją. Przy zakupie szczeniaka warto więc zwrócić uwagę na zdrowie potencjalnych rodziców miotu. Dobermany uznawane są również za predysponowane do nowotworów kości (osteosarcoma). U starszych psów, zwłaszcza niekastrowanych jest również duże ryzyko wystąpienia raka prostaty.
Wybrane dla Ciebie
Rola zoofizjoterapii w życiu psiego seniora
Zoofizjoterapia to jedna z dziedzin nauk weterynaryjnych, która z roku na rok zyskuje coraz większą popularność i budzi zainteresowanie zarówno wśród lekarzy weterynarii i opiekunów zwierząt.
czytajKtóre koty są spokojne? Przewodnik po rasach
Przyjęcie kota pod swój dach to decyzja na długie lata. W końcu to nie tylko zwierzę, ale nowy domownik, który powinien pasować do stylu życia i osobowości opiekunów.
czytajNosework, czyli wyjątkowy sport kynologiczny. Rozmowa z Sylwią Babicz ze Szkoły dla psów Piąty Pazur w Gdańsku (podcast, zdjęcia)
Od 150-300 milionów. Tyle receptorów znajduje się w psim nosie. Ich dokładna liczba zależy między innymi od rasy psa. Tymczasem człowiek ma ich zaledwie 5-6 milionów. O fenomenie psiego nosa oraz zabawie w „poszukiwanie zapachów” porozmawialiśmy z Sylwią Babicz, instruktorką noseworku i psiego fitnessu ze Szkoły dla psów Piąty Pazur w Gdańsku. Przyjemnego węsze… słuchania!
czytajKoty rasowe vs koty dachowe – wygląd, pochodzenie, wyzwania
Koty wolno żyjące są w naszym kraju problemem, który próbujemy redukować poprzez kastrację i odławianie. Jak to możliwe, że jednocześnie prowadzone są hodowle, w których co roku na świat przychodzą młode? Dlaczego jedne zwalczamy, a drugie nie wzbudzają żadnych kontrowersji?
czytaj