Koty, jak na prawdziwych łowców przystało, potrafią dosadnie pokazać do kogo należy dane terytorium oraz sygnalizują, gdy ktoś przekroczy postawioną przez nich niewidzialną granicę. Mimo wszystko, agresja pomiędzy mruczkami zawsze wprowadza pewnego rodzaju dyskomfort, a nas stawia w zakłopotaniu odnośnie do tego, w jaki sposób można im pomóc. Jak w takim razie temu zapobiec oraz co możemy zrobić? Poszukajmy wspólnie odpowiedzi na to pytanie.

Czym są zachowania agresywne? Jest to określenie wieloznaczne, zależnie od dziedziny czy autora możemy natknąć się różne definicje. Na potrzeby niniejszego artykułu posłużymy się definicją zaproponowaną przez Brendę Aloff, według której zachowania agresywne to groźby i wyzwania, kończące się konfrontacją lub poddaniem się. Podchodząc do zagadnienia funkcjonalnie celem prezentowania przez psy zachowań agresywnych jest zyskanie dostępu do bodźca, uniknięcie go lub ucieczka przed nim. Mogą one przybrać postać fizycznego ataku, lub grożenia.

Kot to bez wątpienia drapieżniki, jednak zachowania agresywne nie są dla niego codziennością. Dlatego gdy nagle u swojego kota zaobserwujemy zachowania agresywne, należy dla bezpieczeństwa kota i domowników jak najszybciej znaleźć przyczynę, której wyeliminowanie sprawi, że wszystko wróci do normy.

Dzisiejszy temat agresji u psów nie jest tak łatwy i oczywisty jakby się mogło wydawać. Wiele osób ma do tego ignoranckie podejście i uważają, że pies jest agresywny ponieważ ma takie geny, jest złośliwy albo po prostu jest złym psem. Swoją drogą napis „zły pies” to bardzo popularny komunikat na wielu tabliczkach przed domami. Z jednej strony dobrze, że takie ostrzeżenie jest ale z drugiej jest ono bardzo przesadzone. Pies nie może być po prostu zły, nie może kogoś nie lubić bez powodu. Jest wiele czynników, które powodują agresję a osobą, która najczęściej za nią odpowiada jest człowiek.