Piesek czy suczka? Różnice między płciami u psów
Czas czytania: 4 min
Z jakimi mitami można się w tym temacie spotkać?
Wokół płci psów przez lata powstało wiele mitów. Do dziś można jeszcze spotkać się z przekonaniem, że płeć męska jest głośniejsza i bardziej problematyczna w wychowaniu w porównaniu z płcią żeńską. Samiec ma naszywkę tego agresywnego, terytorialnego, szukającego zaczepek czworonoga. Samica z kolei opisywana jest dość często jako opiekuńcza, łagodna, spokojna. Największym mitem jest ten związany z agresją. Wiele osób wciąż uważa, że samce są bardziej agresywne, ponieważ są samcami i taka ich natura. Prawda jest taka, że agresja zależy od bardzo wielu czynników i wcale nie jest tak mocno związana z płcią. Samice mogą być również agresywne.
Psy niezależnie od płci wykazują różne cechy w zależności od m.in. rasy. Dość często można jeszcze spotkać się ze stereotypem mówiącym o tym, że suczka bardziej przywiązuje się do opiekuna (lub rodziny), a samce są bardziej niezależne i uciekają z domu. Prawda jest taka, że obie płci pod tym względem szczególnie się nie różnią. Na zachowanie tych zwierząt wpływ ma wiele czynników jak cechy rasowe oraz przede wszystkim indywidualny charakter czworonoga. Bardzo ważna w tej kwestii jest również relacja, jaką ma opiekun stworzy ze zwierzęciem.
Nierzadko można spotkać się jeszcze z mitem głoszącym, że suczki są bardziej podatne na infekcje i mają słabszą odporność. Podatność na choroby jest uzależniona od kilku czynników, do których należą m.in. uwarunkowania genetyczne, cechy rasowe, indywidulane predyspozycje, nieprawidłowa dieta. Płeć nie ma tu większego znaczenia.
Jakie są więc istotne różnice?
Różnice anatomiczne są oczywiste, ponieważ budowa narządów moczowo – płciowych rzuca się od razu w oczy. Co jeszcze można wyróżnić porównując samca i samicę?
Przede wszystkim wielkość czworonoga. Samce w obrębie danej rasy są w większości przypadków większe od suczek. Największe różnice wynikają oczywiście z innych narządów płciowych i fizjologii. Inaczej będzie wyglądał spacer z suczką, a zupełnie inaczej z psem. Samce zwykle przez cały spacer będą zaznaczać swoją obecność podsikując krzewy i murki. Suczka z kolei załatwia swoją potrzebę w jednym miejscu przez dłuższą chwilę. Na zachowanie u obu płci wpływ mają hormony. Niewykastrowane zwierzęta faktycznie mogą uciekać z domu – samiec wyczuwając zapach suczki w rui za wszelką cenę może próbować wszystkiego, aby znaleźć się w jej pobliżu. Suczka z cieczką z kolei staje się bardziej nieposłuszna, nieprzewidywalna, nerwowa i może próbować uciekać do samców. U suczek ponadto można zaobserwować objawy ciąży urojonej.
W przypadku obu płci warto więc rozważyć kastrację. Zabieg ten nie tylko wpłynie na zachowanie tych zwierząt, ale w przypadku suczek uchroni także przed niechcianą ciążą a także ropomaciczem, a u psów przed rakiem jąder. Schody pojawiają się w momencie, kiedy opiekun nie rozważa kastracji, wówczas płeć ma spore znaczenie ze względu na niektóre zachowania, które opisano powyżej.
Wyjątki od reguły?
W przyrodzie nic nie jest tylko czarne albo tylko białe. W Interncie wciąż można znaleźć sporo mitów, które Można trafić na samicę, która jest wyjątkowo większa od samca w swojej rasie lub jest bardziej terytorialna i na spacerze również będzie podsikiwać krzewy. Zdarzają się samce, które na spacerze zachowują się jak suczki. Nie każdy niekastrowany samiec będzie uciekał z domu. Może się zdarzyć, że to samica będzie inicjowała bójki i szkolenie z nią będzie trudniejsze.
Wyjątki się zdarzają i wcale nie jest to rzadkie zjawisko. Źle wyszkolony szczeniak niezależnie od płci może wyrosnąć na nadpobudliwego lub agresywnego psa. Płeć nie ma też wpływu na szybkość uczenia się. Jedne psy uczą się szybciej, drugie trudniej i jest to niezależne od płci. Wybierając czworonoga należy kierować się przede wszystkim swoimi możliwościami. Ważne jest mądre i konsekwentne podejście niezależnie od tego, czy wybierzemy samicę czy samca.
Wybrane dla Ciebie
Które psy są z włosem?
Przyjęło się sądzić, iż psy posiadające włosy nie uczulają. Są więc doskonałe dla alergików. Jakie rasy psów posiadają włosy zamiast sierści?
czytaj
Myślenie, które szkodzi. Mity o psach
Na powszechne wyobrażenia o psach wpływa wiele czynników: antropomorfizacja, kultura i rozrywka (filmy, książki) oraz opowieści przekazywane słownie, które niewiele mają wspólnego z aktualną wiedzą na temat kynologii. Nawet wśród właścicieli psów nadal funkcjonuje wiele mitów o psach. Poniżej znajdziesz najpopularniejsze, fałszywe przekonania na temat psich zachowań oraz sposobu ich funkcjonowania.
czytaj
Co słyszy Twój pupil, gdy mówisz „dobry pies”?
Jednym z popularnych psich mitów jest twierdzenie, że psy rozumieją wyłącznie intonację, a nie znaczenie ludzkiej mowy. Jak jest naprawdę?
Z pewnością nie ma sensu opowiadanie swojemu sznaucerowi, jak było dzisiaj w pracy, bo nasz towarzysz niewiele z tego zrozumie. Nie oznacza to jednak, że psy nie mają zdolności rozumienia niektórych słów.
Czy siadanie papug na głowie jest objawem dominacji?
Pytanie często zadawane przez właściciele papug: czy pozwalać siadać papudze na głowie? W ciągu wielu lat, w polskim Internecie pojawiło się bardzo dużo mitów dotyczących życia z papugami. Warto poznać prawdziwe znaczenie takich zachowań, zamiast powielać mity dotyczące dominacji papug nad ludźmi.
czytaj
