Kot wychodzący – jakie choroby może złapać

Właściciele kotów dzielą się na przeciwników i zwolenników wypuszczania na zewnątrz. Obie opcje mają swoje plusy i minusy. Kot przebywający stale w domu potrzebuje więcej uwagi, troski i zapewniania rozrywki. Kot wychodzący znajduje sobie zajęcie sam. Dużym plusem wychodzącego kota jest na pewno rzadsze korzystanie z kuwety w domu. Niektóre koty, które mają możliwość chodzenia własnymi ścieżkami w ogóle jej nie używają, a jedynie alarmują właściciela o potrzebie wyjścia na załatwienie toalety. Mimo wielu plusów posiadania kota, który potrafi sam wyprowadzać się na spacery jest też dużo minusów, których wartość obrazuje jak bardzo niebezpieczne jest takie działanie. Co grozi kotu wychodzącemu i jak go przed tym chronić?
AUTOR: Kinga Piłat

Czas czytania: 3 min

Niewątpliwie najwięcej kotów wychodzących umiera przez choroby, którymi zarażają się od innych przedstawicieli swojego gatunku, ale na każdym kroku czyha na nich ogrom innych niebezpieczeństw – wypadki komunikacyjne, trutki rozrzucane przez wrogów kotów, dzikie zwierzęta czy chociażby luzem puszczane psy, które nie przepadają za mruczkami.

Najczęstsze choroby i schorzenia na które mogą zapadać koty wychodzące to:


FeLV – określany jako wirus białaczki kotów. Wirus białaczki atakuje układ odpornościowy kota i prowadzi do poważnych problemów. Występuje na całym świecie i atakuje koty bez względu na ich rasę, płeć czy wiek. Koty zarażają się między sobą poprzez kontakt ze śliną, krwią, kałem czy moczem zarażonego osobnika. FeLV nie jest w stanie przetrwać zbyt długo poza ciałem, dlatego najczęściej zarażają się koty, które mają ze sobą bezpośredni kontakt. Jeśli twój kot zachowuje się inaczej niż zwykle. Jest ospały, nie chce jeść, chudnie, ma powiększone węzły chłonne, zauważasz blade dziąsła – natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii, który przeprowadzi badania diagnostyczne pod kątem kociej białaczki. W każdym gabinecie lekarz może wykonać szybki test diagnostyczny. Na potwierdzenie może zlecić wykonanie szerszego badania „PCR”.

FIV – wirus nabytego niedoboru immunologicznego kotów. Potocznie zwany kocim AIDS. Nie jest uleczalny. Powoduje nieodwracalne uszkodzenia układu odpornościowego, a to z kolei prowadzi do bardzo częstych infekcji, które w konsekwencji prowadzą do śmierci zwierzęcia. Najczęściej do zarażenia dochodzi między walczącymi ze sobą kotami poprzez zadrapania i ugryzienia. Test immunoenzymatyczny (metoda elisa) wykonywany u weterynarza pozwoli wykryć wirusa.

Wścieklizna – najgroźniejsza choroba odzwierzęca. Jest antropozoonozą, co oznacza że bardzo łatwo zarażony wścieklizną kot może przenieść ją na człowieka.

Toksoplazmoza – kot zaraża się przez spożycie zanieczyszczonej wody czy skażonego mięsa. Jeśli zauważasz niepokojące symptomy udaj się do weterynarza i zbadaj krew oraz kał kota.

Pchły i kleszcze – podstępne pasożyty przenoszące różne choroby, często nawet te wysoce śmiertelne.

Choroby dermatologiczne – wiele tego typu chorób przenosi się między zwierzętami w zastraszającym tempie. Nużyca, świerzb czy grzybica to tylko nieliczne przykłady.


Jeśli pomimo tylu niebezpieczeństw nadal decydujesz się na wypuszczanie kota, to koniecznie wykonuj regularne szczepienia, odrobaczenia i stosuj profilaktykę przeciwko zewnętrznym pasożytom. Powiedzenie „lepiej zapobiegać niż leczyć” jest prawdą. Szczególnie w świecie zwierząt u których wychwycenie pierwszych objawów chorób bywa bardzo trudne, a czasami wręcz nawet niemożliwe.

Wybrane dla Ciebie

Czy aby na pewno mruczący kot to szczęśliwy kot?

Kocie mruczenie jest uznawane za jeden z najbardziej relaksujących dźwięków na świecie. Mruczą nie tylko koty domowe, ale także duże, dzikie gatunki. Każdy gatunek wytwarza trochę inny dźwięk, co wynika z różnic anatomicznych. To, co my nazywamy mruczeniem to niskiej częstotliwości wibracje.

czytaj

Które psy są z włosem?

Przyjęło się sądzić, iż psy posiadające włosy nie uczulają. Są więc doskonałe dla alergików. Jakie rasy psów posiadają włosy zamiast sierści?

czytaj

Myślenie, które szkodzi. Mity o psach

Na powszechne wyobrażenia o psach wpływa wiele czynników: antropomorfizacja, kultura i rozrywka (filmy, książki) oraz opowieści przekazywane słownie, które niewiele mają wspólnego z aktualną wiedzą na temat kynologii. Nawet wśród właścicieli psów nadal funkcjonuje wiele mitów o psach. Poniżej znajdziesz najpopularniejsze, fałszywe przekonania na temat psich zachowań oraz sposobu ich funkcjonowania.

czytaj

Co słyszy Twój pupil, gdy mówisz „dobry pies”?

Jednym z popularnych psich mitów jest twierdzenie, że psy rozumieją wyłącznie intonację, a nie znaczenie ludzkiej mowy. Jak jest naprawdę?
Z pewnością nie ma sensu opowiadanie swojemu sznaucerowi, jak było dzisiaj w pracy, bo nasz towarzysz niewiele z tego zrozumie. Nie oznacza to jednak, że psy nie mają zdolności rozumienia niektórych słów.

czytaj

  • ZDROWY PUPIL

  • Zobacz bezpłatne poradniki dotyczące pielęgnacji i żywienia małych zwierząt domowych. Więcej materiałów w dziale Pobierz