Czy Merlin towarzyszy Pani podczas codziennych zajęć i pracy

Staram się zabierać Marilynkę wszędzie gdzie tylko mogę, nie lubię zostawiać jej samej w domu, a ona kocha podróże samochodem. Swojego czasu kiedy grałam we Wrocławiu jeździła ze mną na plany zdjęciowe. Teraz pracuje głównie w Warszawie, więc nie ma takiej potrzeby. Kiedy wyjeżdżam w trasę ze spektaklem, moim pieskiem zajmuje się zwykle moja siostra Ola.

Czy trudno łączyć pracę aktorki z posiadaniem psa?

Bywa to trudne, ale cale szczęście mam siostrę, mamę i przyjaciół, którzy w razie potrzeby zajmują się moim psem. Zdarza się że pracuję codziennie od rana do wieczora, więc na takie dni oddaje ją w zaufane ręce. Nie wyobrażam sobie, żeby siedziała całymi dniami  sama w domu. Plan zdjęciowy trwa 12h do, tego trzeba liczyć dojazdy, więc to jedyna opcja. Mam to szczęście, że mam wokół siebie wspaniałych ludzi na których zawsze mogę liczyć,  a Marilyn ich uwielbia.

Myśli Pani o adopcji kolejnych zwierząt?

Póki co przy moim trybie pracy nie mogę sobie na to pozwolić, ale jestem przekonana, że w przyszłości będę miała mnóstwo psów i kotów. Chciałabym kiedyś założyć swoją fundację dla zwierząt,  np. na Madagaskarze, bo piesków pokroju Rity jest tam niestety dużo.

Czy Marilyn miała już swój debiut przed kamerą?

Przed kamera nie. Miała za to mnóstwa sesji zdjęciowych. Zaliczyła, m.in. sesję do: Tańca z gwiazdami, Cosmopolitan, kampanię Lou. To naprawdę niesamowite jak ona pięknie pozuje do zdjęć! Dosłownie uśmiecha się do aparatu. To zabawne bo nagle zastyga w miejscu, patrzy w obiektyw, robi „miny”, podaje łapkę. Widać, że sprawia jej to frajdę kiedy jest w centrum uwagi, więc myślę, że ona to po prostu lubi.

Czy w dzieciństwie miała Pani pupila?

W moim domu zawsze było bardzo dużo zwierząt. Większość do domu znosiłam oczywiście ja sama, moi rodzice delikatnie mówiąc nie byli tym zachwyceni ale jakoś zawsze ich przekabacałam i zwierzątko mogło u nas zostać. Pieski, kotki, ptaki które wypadły z gniazda. Kiedyś opiekowałam się kawką, która bardzo się do mnie przywiązała, latała po ogródku a później siadała mi na ramieniu. Z tej okazji rodzice kupili mi papugę – nimfę. Cudowne stworzenie, papugi są bardzo inteligentne. Moim ukochanym psiakiem była urocza pekinka – Pusiulka. Byłyśmy nierozłączne. Ona tez uwielbiała podróże, tyle że na rowerze. Wsiadała w wiklinowy koszyk i jeździła ze mną po Busku. Musze powiedzieć, ze Marilyn jest do niej niezwykle podobna, czasami wydaje mi się, że to reinkarnacja mojej pekinki. Pod koniec zeszłego roku, tuż przed świętami musiałam uśpić Werę – dużą czarna znajdkę, w stylu labradora. Była z nami 20 lat. Mieliśmy też mnóstwo kotów i innych piesków ale nie będę każdego wymieniać z osobna. Powiem tylko, że  każde z tych zwierząt było wyjątkowe i za każdym ogromnie tęsknię.