Profilaktyka chorób zakaźnych i przeciwpasożytnicza u psów i kotów

Jak ważną sprawą są szczepienia profilaktyczne dowiedzieliśmy się w ostatnich latach w sposób bardzo jednoznaczny. Tak jak u ludzi a w szczególności u dzieci są one konieczne, wręcz obowiązkowe, tak i u naszych zwierząt również. W przypadku zwierząt mamy do czynienia ze szczepieniami zalecanymi, mamy również szczepienia obowiązkowe zgodnie z prawodawstwem polskim. Aby dobrze przedstawić tematykę szczepień należy podzielić naszych futrzastych domowników na gatunki, ponieważ to właśnie determinuje kalendarz i program szczepień.
AUTOR: Lek. wet. Stefan Sekulski

Czas czytania: 4 min


Szczeniak

Pierwsze szczepienia szczeniaka wykonuje hodowca w wieku od szóstego do dziewiątego tygodnia życia szczeniaka. Pamiętajmy, że dokładną datę powinien wyznaczyć lekarz weterynarii po analizie sytuacji epizootycznej panującej w hodowli. Pierwsze szczepienie szczeniaka jest szczepieniem przeciwko dwóm chorobom, mianowicie przeciwko nosówce i parwowirozie.

Kolejne szczepienia wykonujemy w odstępach 3-4 tygodniowych, w zależności od decyzji lekarza weterynarii podjętej jak wcześniej na podstawie badania klinicznego oraz na podstawie analizy sytuacji epizootycznej w hodowli lub w nowym domu. Drugie szczepienie małego psa wykonywane jest w wieku pomiędzy dziesiątym a dwunastym tygodniem życia psa. Jest to szczepienie przeciwko nosówce i parwowizrozie (tzw. Booster) oraz przeciwko adenowirusom typu 1 i typu 2. Adenowirus typu 1 odpowiada za chorobę Rubartha natomiast typ 2 wywołuje zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli. Co istotne, osobiście zalecam dopiero po upływie około 1 tygodnia od drugiego szczepienia pierwsze kontakty z obcymi psami oraz wizyty w tzw. psich przedszkolach jak i na placach dla psów. Ma to na celu wytworzenie przez szczeniaka wystarczającej odporności aby w wieku młodzieńczym nie zarazić się chorobami ze skutkiem ciężkim.

Trzecie szczepienie jest wykonywane po kolejnych 3-4 tygodniach. To szczepienie jest boosterem wszystkich poprzednich szczepień z dodatkiem szczepienia przeciwko parainfluenzie psów. To szczepienie najczęściej łączy się ze szczepieniem przeciwko wściekliźnie.

Szczepienie przeciwko wściekliźnie jest jedynym obowiązkowym szczepieniem psów. W myśl ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, każdy właściciel psa jest zobowiązany prawnie do zaszczepienia psa przeciwko tej chorobie nie później niż 30 dni od ukończenia przez psa trzeciego miesiąca życia a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy.

Następnie program szczepień przeciwko chorobom zakaźnym psów wykonujemy co 12 miesięcy łącząc wszystkie szczepienia.

Osobnym tematem są szczepienia przeciwko leptospirozie, które zalecam wykonywać nie wcześniej niż po ukończeniu przez psa 16 tygodni życia szczepionką poliwalentną jednakże tylko dedykowaną do szczepienia przeciwko leptosirozie. Takie szczepienie jest szczególnie istotne w przypadku psów mających kontakt ze środowiskiem wilgotnym, łąkami i lasami. Booster tego szczepienia podajemy po 6 miesiącach a następnie co 12 miesięcy.


Koty

Program szczepień kotów rozpoczynamy w 8-10 tygodniu życia. Pierwsze szczepienie wykonujemy szczepionką przeciwko kaliciwirozie, herpeswirozie oraz panleukopenii. Szczepienia ponowne wykonujemy po kolejnych 4 tygodniach. Drugie szczepienie jest tzw. boosterem pierwszego szczepienia i w zależności od sytuacji epizootycznej możemy połączyć je ze szczepieniem przeciwko białaczce i chlamydiofilozie. Trzecie szczepienie jest kolejnym szczepieniem przypominającym wykonywanym po 4 tygodniach. W tym momencie możemy dołączyć szczepienie przeciwko wściekliźnie. Szczepienie przeciwko wściekliźnie w przypadku kotów nie jest szczepieniem obowiązkowy. Jeśli mamy kota przebywającego na stałe w domu, nie mającego kontaktu z obcymi zwierzętami, osobiście nie proponuję szczepienia, w związku z brakiem narażenia na kontakt z wirusem wścieklizny. W przypadku kotów tzw. wychodzących jak najbardziej zachęcam do szczepienia przeciwko wściekliźnie w związku z możliwością ekspozycji na wirusa wścieklizny.

Kolejne szczepienia u kotów wykonujemy podobnie jak u psów corocznie.

Temat profilaktyki przeciwko pasożytniczej jest bardzo rozbudowany i zależny od sposobu utrzymania poszczególnych zwierząt. Odrobaczanie jest tym bardziej istotne ponieważ w ten sposób chronimy także nas ludzi przed inwazjami pasożytniczymi. Osobiście zalecam pierwsze trzy, a czasem nawet cztery odrobaczenia wykonywać co trzy tygodnie, rozpoczynając od 5 tygodnia życia kociaka lub szczeniaka (jednak dokładny program odrobaczeń jest bardzo uzależniony od sytuacji zdrowotnej maluchów). Po zakończeniu podstawowego programu odrobaczeń zalecam aby preparaty na pasożyty wewnętrzne podawane były co trzy miesiące. W tym miejscu należy zaznaczyć, że mogą występować znaczne różnice w zależności od sposobu utrzymania, szczególnie psów. Warto także co 3-6 miesięcy wykonać badanie kału w celu określenia ewentualnej inwazji pasożytniczej u naszych podopiecznych. W przypadku odrobaczeń zalecane są preparaty działające na tzw. robaki obłe (potocznie nazywane glizdami) oraz na robaki płaskie czyli na tasiemce.

Wybrane dla Ciebie

Które króliki rosną najszybciej?

Króliki w roli domowych pupili kojarzą się głównie z małymi, kudłatymi kuleczkami. Jednak swoją wielkością uszaki mogą dorównywać kotom i małym psom!

czytaj

Baby speaking. Dlaczego do psów mówimy, jak do dzieci?

A kto jest takim grzecznym pieskiem? Brzmi znajomo? Stosowanie tzw. baby speaking charakteryzuje nie tylko rodziców, ale też właścicieli psów. Skąd się bierze baby speaking i czy mówienie w słodki, zniekształcony sposób sprawia, że pies lepiej nas rozumie?

czytaj

Tego nigdy nie dawaj psu. Zatrucia wybranymi produktami spożywczymi

Niektóre elementy diety ludzi dla naszych pupili mogą być szkodliwe, a nawet toksyczne. Niektóre produkty spożywcze są zwyczajnie zakazane dla naszych zwierząt. Musimy pamiętać o tym, że psy wiele produktów metabolizują w sposób odmienny. To, co dla nas jest cennym urozmaiceniem diety, dla naszego psa może skończyć się tragicznie.

czytaj

Siwienie u psów – przyczyny, opieka, stereotypy

Opiekunowie psów nieuchronnie będą musieli skonfrontować się ze starością swojego pupila. Za jedną z pierwszych oznak przyjmuje się siwienie. Najczęściej obejmuje pysk, włącznie z wibrysami. Następnie wędruje w górę głowy lub w kierunku szyi.

czytaj

  • ZDROWY PUPIL

  • Zobacz bezpłatne poradniki dotyczące pielęgnacji i żywienia małych zwierząt domowych. Więcej materiałów w dziale Pobierz