Skaczący królik – czyli kilka słów o rabbit hopping
Czas czytania: 3 min
Dyscyplina powstała na wzór jeździeckich skoków przez przeszkody z odpowiednio mniejszymi przeszkodami. W latach 70 w Szwecji jeden z klubów zrzeszających hodowców królików stworzył tor przeszkód dopasowany wielkością to rozmiarów zajęczaków. Na początku sport rozwijał się głównie w Skandynawii, po Szwecji kluby zrzeszające skaczące króliki pojawiły się również w Norwegii
W rabbit hopping można wyróżnić kilka konkurencji:
- straight course – z przeszkodami ułożonymi w linii prostej
- crooked course – z przeszkodami w bardziej skomplikowanym ułożeniu które trzeba pokonać w określonej kolejności (bardzo zbliżone do psiego agility)
- high jump – skok wzwyż, konkurs na najwyższy skok w konkurencji
- long jump – skok w dal, konkurs na najdalszy skok w konkurencji
W konkurencjach straight i crooked course zawody rozgrywane są na pięciu różnych poziomach
- mini – przeszkody o wysokości maksymalnie 26 cm i 30 cm szerokości, 6-8 przeszkód na torze
- easy – przeszkody o wysokości maksymalnie 30 cm i 45 cm szerokości, 8 przeszkód na torze
- medium – przeszkody o wysokości maksymalnie 38 cm i 65 cm szerokości, 10 przeszkód na torze
- advanced – przeszkody o wysokości maksymalnie 45 cm i 75 cm szerokości, 10 przeszkód na torze
- elite – przeszkody o wysokości maksymalnie 50 cm i 80 cm szerokości, 12 przeszkód na torze
Pierwszą profesjonalna federacją zrzeszająca zawodników była Szwedzka, powstała w 1994 roku, kolejne pojawiały się w krajach Skandynawskich i w Niemczech na początku XXI wieku. W Polsce zainteresowanie tym sportem jest znikome i obecnie nie ma żadnego profesjonalnego klubu zrzeszającego zawodników.
Jak to wygląda?
Na pokonanie toru przeszkód zawodnicy mają określony limit czasowy, zazwyczaj 60 minut (przepisy różnią się trochę pomiędzy krajami organizującymi zawody). Para której nie uda się pokonać toru w określonym czasie jest dyskwalifikowana. W klasyfikacji zawodników bierze się pod uwagę głównie błędy popełniane na torze za które przyznawane są punkty karne. Sędziowie biorą pod uwagę czas pokonania toru w sytuacji kiedy dwie pary uczestników mają tę samą liczbę punktów karnych.
Rabbit hopping może uprawiać w zasadzie każdy królik. Na poziomie profesjonalnym najlepiej radzą sobie zazwyczaj mieszańce o cechach specjalnie dobieranych do tego sportu. Słabo w tej dyscyplinie będą radzić sobie najmniejsze rasy królików miniaturek dla których przeszkody w najniższych konkurencjach mogą być zbyt wysokie.
Na pewno nie jest to sport dla bardzo młodych zwierząt które dopiero rosną i większa aktywność fizyczna może skutkować bardzo poważnymi kontuzjami. Rabbit hopping nie sprawdzi się również jako atrakcja dla starszych królików które ze względu na zmiany zwyrodnieniowe mogą odczuwać ból przy intensywnych skokach.
Zanim zaczniemy budować skomplikowany tor przeszkód skupmy się na podstawowych elementach. Nauczmy królika reagowania na imię, ćwiczmy z nim skręcanie w lewo i w prawo. W przypadku pracy z królikami bardzo dobrze sprawdza się metoda klikerowa. Wzmocnienie pozytywne w postaci kliknięciu i podania królikowi jego ulubionego przysmaku sprawi, że łatwiej będzie przyswajał nowe umiejętności ale też będzie nabierał większego zaufania do nas dzięki czemu będziemy wzmacniać łączącą nas więź.
Jeśli chcemy zacząć uprawiać sport z naszym królikiem musimy pamiętać, że ma to sprawiać radość królikowi. Kiedy zauważmy choćby najmniejsze oznaki stresu czy niezadowolenia ze strony naszego zwierzaka zrezygnujmy ze sportu, zaproponujmy mu inną formę aktywności
Wybrane dla Ciebie
Jakie zwierzęta są najczęściej wybierane na domowe pupile?
Na świecie żyje obecnie nawet ponad miliard zwierząt towarzyszących. Częściej, do ich opisu, posługujemy się angielską nazwą pets, a to jakie gatunki dominują pod względem liczebności w tej grupie, zależy od miejsca na świecie.
czytajPodstawy opieki nad królikiem. Co musisz wiedzieć przed adopcją?
Króliki coraz częściej są wybierane jako domowi towarzysze. Co powinieneś wiedzieć, zanim zaprosisz uszaka pod swój dach?
czytajPsy i ich właściciele. Czy upodobniają się do siebie nawzajem?
Czy to prawda, że psy są podobne do swoich właścicieli zarówno pod względem charakteru, jak i cech wyglądu? Tę teorię, która wydaje się zwykłym stereotypem lub rozpowszechnianym dla żartu mitem, potwierdziły badania naukowe, a dowody na jej prawdziwość przedstawiają również behawioryści oraz psychologowie.
czytajLeczenie żółwi
Nie płaczą, nie wyją, nie wydają dźwięków… Skąd możemy wiedzieć, co dolega żółwiom? I na co się je leczy?
czytaj