Szwecja z psem – co i jak?
Czas czytania: 11 min
Szwecja z psem – od czego zacząć?
Skoro marzy Ci się Szwecja z psem, najlepiej zacznijcie od niezbędnych formalności. Przede wszystkim paszport dla psa, a więc także aktualne szczepienia obowiązujące na terenie Unii Europejskiej. W kwestii dokumentów – tylko tyle. Druga sprawa – wjeżdżając na teren Szwecji z kotem lub psem należy zgłosić to służbom celnym. Podczas przekraczania granicy należy kierować się na odpowiedni pas (tzw. Czerwony punkt – „something to declare”), następnie okazać celnikowi wymagane dokumenty. Jeśli celnika nie ma na miejscu, należy zadzwonić pod numer telefonu (powinien być wywieszony na miejscu), lub skierować się do najbliższego urzędu celnego. Jeżeli spociłeś się na samą myśl o tych wszystkich formalnościach, to mam dla Ciebie dobre wieści. Jeżeli podróżujesz z innego kraju będącego w Unii, możesz zgłosić przejazd z psem przez granicę wypełniając formularz na stronie internetowej Tullverket (szwedzkiego urzędu celnego) – link: https://privattjanster-djuranmalan.tullverket.se/#!/start#%2Fstart%3Flang=EN W takiej sytuacji na przejściu granicznym omijają Cię wszelkie formalności i wjeżdżacie nie mając nic do oclenia. Chodzi Ci po głowie Szwecja, więc z dużym prawdopodobieństwem wybierzesz się tam promem. Przestudiuj dobrze regulacje poszczególnych przewoźników i ich stanowiska w sprawie piesków. Zwykle nie jest dozwolone zostawianie psów w samochodach w czasie przeprawy. I chociaż większość operatorów nie ma nic przeciwko czworonogom na pokładzie, niektórzy mogą zastrzec sobie obowiązkową rezerwacje kabiny dla podróżujących ze zwierzętami. My podróżując do Szwecji korzystaliśmy z przepraw TT-line, gdzie wymaga się rezerwacji kabiny (specjalnej dla podróżujących z psami) podczas rejsów nocnych. Kabina zresztą okazała się fajną opcją, szczególnie biorąc pod uwagę komfort Winter, mojej suki. Psinka mogła spokojnie zwinąć się w kłębek i przekimać cały rejs.
Transport – Samochód
W Szwecji pies przewożony samochodem powinien być przypięty odpowiednim pasem lub podróżować w przeznaczonej do tego klatce lub transporterze (najważniejsze, by pies mógł się położyć/stać w naturalnej pozycji). Psiaki mogą także podróżować w bagażniku, pod warunkiem że ktoś je nadzoruje i są tam bezpiecznie. Obojętnie na który sposób transportu się zdecydujesz, istotne jest, żeby zwierzę miało zapewniony cień i dobrą wentylację. Co ciekawe, w Szwecji istnieją również regulacje dotyczące temperatury w samochodzie (od -5° do 25°C). Dodatkowo przynajmniej raz na 6 godzin pies powinien mieć możliwość, by napić się wody. Można powiedzieć, że w Szwecji pies ma prawnie zagwarantowany pełen komfort.
Transport publiczny
Ogólnie rzecz biorąc, nie powinieneś mieć większych problemów podróżując transportem publicznym w całej Szwecji – pieski są mile widziane zarówno na długich jak i krótkich trasach, zwykle także podróżują za darmo. Chyba, że masz psa wielkości małego dinozaura – wtedy może okazać się, że będziecie potrzebowali dodatkowego biletu. Dla pewności przed przejazdem poszukaj informacji u przewoźnika.
Kolej
Jeśli decydujesz się na przejazd koleją SJ, musicie zająć miejsce w specjalnie wyznaczonej sekcji dla podróżujących ze zwierzętami. Wiąże się z wcześniejszą rezerwacją miejsca właśnie w tej strefie (rezerwując bilet na stronie internetowej www.sj.se zaznaczasz opcje „pets allowed”). Psy podróżują za darmo – jedna osoba może mieć ze sobą dwa zwierzaki. Dodatkowo, pupilki muszą pozostać na podłodze – nie ma wstępu na fotele.
Komunikacja miejska
Po Sztokholmie spokojnie możesz przemieszczać się z psem komunikacją miejską. Pieski podróżują za darmo, muszą jednak znajdować się na smyczy lub w transporterze. W tramwajach oraz autobusach wydzielone są pewne przestrzenie, do których zwierzaki nie mają wstępu – to z uwagi na komfort osób z alergiami. Ogólnie przyjęło się, że czworonogi z właścicielami podróżują z tyłu pojazdu. Jeśli podróżujesz po Sztokholmie metrem, niektóre pociągi nie zezwalają na transport zwierząt – zorientujecie się które po symbolach na wagonikach. W takiej sytuacji weź głęboki wdech i poczekaj na kolejny pociąg – średnio co drugi umożliwia przejazd ze zwierzętami.
Nocleg i knajpy
Trudno jest mi rozwodzić się nad dostępnością psiolubnych hoteli w Szwecji. Podczas naszych skandynawskich podróży śpimy przeważnie pod namiotem, a podczas chłodniejszych miesięcy decydujemy się na rezerwowanie noclegu za pośrednictwem Airbnb, lub – rzadziej – Booking, gdzie można wybrać opcję „zwierzęta dozwolone”. Zwykle wcześniej kontaktujemy się też z właścicielem, dając znać że będzie z nami pies. I jak dotąd nigdy nie mieliśmy żadnych nieprzyjemnych sytuacji – gospodarze patrzą na nas przychylnie. Kiedy nocowaliśmy w stugor (szwedzkich chatkach letniskowych/całorocznych), żaden właściciel nie miał nic przeciwko Winter biegającej luzem po polu czy terenie wokół domu (jeden z nich zaoferował nawet, że zaopiekuje się naszym psem, gdybyśmy chcieli odwiedzić Sztokholm). Jeśli celujesz w pola kempingowe, tutaj również nie będziesz mieć problemów z zakwaterowaniem z psem. Jeśli chodzi o restauracje to nasze wycieczki rzadko kiedy nastawione są na poznawanie lokalnych smaków. Raczej koncentrujemy się na nasyceniu oczu dużą ilością fenomenalnych widoków, żywiąc się kanapkami i herbatą z termosu w pięknych okolicznościach przyrody. (Jedyny wyjątek stanowią Włochy – kluchy i pizza to mój najsłabszy punkt). Jeżeli jednak odwiedzając Szwecję chcesz odpocząć od gotowania to uwaga – do większości szwedzkich lokali nie wejdziemy z psem. Przez lokale mam tu na myśli wszystkie te miejsca, gdzie możemy zaopatrzyć się w jedzonko. Jeśli chcecie coś wszamać z waszym Puszkiem nastawcie się raczej na jedzenie na zewnątrz, w ogródkach przy restauracjach czy bistrach. Z tym większość właścicieli nie będzie już miała problemu. Jeśli szukasz miejsc przyjaznych psom w Szwecji możesz sprawdzić stronę Pawsome. To wyszukiwarka psiolubnych miejsc dla Sztokholmu, Goteborgu i Uppsali. Znajdziecie tam nie tylko knajpy, ale też psie parki, weterynarzy, hotele i inne psie usługi.
Atrakcje
Żaden ze mnie miejski przewodnik– z reguły unikam miejsc tłocznych i głośnych. Sztokholm jednak zaliczyłam dwukrotnie i podczas jednej takiej wycieczki towarzyszyła mi Winter. Centrum Sztokholmu to całkiem przyjemne miejsce na spacer – zwłaszcza poza sezonem, i z pieskiem, który z ruchem miejskim jest już troszkę obyty. My z przyjemnością pokręciliśmy się po brukowanych uliczkach na wyspie Gamla Stan, nie wchodziliśmy jednak do żadnych lokali. Przy zakupie pamiątek dobrze jest mieć drugą parę rąk, która zostanie na zewnątrz z futrzakiem i poczeka, aż wybierzesz wymarzonego, idealnego dalakonika lub pocztówkę z Muminkiem. Jeżeli interesuje Cię Szwecja z psem, celuj w parki narodowe. Psy są tam mile widziane, jednak w większości muszą być one trzymane na smyczy.
Te parki wpuszczają pieski przez cały rok
Haparanda Skärgård, Björnlandet, Skuleskogen, Sonfjället, Töfsingdalen, Fulufjället, Hamra, Färnebofjärden, Ängsö, Tyresta, Garphyttan, Tiveden, Djurö, Tresticklan, Kosterhavet, Söderåsen, Dalby Söderskog, Stenshuvud, Store Mosse, Åsnen, Norra Kvill, Blå Jungfrun, Abisko (pies może przebywać tylko na oznaczonych szlakach!)
Te parki wpuszczają pieski pomiędzy 1 stycznia a 30 kwietnia:
Vadvetjåkka, Muddus/Muttos (z wyłączeniem pewnych obszarów), Stora Sjöfallet/Stuor Muorkke (park oferuje jednak miejsca, po których można dreptać cały rok), Padjelanta / Badjelánnda, Sarek, Pieljekaise
A tutaj z psem absolutnie nie wolno: Gotska Sandön
Jeśli lubicie szlajać się po lasach i polach, musicie wziąć pod uwagę, że pomiędzy 1 maja a 20 sierpnia trwa w Szwecji sezon polowań. W tym okresie psy nie powinny biegać luzem z uwagi na bezpieczeństwo.
Podobnie jak w Polsce, większość ogólnodostępnych kąpielisk nie zezwala na wizyty z psem w sezonie letnim. W Szwecji odnajdziecie jednak sporo psich plaż – wystarczy wiedzieć, gdzie szukać
Opieka weterynaryjna
Jest to niestety ten aspekt, którym większość z nas interesuje się dopiero, kiedy mleko jest już rozlane i potrzebujemy konsultacji z lekarzem na tu i teraz. Sprawa może być jednak problematyczna, szczególnie w Szwecji. Buszując po forach (zwłaszcza polskojęzycznych) możecie spotkać się z wieloma informacjami, a sporo z nich mrozi w żyłach krew. Należą do nich m.in. ogromne koszty opieki weterynaryjnej (500-1000 koron za otwarcie drzwi, każdy kolejny zabieg dodatkowo płatny), słaba jakość świadczonych usług itp. Nie jest mi dane oceniać jakość pracy szwedzkich weterynarzy – ufam, że to specjaliści z krwi i kości. Natomiast faktem jest, że dla przeciętnego Polaka szwedzkie stawki za ewentualne leczenie futrzaka to spory wydatek. Większość Szwedów ubezpiecza swoje zwierzaki i nie ukrywam, że sama będę rozważać tę opcję planując kolejny wypad na północ.
Nieodpłatnie możesz uzyskać poradę kontaktując się telefonicznie z weterynarzem na terenie Szwecji w przypadku, gdy sprawa nie jest szczególnie nagląca (z większością Szwedów dogadacie się po angielsku). Polecam też mieć przy sobie telefon do zaufanego weterynarza, który na co dzień opiekuje się waszym zwierzorem i w trudnej sytuacji udzieli Ci niezbędnych wskazówek.
Psy i ludzie
Regulacje regulacjami – tych w Szwecji jest sporo i warto być z nimi na bieżąco. Inną historią jest natomiast stosunek ludzi do piesków. Z mojego doświadczenia wynika, że Szwed też człowiek, i trudno mu się oprzeć puchatym kulkom i wesołym mordkom. Szwecja z psem dla nas nie różniła się pod tym względem od innych krajów, w których byliśmy – Winter stanowiła rewelacyjny „lodołamacz” w kontaktach z ludźmi. Ponadto szwedzka sympatia do czworonogów to nie tylko głaski i czułe spojrzenia, a także – a może przede wszystkim – praktyczne rozwiązania, które ułatwiają życie psom i właścicielom. Jak chociażby „psia infrastruktura” w wielu miastach i miasteczkach – psie parki, place do ćwiczeń, nie wspominając nawet o kilometrach pięknych szlaków, które można przedreptać razem z czworonogiem.
Warto też wspomnieć o podejściu Szwedów do wychowywania psów – znaczna większość szwedzkich pupili jest po szkoleniu i jest to norma dla tamtejszych właścicieli. Ze świecą szukać szwedzkiego psa, który nie potrafi zachować się z klasą w przestrzeni publicznej. Duży nacisk kładzie się na odpowiedzialność, jaką niesie ze sobą posiadanie czworonoga – zarówno w zakresie dbania o dobrostan psiaka (zapewnienie mu odpowiedniej opieki, stymulacji, aktywności fizycznej) jak i ewentualnych szkód jakie pies może wyrządzić (od takiej ewentualności również wielu Szwedów się ubezpiecza).
Może i Szwecja nie jest najbardziej psiolubnym miejscem na ziemi. I chociaż wiąże się z tym sporo obostrzeń, wiele rzeczy trzeba sprawdzić, dopilnować i dopiąć na ostatni guzik, to naprawdę warto – chociażby z szacunku dla kraju, który odwiedzamy. W ogólnym rozrachunku Szwecja z psem to naprawdę super pomysł. Jeśli chcecie zafundować sobie, i przy okazji swoim pieskom rewelacyjne spacery w bajecznej scenerii, idę o zakład, że będziecie zachwyceni i – tak jak ja – od razu zaczniecie planować kolejny wypad.
Wybrane dla Ciebie
Chwiejnym krokiem przez świat, czyli o kotach kiwaczkach
Pozornie określenie to brzmi dość sympatycznie, jednak wiąże się z zaburzeniem neurologicznym, jakim jest hipoplazja móżdżku. Co jest przyczyną tego zaburzenia? Czy da się to leczyć? Tego dowiesz się czytając poniższy artykuł.
czytaj
Badania krwi u królików. Czy są konieczne?
Króliki stają się coraz częstszymi bywalcami naszych domów. Czy odpowiedzialny opiekun powinien badać maluchom krew? A jeśli tak, to jak często?
czytaj
Recepta na psią długowieczność od firmy Loyal*
Każdy psi opiekun zmaga się z trudnościami związanymi ze starzeniem ich ukochanego podopiecznego. Co, jeśli moglibyśmy wydłużyć ich życie i znacznie opóźnić nadejście tego smutnego momentu?
czytaj
Na czym polega praca przewodnika psa służbowego w polskiej Policji? Rozmowa z sierżantem sztabowym Przemysławem Kubiakiem z Wydziału Prewencji Komendy Miejskiej Policji w Bydgoszczy (podcast, zdjęcia)
Tego jeszcze u nas nie było! Mamy dla Was wyjątkowy odcinek Pets World Podcast. Tym razem porozmawialiśmy z sierżantem sztabowym Przemysławem Kubiakiem z Wydziału Prewencji Komendy Miejskiej Policji w Bydgoszczy, który na co dzień pracuje z 4-letnim owczarkiem belgijskim o imieniu „Palnik”.
czytaj
