
Dogfrisbee
Czas czytania: 4 min

Wyróżniamy kilka konkurencji dogfrisbee które na zawodach często rozgrywane są w różnych kombinacjach. W Polsce obecnie najpopularniejszą konkurencją jest freestyle. Rozgrywane są także ThrowNGo i Far Out (dawniej long distance).
Freestyle jest chyba najbardziej widowiskowa konkurencją. Zawodnik z psem prezentuje układ wybranych przez siebie rzutów i figur do podkładu muzycznego.
ThrowNGo to aportowanie przez psa dysku wyrzuconego przez zawodnika na specjalnie wyznaczonym polu. Pies ma możliwość łapania dysku rzuconego lub toczącego się na krawędzi (tak zwany roller). Strefa łapania podzielona jest na pola o różnej punktacji. Zawodnik z psem mają do wykorzystania 60 sekund na wykonanie tak wielu rzutów jak to możliwe.
Far Out polega na wykonaniu trzech rzutów. Celem jest złapanie dysku przez psa na jak największym dystansie. Do ostatecznego rezultatu sumuje się wyniki z trzech rzutów.
W trakcie zawodów zazwyczaj każda konkurencją dzielona jest na kategorie – tak zwane dywizje. I tak mamy dywizje psie:
○ Mini: poniżej 35 cm w kłębie
○ Midi: od 35 cm do 43 cm w kłębie
○ Maxi: powyżej 45 cm w kłębie.
oraz dywizje ludzkie:
○ Junior ‐ do 14 lat
○ Open ‐ dowolny wiek
○ Senior ‐ od 50 lat
Czasami, ze względu na decyzję organizatora niektóre konkurencję dzielone są również na kategorie dla kobiet i mężczyzn.
W zawodach najczęściej widywane są psy średniej wielkości, głównie border collie i owczarki australijskie, czasem także australijskie kelpie. Zdarzają się również mieszańce, w niższych kategoriach wagowych owczarki szetlandzkie, czasami whippety.

Podstawą na początku naszej drogi z tą dyscypliną, jak zresztą z każdą inną, jest dobra relacja z psem. Pies który nie ma z nami dobrej, emocjonalnej więzi nie będzie czerpał radości z zabawy z nami, a o to przecież chodzi.
Ze względu na charakterystykę dyscypliny warto przed rozpoczęciem treningów, nawet tych bardziej amatorskich skonsultować się z ortopedą lub zoofizjoterapeutą. Pamiętajmy, że każda forma spędzania czasu z psem powinna przynosić nam wiele radości i korzyści ale przede wszystkim nie szkodzić zarówno nam jak i psu. Warto wykonać badanie RTG stawów i kręgosłupa żeby upewnić się że pies nie ma wad lub zwyrodnień o których wcześniej nie wiedzieliśmy. Dobrze jest skonsultować również psa kardiologicznie żeby upewnić się że serce naszego psa pracuje prawidłowo i jego organizm będzie w stanie poradzić sobie ze zwiększoną aktywnością.
Jeżeli interesuje nas dogfrisbee zdecydowanie polecam kontakt z najbliższym klubem lub instruktorem dogfrisbee. Pomoże on w nauce rzutów, zapoznaniu psa z dyskami tak aby go nie zniechęcić a przede wszystkim będzie potrafił ocenić czy nasz psiak w ogóle nadaje się do uprawiania tego sportu.
Dla psów w typie jamnika na przykład dogfrisbee może być bardzo ryzykowne ze względu na urazy kręgosłupa. Podobnie z buldożkami czy mopsami, poza urazami kręgosłupa pojawia się również u nich ryzyko szybkiego przegrzania a w następstwie nawet omdleń że względu na bardzo krótką kufę i zazwyczaj również za długie podniebienie miękkie. Dla psów z nadwagą również nie jest to najlepszy pomysł na urozmaicenie życia. Najpierw powinniśmy się skupić na ograniczeniu masy ciała i dokładnym przebadaniu psa zanim zaczniemy myśleć o jakimkolwiek sporcie z psem.
Treningi zawsze powinny być poprzedzone rozgrzewką i rozciąganiem, zarówno naszym jak i psa. Muszą również odbywać się na odpowiednim podłożu. Nie może być ono śliskie, powinno być odpowiednio sprężyste i niezbyt twarde.
Kiedy już wkręcimy się w świat psich sportów musimy pamiętać, że nasze oczekiwania i ambicje nie mogą nam przysłonić dobra naszego psa. Powinno być dla nas ważne zarówno zdrowie jak i komfort psychiczny.
Pamiętajmy, że nie powinniśmy do niczego zmuszać psa. Jeżeli widzimy, że pies nie czerpie przyjemności że wspólnych treningów zastanówmy się nad inną formą wspólnego spędzania czasu. Każda forma wspólnej aktywności powinna dawać radość obydwu stronom.
Wybrane dla Ciebie
Gdzie papuga ma uszy?
Większość ptaków ma uszy umieszczone nieco z tyłu i tuż poniżej poziomu oka. Jeśli spojrzeć na anatomiczną budowę czaszki, uszy papugi znajdują się w okolicy kości kwadratowej (os quadratum), (to ta, która łączy się z żuchwą (mandibula)) i kością ciemieniową (os parietal) czaszki ptaka.
czytajDługość życia królika
Średnia długość życia królika wynosi około 8-12 lat, jednak wiele królików dożywa starszego wieku przy odpowiedniej opiece.
czytajDomowe sposoby na zajęcie kota – zabawki i gry DIY
Kot, mimo że domowy, to drapieżnik, który potrzebuje znacznej ilości bodźców. Gdy kot będzie się nudzić, prędzej czy później zacznie rozrabiać. Ze stołów lecą wazony, szafki same się otwierają, a kapcie wynoszą pod łóżko.
czytajDlaczego pies liże człowieka?
Kto ma psa, ten wie, że psia miłość czasem bywa…obśliniona. Niektórzy to lubią, inni raczej niespecjalnie. Jak to jest z tym lizaniem? Czemu nasze psiaki tak bardzo uwielbiają to robić?
czytaj