Zagrożenia dla zwierząt ze strony komarów
Czas czytania: 3 min
Coraz więcej mówi się także o zmianach klimatu, które również przyczyniają się do wzrostu populacji komarów i zwiększenia zasięgu ich występowania. Postępująca globalizacja także przyczynia się do zwiększenia zasięgu i zmiany preferencji siedliskowych. W związku z tym pojawiło się zagrożenie występowania chorób na obszarach nieendemicznych, tj. takich, na których wcześniej dane jednostki chorobowe nie występowały. W artykule tym zostały opisane patogeny najczęściej występujące na terenie Europy stanowiące zagrożenie dla zwierząt towarzyszących wraz z objawami chorobowymi.
Na terenie Europy notowane są przede wszystkim:
– Dirofilaria repens – jest to nicień, pasożyt zwierząt, a także ludzi, powodujący dirofilariozę skórną. Najczęściej występuje w skórze oraz tkance podskórnej ludzi i psów w postaci guzków. U psów znajdowano go również w narządach wewnętrznych i powięziach. Jest najistotniejszym gatunkiem odpowiedzialnym za zarażenia zoonotyczne w Europie.
– Dirofilaria immitis – pasożyt stwierdzany głównie u psów, ale notowano go także u kotów, a nawet fretek. Powoduje dirofilariozę sercowo – płucną. Lokalizuje się w tętnicy płucnej, czasami w komorze prawej serca. U kotów przez długi czas po zarażeniu nie stwierdza się klinicznych objawów. Może u nich dojść do samoistnego wyleczenia lub do nagłego wystąpienia objawów.
– Leporipoxvirus – wirus powodujący myksomatozę u królików. Objawami zakażenia są obrzęki błony śluzowej i tkanki podskórnej, następnie dochodzi do niewydolności oddechowej i porażenia układu nerwowego. Choroba prawie zawsze kończy się śmiercią.
W ostatnich latach w Polsce zwraca się dużą uwagę na dirofilariozę u psów, bo jest ona coraz częściej u nich diagnozowana. Są to często przypadki zawleczone z terenów występowania tej choroby. Dirofilaria immitis jest pasożytem występującym w południowej Europie oraz Czechach, Słowenii, Rumunii, Bułgarii. Do tej pory nie odnotowano rodzimego przypadku. Na dirofilariozę zwraca się szczególną uwagę, ponieważ choroba ta ma charakter zoonotyczny, tj. może występować u ludzi. W przypadku D. repens pierwszy przypadek w Polsce potwierdzono w 2009 roku. W ostatnich latach coraz częściej notuje się rodzime przypadki dirofilariozy skórnej. Świadczy to o występowaniu w naszym kraju gatunków komarów, które są zdolne do przenoszenia mikrofilarii nicienia. Wektorami nicienia powodującego dirofilariozę skórną w Polsce są komary Culex pipens oraz Aedes vexans. Do zarażenia dochodzi w wyniku ukłucia samicy komara. Obecnie przyjmuje się, że choroba ta występuje na terenie całego kraju. Warunki klimatyczne zaczynają sprzyjać utrzymaniu się pasożyta na terenie Polski i sąsiadujących państw, co niestety zwiększa ryzyko zachorowań zwierząt, a także ludzi.
Zapobieganie to przede wszystkim stosowanie preparatów odstraszających komary. Należy pamiętać, aby unikać spacerów z psami w godzinach wieczornych i nocnych, kiedy komary są najbardziej aktywne. W pomieszczeniach, w których znajdują się zwierzęta powinno montować się w oknach moskitiery.
Wybrane dla Ciebie
Pseudogroomerzy. Jakie leki uspokajające podają psom podczas zabiegów?
Każdy zawód związany ze zwierzętami wymaga wszechstronnej wiedzy. Człowiek pracujący ze zwierzakami domowymi musi posiadać solidne podstawy z zakresu behawioru, wychowania czy etogramu psa i kota. Co się jednak dzieje gdy tej wiedzy zabraknie? I jak pracują pseudospecjaliści? W tym artykule przyjrzymy się pracy psich i kocich pseudofryzjerów.
czytajJakie zwierzęta są najczęściej wybierane na domowe pupile?
Na świecie żyje obecnie nawet ponad miliard zwierząt towarzyszących. Częściej, do ich opisu, posługujemy się angielską nazwą pets, a to jakie gatunki dominują pod względem liczebności w tej grupie, zależy od miejsca na świecie.
czytajPodstawy opieki nad królikiem. Co musisz wiedzieć przed adopcją?
Króliki coraz częściej są wybierane jako domowi towarzysze. Co powinieneś wiedzieć, zanim zaprosisz uszaka pod swój dach?
czytajPsy i ich właściciele. Czy upodobniają się do siebie nawzajem?
Czy to prawda, że psy są podobne do swoich właścicieli zarówno pod względem charakteru, jak i cech wyglądu? Tę teorię, która wydaje się zwykłym stereotypem lub rozpowszechnianym dla żartu mitem, potwierdziły badania naukowe, a dowody na jej prawdziwość przedstawiają również behawioryści oraz psychologowie.
czytaj