Początkowo treningi przeprowadzamy w otoczeniu znanym psu, ubogim w bodźce które mogą go rozpraszać. Najlepiej robić to w domu. W zależności od tego do jakiej czynności chcemy przyzwyczaić psa najpierw oswajamy go z delikatnym dotykiem – łap, okolicy uszu albo pyska. Następnie można wprowadzać narzędzia do których chcemy przyzwyczaić psa – pilnik, cążki do pazurów, chusteczki lub watę do uszu. Po osiągnięciu oczekiwanego przez nas rezultatu możemy powoli zmieniać otoczenie przeprowadzania treningu, najpierw zmieniając pokój w domu, następnie wychodząc na zewnątrz i dopiero wtedy kiedy w każdej lokalizacji pies pozwala na swobodne wykonywanie czynności spróbujmy przeprowadzić trening początkowo na zewnątrz a następnie także wewnątrz lecznicy. Gabinet weterynaryjny jest dla psa specyficznym miejsce, jest tam wiele zapachów, dziwnych dźwięków, zazwyczaj jest tam mocne oświetlenie dlatego nie warto się spieszyć z treningiem tam.

Nawet jeśli początkowo nie wszystko będzie się udawało w lecznicy ale w domu pies będzie pozwalał na przycięcie pazurów czy czyszczenie uszu to i tak odniesiemy sukces. Będziemy mogli ograniczyć stresujące dla psa wizyty na wykonanie tylko takich podstawowych, kosmetycznych czynności.

Sama idea treningu medycznego jest słuszna. Warto przyzwyczajać psa do dotykania przez nas i inne osoby a także wykonywania dziwnych, nie zawsze przyjemnych dla niego czynności. Problem może pojawić się w momencie kiedy musimy wykonać jakiś zabieg nagle, pies nie jest przygotowany i zdecydowanie nie zgadza się na współpracę. W przypadku zagrożenia zdrowia, a czasem nawet życia na przykład po wypadku, przy silnej relacji alergicznej czy pogryzieniu przez innego psa nie możemy czekać aż pies pozwoli na chociażby podanie leku przeciwbólowego, lekarz musi wykonać niektóre czynności nawet jeśli nie będzie to dla naszego psa nieprzyjemne. Ratowanie zdrowia i życia jest zdecydowanie ważniejsze niż jego chwilowy dyskomfort.