Dogfrisbee – co to za dyscyplina?
Czas czytania: 3 min
Proszę nam powiedzieć, co to za dyscyplina?
Dogfrisbee to ciesząca się dużym zainteresowaniem dyscyplina sportu w relacji pies-człowiek, która polega na łapaniu przez psa rzucanego dysku.
Jest to więc podobne do aportowania?
I tak i nie. Chociaż mogłoby się tak wydawać, to od aportowania dyscyplina ta wyróżnia się przede wszystkim odpowiednią technikom. W dogfrisbee ma znaczenie umiejętność dobrego rzucania przez człowieka, a także sprawność i zwinność psa. Tylko długie treningi pozwolą na uzyskanie precyzyjnych rzutów. W tym sporcie wszystko zależy od dwójki. Psa i człowieka.
Czy do tego sportu jest wymagany profesjonalny sprzęt?
Jeśli chcemy, aby to było profesjonalne zajęcie to tak – wymagany jest specjalistyczny sprzęt. Najlepsze do tego są profesjonalne dyski do rzucania. Mają one wielkość i wagę dostosowaną do danego psa. Materiał, z których jest wykonany dysk najlepiej aby był termoplastyczny. Na początek jednak nie warto inwestować w dobry sprzęt, ponieważ zwierzak może nie wyrażać zainteresowania zabawą. Na start można spróbować zabawy w rzucanie zabawkami psiaka.
Jak zacząć przygodę z tym sportem?
Od zadania sobie pytania – Czy mój pies jest na to gotowy fizycznie? Jeśli piesek jest otyły, lub stary ma problemy z dysplazją biodrową i ze stawami to w ogóle nie ma o czym mówić. Sport oparty na skakaniu odpada. Jeśli jednak jest zdrowy, lubi zabawę i szybko się uczy warto zacząć trenować profesjonalnie. Prawie w każdym dużym mieście można odszukać grupy, które zrzeszają osoby związane z dogfrisbee. Są nawet specjalni trenerzy, którzy zwracają uwagę na technikę psa. Doświadczone oko trenera pomoże skorygować błędy i pracować nad jeszcze lepszą techniką.
Co ważne nie od razu Kraków zbudowano, więc nie wolno zaczynać od rzucania. A co więcej od wysokiego rzucania. Na początek trzeba z psem pracować poprzez szarpanie i aportowanie. Gdy pies nauczy się szarpać i przynosić zabawki to wtedy zaczynamy naukę z frisbee. Na początek szarpiemy się z psem, przytrzymujemy przedmiot, a gdy pies puści, wtedy odrzucamy zabawkę. Taka nauka dobrze nam zrobi. Początkowo pies może nie chcieć pobiec za frisbee. Ba może je nawet rozszarpać na drobne kawałki. najważniejsze to nie poddawać się i próbować. Ale nie za dużo. 4,5 rzutów i pauza. Należy zakończyć zabawę w momencie, kiedy pies nie czuje się jeszcze znudzony.
Jakie są najlepsze rasy do takiej dyscypliny sportowej?
Myślę, że bawić się w dogfrisbee może każdy pies jeśli jest zdrowy i nie ma nadwagi. Najlepsze wyniki osiągają psy ras pasterskich z uwagi na swoje predyspozycje fizyczne i psychiczne. Wiadomo, jedne psy będą osiągały lepsze wyniki od ich zdecydowanie mniejszych i słabszych osobników.
Jak często trenuje Pani ze swoim psem? Czy pochłania to Pani dużo czasu?
Pracuję z psem codziennie, ze szczeniakiem nawet dwa, trzy razy. Są ta zabawy, ćwiczenia koordynacyjne, praca nad koncentracją. Ale przede wszystkim dbamy o to aby budować między sobą zaufanie.
Wybrane dla Ciebie
Czy aby na pewno mruczący kot to szczęśliwy kot?
Kocie mruczenie jest uznawane za jeden z najbardziej relaksujących dźwięków na świecie. Mruczą nie tylko koty domowe, ale także duże, dzikie gatunki. Każdy gatunek wytwarza trochę inny dźwięk, co wynika z różnic anatomicznych. To, co my nazywamy mruczeniem to niskiej częstotliwości wibracje.
czytaj
Które psy są z włosem?
Przyjęło się sądzić, iż psy posiadające włosy nie uczulają. Są więc doskonałe dla alergików. Jakie rasy psów posiadają włosy zamiast sierści?
czytaj
Myślenie, które szkodzi. Mity o psach
Na powszechne wyobrażenia o psach wpływa wiele czynników: antropomorfizacja, kultura i rozrywka (filmy, książki) oraz opowieści przekazywane słownie, które niewiele mają wspólnego z aktualną wiedzą na temat kynologii. Nawet wśród właścicieli psów nadal funkcjonuje wiele mitów o psach. Poniżej znajdziesz najpopularniejsze, fałszywe przekonania na temat psich zachowań oraz sposobu ich funkcjonowania.
czytaj
Co słyszy Twój pupil, gdy mówisz „dobry pies”?
Jednym z popularnych psich mitów jest twierdzenie, że psy rozumieją wyłącznie intonację, a nie znaczenie ludzkiej mowy. Jak jest naprawdę?
Z pewnością nie ma sensu opowiadanie swojemu sznaucerowi, jak było dzisiaj w pracy, bo nasz towarzysz niewiele z tego zrozumie. Nie oznacza to jednak, że psy nie mają zdolności rozumienia niektórych słów.
