Jest Pani szczęśliwą właścicielką dwóch piesków. Skąd zamiłowanie do rasy Papillon?

Od zawsze mieliśmy w domu rodzinnym pieski, m.in. papillony. Tata odkrył tą rasę,  kiedy wziął nas na wystawę psów. Cała rodzina zakochała się w niej od pierwszego wejrzenia! Adoptując psa, trzeba wziąć pod uwagę wiele aspektów, czy pasuje do naszego trybu życia, czy wymaga specjalnej pielęgnacji itp. Rasa papillon jest bardzo przyjazna i bezproblemowa, choć cały czas mało rozpoznawalna. Mimo, że mamy duży dom rodziny, to zdecydowaliśmy że ta rasa jest dla nas idealna.

Co podpowiedziałaby Pani osobom, które rozważają adopcję psa tej rasy? Czy ich pielęgnacja jest wymagająca?

Ze względu na to, że są to psy bardzo towarzyskie, to polecam je osobom, które mają sporo wolnego czasu. Papillon źle znosi samotność, dlatego też adoptowaliśmy z mężem 2 psy, podobnie jak w moim domu rodzinnym. Rasa ta jest bardzo wesoła, kochająca zabawę. W kwestii pielęgnacji należy dbać o ich sierść – trzeba ją regularnie wyczesywać.

Na Instagramie często podkreśla Pani, że pieski należą do rodziny, a nawet nazywa je Pani swoimi dziećmi.

To prawda, traktuje je faktycznie jak moje dzieci. Może dlatego, że nie mamy jeszcze potomków z mężem. Nasze pieski przynoszą nam wielką radość! Kiedy wychodzę z domu, to o nich myślę i za nimi tęsknię. Przytulam je, rozmawiam z nimi i one to wszystko czują i rozumieją.

Skąd czerpała Pani inspiracje do nadania imion – Romeo i Benji?

Imię Benji nadałam dla uczczenia mojego pierwszego pieska, który już odszedł. Bardzo za nim tęsknię, mieliśmy niesamowitą więź. Z kolei imię Romeo wybrał mój mąż. Początkowo chciał takie imię nadać w przyszłości naszemu synowi, jednak powiedziałam, że nie ma mowy! Kompromisem było nazwanie tak naszego pieska. Okazuje się, że świetnie się wpasowało w charakter naszego pieszczocha.

Czy psy towarzyszą Pani w codziennym życiu? Zabiera je Pani ze sobą do pracy czy w podróże?

Tak, jak najbardziej! Już od małego uczyliśmy ich jak należy się zachować na sali. Mają tam swoje miejsce, w którym muszą grzecznie czekać na koniec treningu. Kiedy  jedziemy na wakacje w Polsce, w Czechach czy do Chorwacji to szukamy hoteli przyjaznych zwierzętom. Gdy wyjątkowo nie mogą być z nami, to zajmuje się nimi albo nasza kochana sąsiadka albo przyjaciółka, albo po prostu są w rodzinnym domu pod opieką mojej mamy.