Otyłość u kotów – profilaktyka i terapia
Czas czytania: 3 min
Niestety coraz więcej kotów jest otyłych. Do rozwoju otyłości najczęściej prowadzą czynniki żywieniowe. Wiele kotów otrzymuje produkty z talerza właściciela, które często są wysokokaloryczne, do tego dostają dodatkowe przekąski między posiłkami. Zaburza się w ten sposób prawidłowy bilans energetyczny. Otyłość prowadzi do skrócenia wieku życia, zaburzeń ortopedycznych (m.in. zwyrodnienia stawów, zerwania więzadeł), cukrzycy, nadczynności kory nadnerczy, niedoczynności tarczycy, chorób układu krążenia, chorób układu oddechowego oraz do dysfunkcji układu płciowo – moczowego. Choroba ta zwiększa także ryzyko wystąpienia nowotworów. Otyłe koty szybciej się męczą, mają często problem z poruszaniem się, co wpływa na pogorszenie jakości ich życia.
Jak rozpoznaje się otyłość?
Podstawą w rozpoznawaniu jest ocena wizualna, pomiary morfometryczne i badanie palpacyjne. Do prawidłowego szacunku kondycji ciała stosuje się ocenę kondycji ciała, czyli body condition score (BCS) w skali 5 – lub 9 – punktowej. Metoda ta opiera się na czterech kryteriach: wyczuwalności żeber, zarysu talii i brzucha, ilości masy mięśniowej i ilości tkanki tłuszczowej pod skórą. U kota z nadwagą żebra będą wyczuwalne, ale wcięcie w talii będzie słabo dostrzegalne. W przypadku kota otyłego żebra są trudniej wyczuwalne, obficie pokryte tkanką tłuszczową, a talia jest niewidoczna. Po prawidłowym rozpoznaniu otyłości u kota należy rozpocząć odpowiednią terapię.
Proces odchudzania jest procesem długotrwałym, powolnym, związanym ze zmianą nawyków żywieniowych, które trzeba wprowadzać stopniowo. Konieczne jest ułożenie odpowiedniej diety, w czym pomoże nam lekarz weterynarii lub dietetyk zwierzęcy. Dieta musi być odpowiednio zbilansowana, aby nie doprowadzić do niedoborów. Dlaczego to jest takie ważne? Nieumiejętna redukcja dziennej dawki może prowadzić do niedoborów, które przyczynić się mogą m.in. do osłabienia odporności kota, więc ważne jest, aby w ułożeniu diety pomógł nam specjalista. Istotne jest, aby nie przekarmiać naszego zwierzęcia, należy trzymać się ustalonego planu dietetycznego. Należy także podkreślić w tym miejscu, że kotów nie wolno głodzić. Takie działanie nie przyspieszy procesu odchudzania, a dodatkowo może przysporzyć więcej problemów zdrowotnych. Jednak sama dieta może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Do tego procesu należy dołączyć jeszcze aktywność fizyczną.
Jakie są jeszcze możliwe sposoby walki z otyłością?
W odchudzaniu pomocne będą: bieżnia sucha i mokra, masaż odchudzający i elektrostymulacja. Koty wbrew powszechnej opinii tolerują (niektóre nawet lubią) ćwiczenia w wodzie. Z początku będzie to dla nich stresujące, dlatego ważne jest, aby pierwsze zabiegi nie zraziły ich. Regularne zabawy, a także spacery z kotem znacząco wpływają na poprawę stanu zdrowia. Aktywność należy dobierać starannie ze względu na obciążenie stawów dodatkowymi kilogramami. Koty w zależności od predyspozycji rasowych powinny mieć zapewniony ruch w ilości 2-3 godzin w ciągu dnia. Czas trwania i intensywność zabaw musi być dostosowana do kondycji zwierzęcia. W tym miejscu warto zaznaczyć, że dla kota z reguły lepsza będzie krótka, ale intensywna aktywność. Należy także regularnie kontrolować masę ciała kota i konsultować się z lekarzem lub dietetykiem. Odchudzenie kota jest kluczowe w jego powrocie do zdrowia i poprawy jakości jego życia. Najlepszą profilaktyką jest niedopuszczanie do nadwagi i otyłości, a uzyskać to można dzięki zapewnieniu aktywności oraz zachowaniu odpowiednich dawek pokarmowych.
Wybrane dla Ciebie
Jakie zwierzęta są najczęściej wybierane na domowe pupile?
Na świecie żyje obecnie nawet ponad miliard zwierząt towarzyszących. Częściej, do ich opisu, posługujemy się angielską nazwą pets, a to jakie gatunki dominują pod względem liczebności w tej grupie, zależy od miejsca na świecie.
czytaj
Podstawy opieki nad królikiem. Co musisz wiedzieć przed adopcją?
Króliki coraz częściej są wybierane jako domowi towarzysze. Co powinieneś wiedzieć, zanim zaprosisz uszaka pod swój dach?
czytaj
Psy i ich właściciele. Czy upodobniają się do siebie nawzajem?
Czy to prawda, że psy są podobne do swoich właścicieli zarówno pod względem charakteru, jak i cech wyglądu? Tę teorię, która wydaje się zwykłym stereotypem lub rozpowszechnianym dla żartu mitem, potwierdziły badania naukowe, a dowody na jej prawdziwość przedstawiają również behawioryści oraz psychologowie.
czytaj
Leczenie żółwi
Nie płaczą, nie wyją, nie wydają dźwięków… Skąd możemy wiedzieć, co dolega żółwiom? I na co się je leczy?
czytaj
