Problemy dermatologiczne kotów

Skóra stanowi 25% masy ciała kota, co czyni go największym narządem. Problemy dermatologiczne u kotów to dość częsty problem, z którym zgłaszają się opiekunowie kotów w gabinecie weterynaryjnym. Zmiany skórne mogą mieć różne podłoże, począwszy od występowania ektopasożytów, grzybów, bakterii a kończąc na alergii lub chorobach endokrynologicznych. Zmiany dermatologiczne mogą mieć także podłoże behawioralne, dlatego bardzo ważny jest szczegółowy wywiad i dokładna diagnostyka kociego pacjenta. Leczenie nie zawsze należy do najłatwiejszych. Dermatologia to niełatwa dziedzina weterynarii. Wiele chorób daje podobne objawy, a podstawą sukcesu leczenia jest prawidłowe zdiagnozowanie pacjenta. W przebiegu niektórych chorób zmiany skórne pojawiają się w określonych miejscach ciała. Prawidłowa kondycja skóry jest bardzo ważna dla organizmu, ponieważ organ ten stanowi bardzo ważną barierę ochronną. Z tego względu każda zmiana skórna wymaga szybkiej reakcji i wizyty u lekarza. Od 6 do 15% kocich pacjentów ma co najmniej jedną chorobę skóry, co piąte zwierzę może mieć ich kilka.
AUTOR: Adrianna Iwan

Czas czytania: 5 min

Jakie objawy mogą świadczyć o problemie dermatologicznym u kota?

 U kota z problemami dermatologicznymi najczęstszym objawem jest świąd. Pozostałe wcale nie rzadki objawy to m.in.: nadmierne wypadanie sierści, miejscowe wyłysienia, nadmierne wylizywanie, zaczerwienienia, grudki, strupy, łupież, sucha lub nadmiernie przetłuszczona sierść, przeczosy, plamki, guzy, nadżerki, pęcherzyki, krosty. Każda zmiana skórna powinna skłonić opiekuna kota do wizyty u lekarza weterynarii, najlepiej specjalizującego się w dermatologii. Im wcześniej, tym lepiej dla kociego pacjenta.

Przyczyny zmian skóry o podłożu somatycznym to m.in.:

– obecność pasożytów takich jak: kleszcze, pchły, wszy, nużeniec, świerzbowiec, Cheyletiella

– obecność dermatofitów, czyli grzybów powodujących grzybicę skóry (m.in. Microsporum, Trichophyton)

– choroby wirusowe: herpeswiroza, kalciwiroza, ospa, białaczka,

– zakażenia bakteryjne: ropno – urazowe zapalenie skóry (hot spot), ropnie podskórne, bakteryjne zapalenie mieszków włosowych,

– choroba endokrynologiczna: nadczynność tarczycy oraz cukrzyca,

– zaburzenia łojotokowe i zaburzenia rogowacenia,

– alergia pokarmowa i kontaktowa,

– choroby autoimmunologiczne, np.: pęcherzyca liściasta, toczeń rumieniowaty, zapalenie naczyń skórnych,

– nowotowory.

Coraz częściej zdarza się, że przyczyna problemu dermatologicznego ma inne podłoże. Zły stan skóry czy sierści może wskazywać na występowanie problemów behawioralnych. U zwierząt czasami można zaobserwować kompulsywne wylizywanie a nawet wygryzanie sierści. Jest to przymusowa pielęgnacja, która ma zredukować stres i napięcie, frustrację lub nudę. Ciekawą, choć nieprzyjemną dla kota i wciąż badaną przypadłością jest tzw. syndrom falującej skóry. Przypadłość ta nie przez wszystkich jest uznawana za chorobę, wciąż wiadomo o niej zbyt mało. Jest to niejasna kocia dolegliwość, która objawia się nagłym i intensywnym wylizywaniem lub wygryzaniem okolic tylnych łap, ogona oraz grzbietu. Skóra jest także narządem, na którym można zaobserwować niedobory żywieniowe. Może pojawić się łupież, świąd oraz wypadanie okrywy włosowej, która może być szorstka i matowa. Coraz częściej przyczyną problemów dermatologicznych są także alergie. Jeszcze do niedawna uważano, że alergia to typowo ludzka przypadłość. Nic bardziej mylnego. U kotów z alergią mogą pojawić się  różne objawy, ale dość częste są właśnie zmiany skórne, szczególnie w obrębie uszu i szyi. Na kondycję skóry wpływ mają także niektóre leki, jak np. glikokortykosteroidy. Pod wpływem ich długotrwałego stosowania u kota może wystąpić miejscowy zanik sierści. Do ich skutków ubocznych zalicza się także ryzyko wystąpienia alergicznego zapalenia skóry, a ponadto mogą utrudniać gojenie ran.

Najczęstszym powodem konsultacji dermatologicznej jest świąd skóry, do którego często przyczyniają się pasożyty zewnętrzne, które dodatkowo mogą być przenosicielami (wektorami) groźnych patogenów. Dlatego tak ważne jest zabezpieczanie zwierząt przed ektopasożytami. Świąd skóry doprowadza często do samouszkodzeń w wyniku intensywnego drapania. Rozdrapane miejsca z kolei stają się bramą wejścia dla bakterii, przez co często dochodzi do wtórnych zakażeń.

Ze względu na powszechność występowania ektopasożytów, poniżej krótko opisano objawy, które mogą one powodować. Nie zawsze jesteśmy w stanie gołym okiem zauważyć jakiekolwiek pasożyty, a to, że czegoś nie widać, nie oznacza, że tego nie ma. W diagnostyce zawsze należy uwzględnić możliwą obecność pasożytów zewnętrznych.

Pchły

Inwazja pcheł nie jest obojętna dla kota. Pchły mogą powodować anemię i różnego stopnia zapalenia skóry, które są wynikiem wylizywania i nadmiernego drapania skóry z powodu silnego świądu. U kotów uczulonych na ślinę pcheł może wystąpić alergiczne pchle zapalenie skóry. Jest to najczęstsza przyczyna świądu u kotów.

Nużeniec

Nużyca jest dość rzadka u kotów, ale nie niemożliwa. Za chorobę odpowiada Demodex gatoi lub Demodex cati. Do objawów powodowanych przez D. gatoi zaliczamy: świąd, wyłysienia, łuszczenie skóry, rumień. Zmiany mogą dotyczyć skóry na całym ciele, zwłaszcza na brzuchu oraz kończynach piersiowych. W przypadku nużycy spowodowanej przez D. cati mogą wystąpić wyłysienia, łojotok, strupy i łuski. Zmiany skórne dotyczą przede wszystkim twarzy, karku i głowy.

Świerzb

U kota świerzb może występować w 2 postaciach: usznej oraz skórnej. W przypadku postaci usznej chorobę powoduje świerzbowiec uszny, który znajduje się tylko w kanałach słuchowych. Charakterystycznymi objawami tej postaci świerzbu są m.in.: ocieranie głową o przedmioty, miejscowe wyłysienia, strupy, wydzielina z uszu, zmiany zachowania (agresja, nerwowość). Postać skórną powoduje świerzbowiec drążący, który bytuje na powierzchni skóry. Objawia się on miejscowymi wyłysieniami na skórze oraz zaczerwienieniem skóry na obszarze głowy.

Wszoły

Do częstych objawów wszołowicy należą: świąd i związane z nim nadmierne drapanie, ocieranie się o przedmioty, nerwowość. Na skórze kota mogą pojawić się miejscowe wyłysienia, strupy.

Zmiany skórne u kotów wymagają szczegółowej diagnostyki, która uwzględni także problemy behawioralne. Bardzo ważne jest także wsparcie dietetyczne. Należy podawać pokarm zgodny z potrzebami gatunkowymi. Na poprawę kondycji skóry dobry wpływ ma dodatek drożdży browarniczych, które stanowią bogactwo witamin z grupy B. Odpowiednia suplementacja może wspierać proces leczenia oraz profilaktykę, jednak zawsze należy skonsultować się z lekarzem

Wybrane dla Ciebie

Tego nigdy nie dawaj psu. Zatrucia wybranymi produktami spożywczymi

Niektóre elementy diety ludzi dla naszych pupili mogą być szkodliwe, a nawet toksyczne. Niektóre produkty spożywcze są zwyczajnie zakazane dla naszych zwierząt. Musimy pamiętać o tym, że psy wiele produktów metabolizują w sposób odmienny. To, co dla nas jest cennym urozmaiceniem diety, dla naszego psa może skończyć się tragicznie.

czytaj

Siwienie u psów – przyczyny, opieka, stereotypy

Opiekunowie psów nieuchronnie będą musieli skonfrontować się ze starością swojego pupila. Za jedną z pierwszych oznak przyjmuje się siwienie. Najczęściej obejmuje pysk, włącznie z wibrysami. Następnie wędruje w górę głowy lub w kierunku szyi.

czytaj

Na czym polega dogoterapia? (podcast, zdjęcia)

Na czym polega dogoterapia? Jakie są rodzaje dogoterapii? Dziś, zgodnie z obietnicą, zabieramy Was do Bełchatowa. Posłuchaj 5. odcinka Pets World Podcast, w którym porozmawaliśmy z Mateuszem Cychem, dogoterapeutą i trenerem psów.

czytaj

Co może jeść kot?

Żywienie kotów to temat obszerny, który często wywołuje dyskusje, a nawet kontrowersje. Jedno jest jednak pewne – kot to bezwzględny mięsożerca, więc w jego misce powinny znajdować się produkty mięsne. Dieta kota powinna być odpowiednio zbilansowana, aby mógł on cieszyć się dobrym zdrowiem. Rodzi się więc pytanie: co może jeść kot?

czytaj

  • ZDROWY PUPIL

  • Zobacz bezpłatne poradniki dotyczące pielęgnacji i żywienia małych zwierząt domowych. Więcej materiałów w dziale Pobierz