Wybór gatunku.

Obecnie oferta sklepów zoologicznych i hodowców jest bardzo bogata. Na polskim rynku zoologicznym dostępnych jest przynajmniej kilkanaście gatunków żółwi wiodących wodno – lądowy tryb życia. Mimo, iż na początku wszystkie są małe, to jednak w zależności od gatunku osiągają różne rozmiary – od kilkunastu do nawet sześćdziesięciu centymetrów długości, o czym nie zawsze sprzedawcy informują w uczciwy sposób. Aby uniknąć sytuacji, gdy gad kupiony jako „żółwik miniaturka” okazuje się np. przedstawicielem rodzaju Pseudemys, który może osiągnąć ok. 5 kg wagi i nie każdy podoła temu wyzwaniu pod względem finansowym lub lokalowym, wybór gatunku musi być przemyślany i świadomy.

Warto pamiętać, że różne żółwie mają odmienne wymagania nie tylko pod względem wielkości zbiornika, ale także diety, temperatury, oświetlenia, poziomu wody, etc. Poniższe wskazówki należy traktować jako uniwersalne, jednak przygotowując się do opieki nad zwierzęciem trzeba brać pod uwagę także specyficzne potrzeby danego gatunku. Warto też sprawdzić, czy interesujący nas żółw nie wymaga stosownego zezwolenia na przetrzymywanie, jak np. uznane za inwazyjne Trachemys scripta, Graptemys pseudogeographica, Chrysemys picta i Chelydra serpentina.

Zbiornik.

Najmniejsze żółwie dostępne w kraju, którym da się zapewnić dobre warunki do życia w akwaterrariach o pojemności ok. 100 litrów, to Kinosternon baurii, Sternotherus odoratus i Sternotherus minor. Pelomedusa subrufa czy Kinosternon scorpioides wymagają już nieco większych zbiorników. Jeszcze większe, powyżej 200 litrów, to minimum dla Emydura subglobosa, Pelusios castaneus, Graptemys ouachitensis czy Ocadia sinensis. Często spotykane ostatnio Trachemys venusta czy niezwykle popularne w sklepach żółwie z rodzaju Pseudemys (oferowane zazwyczaj pod nazwą „żółw hieroglifowy”) wymagać będą zbiorników o pojemności przekraczającej 400 litrów dla pojedynczego osobnika.

Oczywiście kupując młodego żółwia nie musimy umieszczać go od razu w pojemniku docelowym – akwaterrarium może „rosnąć” wraz z nim. Ważne, by tego nie zaniedbać, bo zbyt mały zbiornik niekorzystnie wpływa na zdrowie i rozwój gada.

Akwaterrarium, czyli zbiornik z częścią wodną i lądową, może być wykonany z różnych materiałów. Najczęściej spotykana jest tradycyjna konstrukcja szklana, ale równie dobrze można zastosować pojemniki z tworzyw sztucznych (nie muszą być przezroczyste) – tak specjalistyczne dedykowane do hodowli żółwi, jak i zaadaptowane np. ze zbiorników przemysłowych, kastr budowlanych itp. To tylko kwestia pomysłowości właściciela i jego poczucia estetyki. Ważne, by sucha część lądowa była odpowiednio duża (wskazane przynajmniej 1/3 powierzchni zbiornika) z łagodnym wejściem. Tu najlepiej sprawdzają się nadbudówki, które nie zabierają gadom miejsca do pływania. Część lądowa nie może być ulokowana zbyt wysoko nad wodą. Poziom wody dobieramy oczywiście względem potrzeb danego gatunku i wielkości żółwia, ale przyjmuje się, że minimalny gwarantujący bezpieczeństwo wynosi 1,5 długości karapaksu. Mniejszy, w przypadku przewrócenia się żółwia na grzbiet, może utrudnić mu powrót do właściwej pozycji.

Pokrywy, tak chętnie stosowane w akwarystyce, w przypadku żółwi mogą być niebezpieczne. Zbyt duża wilgotność powietrza zwiększa bowiem ryzyko wystąpienia groźnych infekcji układu oddechowego. Wyjątkowo ich stosowanie może być zalecone, ale tylko przy młodych osobnikach niektórych gatunków na wyraźne wskazanie hodowcy.

Warto wspomnieć, że niektóre żółwie w okresie od wiosny do jesieni znakomicie czują się w oczku wodnym. Rzecz jasna odpowiednio zbudowanym i zabezpieczonym. Są też takie, które można tak utrzymywać całorocznie. To jednak temat na osobny artykuł.