Pies reaktywny, czyli jaki?
Czas czytania: 4 min
REAKTYWNOŚĆ MOŻE BYĆ DZIEDZICZNA
Jeśli rodzice naszego psa żyli w warunkach narażenia na ciągły stres to bardzo możliwe, że nasz psiak może okazać się nadmiernie wrażliwy. Na wysoką wrażliwość na bodźce może mieć także wpływ to jak szczenię przejdzie tak zwany okres zwiększonej wrażliwości. Jest to okres mniej więcej pomiędzy 3 a 12 tygodniem życia, kiedy szczenięta są bardzo otwarte na nowe doświadczenia. W tym czasie chętnie poznają nowe przedmioty i nowych ludzi. Doświadczenia nabyte w tym okresie są bardzo trwałe i rzutują na całe przyszłe życie psa. Jeśli w tym momencie życia izolujemy szczeniaka od nowych bodźców lub któreś z jego doświadczeń będzie jednoznacznie negatywnie to bardzo prawdopodobne, że w przyszłości będzie reagował nadmiernie na dany bodziec.
REAKTYWNOŚCI NIE NALEŻY MYLIĆ Z AGRESJĄ
Przez właścicieli reaktywność często bywa mylona z agresją. Zwłaszcza taką kierowaną przeciwko innym zwierzętom. Kiedy pies widząc innego osobnika wyrywa się, szczeka i jest bardzo pobudzony niekoniecznie może być to agresją. Pies może się pobudzać na widok innego zwierzęcia niekoniecznie chcąc go odstraszyć bądź zaatakować. Rozwiązanie problemu z reaktywnością nie jest proste i zazwyczaj wymaga złożonej terapii behawioralnej.
NA CZYM POLEGA LECZENIE REAKTYWNOŚCI?
Prostymi zmianami które mogą wspomóc codzienne funkcjonowanie to zaspokojenie potrzeb naszego psa. Bez adekwatnej dawki ruchu i aktywności fizycznej pies zacznie sam poszukiwać możliwości rozładowania nadmiaru energii. My natomiast możemy mieć problem z zapanowaniem nad psem dodatkowo nabuzowanym emocjami. Jeżeli mamy aktywnego psa, nie wystarczą mu krótkie fizjologiczne spacery i brak stymulacji umysłowej. Wprowadzenie intensywniejszych, angażujących naszego psa zarówno psychicznie jak i fizycznie aktywności może pomóc w początkowym etapie pracy z psem.
Wspomagająco zadziałają także zwiększone poczucie bezpieczeństwa oraz stały powtarzalny rytm dnia. Jednolity, jasny dla psa plan dnia, powtarzalne pory spacerów, karmienia czy treningów pomagają mu w zachowaniu spokoju. Warto również pamiętać, że psu udzielają się emocje jego przewodnika. Kiedy naszego psiaka nakręca najmniejsza zmiana w środowisku – przejeżdżający rowerzysta, klakson samochodu czy przebiegająca wiewiórka to najlepszym co możemy dla niego zrobić jest zachowanie spokoju. Jeśli zaczniemy krzyczeć, szarpać za smycz będziemy tylko podsycać jego ekscytację.
Starajmy się najlepiej jak tylko potrafimy ignorować sytuacje które sprawiają, że nasz pies się ekscytuje. Naszym zachowaniem pokazujmy psu, że wszystko to, co go nakręca jest jak najbardziej normalne i niewarte okazywania tak silnych emocji.
WPROWADŹ ĆWICZENIA SAMOKONTROLI
Do codziennej rutyny warto wprowadzić również ćwiczenia samokontroli. Mogą one być pomocne w nauce radzenia sobie z emocjami. Możemy także zaproponować psu aktywności pomagające się wyciszyć i obniżyć poziom emocji. Takie jak chociażby maty do lizania czy gryzaki w domu lub swobodne węszenie na spacerze.
Zarówno w terapii jak i w codziennym treningu pamiętajmy, że psom reaktywnym dużo trudniej przychodzi skupienie uwagi. Jeśli psa rozpraszają różne, najmniejsze nawet rzeczy to wykonanie nawet najprostszych komend będzie dla niego nie lada wyzwaniem. Dlatego każdy, najmniejszy nawet postęp powinien być ogromnym świętem.
TO TEŻ CIĘ ZAINTERESUJE
Jakie są najważniejsze psie potrzeby?
Jak dieta wpływa na zachowanie psa?
Najczęstsze przyczyny uczęszczania psa do zoopsychologów
Psie bójki. Jak zachować się podczas ataku jednego psa na drugiego?
Wybrane dla Ciebie
Jakie zwierzęta są najczęściej wybierane na domowe pupile?
Na świecie żyje obecnie nawet ponad miliard zwierząt towarzyszących. Częściej, do ich opisu, posługujemy się angielską nazwą pets, a to jakie gatunki dominują pod względem liczebności w tej grupie, zależy od miejsca na świecie.
czytajPodstawy opieki nad królikiem. Co musisz wiedzieć przed adopcją?
Króliki coraz częściej są wybierane jako domowi towarzysze. Co powinieneś wiedzieć, zanim zaprosisz uszaka pod swój dach?
czytajPsy i ich właściciele. Czy upodobniają się do siebie nawzajem?
Czy to prawda, że psy są podobne do swoich właścicieli zarówno pod względem charakteru, jak i cech wyglądu? Tę teorię, która wydaje się zwykłym stereotypem lub rozpowszechnianym dla żartu mitem, potwierdziły badania naukowe, a dowody na jej prawdziwość przedstawiają również behawioryści oraz psychologowie.
czytajLeczenie żółwi
Nie płaczą, nie wyją, nie wydają dźwięków… Skąd możemy wiedzieć, co dolega żółwiom? I na co się je leczy?
czytaj