Sterylizacja

Zwierzęta niezależnie od płci po zabiegu sterylizacji są niezdolne do rozmnażania, jednak ich organy rozrodcze nie zostały usunięte, co jest równoznaczne z tym, że nieprzerwanie produkują hormony płciowe. Poddając zwierzę zabiegowi sterylizacji poza brakiem możliwości rozmnażanie przez takie zwierzę, nie unikniemy zachowań, które często są uznawane za uciążliwe, a których sama sterylizacja nie wyklucza. Co najważniejsze sterylizacja nie uchroni naszego pupila przed groźnymi chorobami, zwierzę po takim zabiegu dalej może zachorować na ropomacicze w przypadku suk i kotek, czy nowotwór jąder w przypadku psów i kocurów.

Sterylizacja:

–           kot i pies (zarówno samiec i samica) po tym zabiegu jest bezpłodny,

–           zabieg nie chroni przed groźnymi chorobami jak: ropomacicze, nowotwór listwy mlecznej, czy nowotwór jąder w przypadku samców,

–           hormony są produkowane w dalszym ciągu, a więc cykl płciowy wygląda tak samo, jakby nie było żadnego zabiegu,

–           produkcja hormonów płciowych powoduje, że zwierzę nie traci swoich naturalnych popędów, a więc i jego zachowanie nie ulega zmianom – w dalszym ciągu kotka ma ruje pełne uciążliwego miauczenia, a wychodzący kocur ochotę na długie wędrówki,

–           wysterylizowany kocur w dalszym ciągu będzie znaczył teren, a jego mocz nie utraci nieprzyjemnego zapachu.

Kastracja

Najczęstszym zabiegiem stosowanym w celu pozbawienia płodności u zwierząt jest kastracja, czyli zabieg chirurgiczny, który oznacza pozbawienie zwierzęcia możliwości dalszego rozmnażania poprzez usunięcie gonad (jajników lub jąder). U samic najbardziej popularną metodą jest usunięcie jajników wraz z macicą i jajowodami, oraz usunięcie jąder u samców, choć oczywiście, ale nie zawsze się ją stosuje.  Warto zapoznać się także z łacińskimi odpowiednikami nazw, które określają jakie narządy są usuwane: Ovariectomia (OVE)- usunięcie jajników, Hysterectomia – usunięcie macicy, Ovariohysterectomia (OVH) – usunięcie jajników wraz z macicą. Należy podkreślić, że kastracja wraz z usunięciem macicy wydaje się najlepszym rozwiązaniem, ponieważ pozwala ograniczyć rozwój wielu niebezpiecznych chorób tego narządu.

Kastracja:

–           kastracja to profilaktyka zachorowania na wiele nowotworów: ropomacicze, nowotwory macicy, jajnika, listwy mlecznej, wykluczenie możliwości rozwoju np. stanów zapalnych macicy, u kotek i suk, a w przypadku kocurów i psów, problemów z prostatą, czy nowotworów jąder,

–           brak uciążliwych zachowań związanych z rują u kotki i cieczką u suki,

–           w przypadku kocurów (o ile zabieg wykonano w odpowiednim czasie) eliminuje się w zdecydowanej większości, uciążliwe znaczenie moczem.

–           kastracja kocura może, ale nie musi wpływać pozytywnie na zachowanie agresywne – zwłaszcza wobec innych samców, ma to szczególne znaczenie dla kocurów wychodzących, u których mogą wystąpić zachowania agresywne związane z rozrodem, czy walkami o terytorium,

–           w związku z wykluczeniem pewnych chorób kastracja wydłuża życie zwierząt,

–           zabieg powoduje spowolnienie metabolizmu, dlatego kastrowane zwierzęta mają predyspozycje do otyłości – jednak sam zabieg jej nie powoduje

–           kastracja ma jedną ogromną przewagę nad sterylizacją – ogranicza produkcję hormonów płciowych,

–           oczywistą zaletą kastracji jest ograniczenie ilości niechcianych miotów, chociaż to dotyczy również sterylizacji.

Mity o kastracji

Wiedza o psach i kotach nieustannie się rozwija, co roku przybywa badań naukowych, które poszerzają naszą wiedzę i pozwalają na obalanie krążących od dziesięcioleci krzywdzących dla nich opinii.

Kotka musi mieć chociaż jeden miot

Wiele osób, z pewnością słyszało powszechne znane przekonanie, że kotka przynajmniej raz w życiu powinna mieć kocięta, często popierając to argumentem, że będzie to miało negatywne skutki zarówno zdrowotne, jak i behawioralne. Takie twierdzenia nie mają potwierdzenia naukowego i są bardzo krzywdzące, zwłaszcza w kontekście nadmiernej populacji kotów i ogromnej skali bezdomności.

Nie istnieją żadne naukowo-medyczne dowody potwierdzające słuszność tego poglądu. Zwierzęta kierują się głównie instynktem, chcą przedłużyć gatunek, nie odczuwają potrzeby macierzyństwa.

Zwierzę po kastracji jest bardziej podatne na choroby

Tak naprawdę jest wręcz odwrotnie, o czym pisałam wcześniej. Zarówno u samic, jak i samców po zabiegu kastracji zmniejsza się ryzyko zachorowań na nowotwory narządów układu płciowego, u samic rzadziej występują infekcje narządów rodnych i listwy mlecznej. Kastracja eliminuje także ryzyko wystąpienia ciąży urojonej.

Zabieg wpływa także na zachowanie zwierząt, ale są to zazwyczaj zmiany w kierunku pożądanym, może prowadzić do zmniejszenia agresji, ograniczyć zachowania terytorialne (w tym znaczenie terenu) i zapobiec ucieczkom.

Zwierzę po kasacji przytyje

Kastracja powoduje spowolnienie metabolizmu z powodu obniżenia działania hormonów płciowych, czego efektem jest spowolnienie metabolizmu i związane z nim zmniejszone zapotrzebowanie na składniki energetyczne. W związku, z czym możemy mówić o wzroście tendencji do otyłości u zwierząt wykastrowanych. Zatem wadą kastracji jest zwiększone ryzyko otyłości, jednak sama kastracja nie predysponuje kota, czy psa do otyłości w przeciwieństwie do złej diety i braku ruchu.

Dlatego po kastracji trzeba mieć to na uwadze i zwrócić szczególną uwagę na dobrze zbilansowaną dietę, zarówno jakościowo, jak i ilościowo. Aby ocenić, czy dany osobnik ma tendencję do otyłości, warto po zabiegu kastracji ważyć zwierzę co 2-3 tygodnie przez kilka miesięcy i monitorować poziom wagi, aby móc w porę zareagować.

Dodatkowo należy pamiętać o zapewnieniu odpowiedniej dawki aktywności fizycznej, która zminimalizuje ryzyko wystąpienia nadwagi i otyłości.

Reasumując zarówno sterylizacja jak i kastracja pozwala osiągnąć bardzo istotny cel – kontrola urodzin kotów, jednak jedynie kastracja pozwoli uchronić kota i psa przed niektórymi chorobami związanymi z  układem rozrodczym, których nie da się uniknąć w inny sposób.