Pies i kot dawcą krwi? Honorowe dawstwo krwi u zwierząt
Czas czytania: 3 min
Jak to wygląda?
Większość kotów ma grupę krwi A. Z kolei u psów wyróżnia się 7 grup krwi. U psów grupę krwi określa się na podstawie systemu klasyfikacji antygenów erytrocytarnych (DEA). Wyróżnia się DEA 1.1, DEA 1.2, DEA 1.3, DEA 4, DEA 3, DEA 5 oraz DEA 7. W populacji psów częsty jest wariant DEA 4 i psy posiadające go nazywa się dawcami idealnymi. Największy potencjał antygenowy posiada grupa DEA 1. Przed donacją wykonuje się próbę serologiczną dawcy i biorcy oraz oznaczenie grupy DEA 1. O ile u psów pierwsze przetoczenie niezgodnej grupowo krwi może obyć się bez negatywnych konsekwencji, to u kotów znajomość grup krwi dawcy i biorcy jest wymagana, ponieważ u tych zwierząt przetoczenie nieodpowiedniej krwi może skończyć się śmiercią.
Czy to bezpieczne?
Pies lub kot, podobnie jak ludzie, może bezpiecznie oddać krew, a w razie konieczności także ją przyjmować. Transfuzje krwi w medycynie weterynaryjnej nie należą wcale do rzadkości i zdarzają się sytuacje, kiedy przetoczenie krwi jest szansą na ratunek zwierzęcia. Transfuzja już od dawna była stosowana w weterynarii. Pionierem był Richard Lower, który dokonał pierwszej transfuzji u psa w 1655 roku! Krwiolecznictwo jako metoda lecznicza u zwierząt stało się rutynowe w latach 50 XX w. W Polsce pierwszy weterynaryjny bank krwi powstał w 2003 roku, był to Weterynaryjny Bank Krwi im. Milusia w Warszawie. Obecnie w Polsce funkcjonuje kilkanaście banków krwi dla zwierząt.
Nie każdy pies czy kot może zostać dawcą
Zwierzęta te muszą spełnić określone warunki. W przypadku psów, dawcą może być osobnik, który: jest zdrowy, waży powyżej 26 kg, jest w wieku od 10 miesięcy do 7 lat, jest odrobaczony i zaszczepiony przeciw chorobom zakaźnym. Kot, aby mógł zostać zakwalifikowany jako dawca musi: być zdrowy, ważyć co najmniej 4 kg, być w wieku od 10 miesięcy do 7 lat, być odrobaczony i zaszczepiony przeciw chorobom zakaźnym. Dawcą nie może być kot wychodzący. Dodatkowo potencjalny koci dawca musi posiadać negatywne wyniki w kierunku FIV (zespołu niedoboru immunologicznego) oraz FeLV (kociej białaczki).
Zwierzę przed pobraniem jest oczywiście badane przez lekarza weterynarii, musi mieć także oznaczoną grupę krwi, ponieważ przetoczenie niezgodnej grupy krwi może doprowadzić do wstrząsu. Pobieranie krwi u zwierząt odbywa się w warunkach szpitalnych pod opieką lekarza weterynarii. U psów donacja odbywać się może w znieczuleniu lub nie. U kotów premedykacja przed pobraniem jest konieczna. Podczas jednej wizyty pies oddaje ok. 450 ml krwi, a kot ok. 50 ml. Następna donacja możliwa jest po upływie trzech tygodni. Dawca zobowiązuje się też do współpracy przez minimum jeden rok, w ciągu którego odda krew 6-10 razy. Krew psia i kocia przechowywana jest do 42 dni od pobrania w temperaturze 2-6oC.
Każde zwierzę, które oddało krew może otrzymać specjalne upominki, m.in. dobrej jakości karmę, czy darmową opiekę weterynaryjną ( np. każdorazowo bezpłatne badania morfologiczne i biochemiczne, preparaty na pchły i kleszcze itp.).
Wybrane dla Ciebie
Czy aby na pewno mruczący kot to szczęśliwy kot?
Kocie mruczenie jest uznawane za jeden z najbardziej relaksujących dźwięków na świecie. Mruczą nie tylko koty domowe, ale także duże, dzikie gatunki. Każdy gatunek wytwarza trochę inny dźwięk, co wynika z różnic anatomicznych. To, co my nazywamy mruczeniem to niskiej częstotliwości wibracje.
czytaj
Które psy są z włosem?
Przyjęło się sądzić, iż psy posiadające włosy nie uczulają. Są więc doskonałe dla alergików. Jakie rasy psów posiadają włosy zamiast sierści?
czytaj
Myślenie, które szkodzi. Mity o psach
Na powszechne wyobrażenia o psach wpływa wiele czynników: antropomorfizacja, kultura i rozrywka (filmy, książki) oraz opowieści przekazywane słownie, które niewiele mają wspólnego z aktualną wiedzą na temat kynologii. Nawet wśród właścicieli psów nadal funkcjonuje wiele mitów o psach. Poniżej znajdziesz najpopularniejsze, fałszywe przekonania na temat psich zachowań oraz sposobu ich funkcjonowania.
czytaj
Co słyszy Twój pupil, gdy mówisz „dobry pies”?
Jednym z popularnych psich mitów jest twierdzenie, że psy rozumieją wyłącznie intonację, a nie znaczenie ludzkiej mowy. Jak jest naprawdę?
Z pewnością nie ma sensu opowiadanie swojemu sznaucerowi, jak było dzisiaj w pracy, bo nasz towarzysz niewiele z tego zrozumie. Nie oznacza to jednak, że psy nie mają zdolności rozumienia niektórych słów.
