Czy psy upodabniają się do swoich właścicieli?
Czas czytania: 3 min
Psychologia futrzastych czworonogów
Psiaki, podobnie jak dzieci, są czujnymi obserwatorami, którzy niczym gąbka wsiąkają wszystko to, co zaobserwują. Należy więc rozważnie podchodzić do tego, na co im pozwalamy, a na co nie, ale do tego wszystkiego dochodzi także nasz temperament, czyli spokój bądź agresja. Kumulacja wszelkich naszych zachowań jest zapamiętywana przez psyjacieli, co kształtuje ich późniejsze nawyki: te pozytywne, jak i negatywne.
Czy mój pies mnie naśladuje?
Nie raz i nie dwa mogliśmy odnieść wrażenie, że nasz pies zachowuje się dość specyficznie, a przez słowo specyficznie, mamy tutaj na myśli – klonowanie swojego właściciela, a raczej jego zachowania. Najnowsze badania pokazują, że czworonogi jak najbardziej naturalnie stają się psią wersją swojego Pana, czy też Pani.
W jednym z eksperymentów, nad którym pieczę sprawowali cenieni naukowcy, przebadano przeszło setkę psiaków – na tapet wzięto różne rasy. W trakcie testu skupiono się przede wszystkim na życiowych parametrach w postaci hormonu stresu, czy tempie bicia serca. Co więcej, takim samym badaniom zostali poddani ich ludzcy właściciele. Wyniki tego testu zwaliły wszystkich z nóg! Okazało się, że snute od dawna domysły, są… prawdą.
Psiaki to niebywale inteligentne stworzenia, które poprzez czujną obserwację stają się cząstką nas samych. W badaniu wykryto, że wspomniany hormon stresu, czy też parametry bicia serca są identyczne, jak te u właściciela. Padło nawet mocne i stanowcze stwierdzenie, że osobowości psa versus właściciela, są bliźniaczo podobne.
Jaki powinniśmy wyciągnąć z tych badań wniosek?
Należy pamiętać, że zarówno potulność psa, jak i jego agresja, mogą być skutkiem zachowania i charakteru właściciela. Wszystko, co robimy, nie tylko w stosunku do czworonoga, ale także do innych osób, czy też do otoczenia, jest zapamiętywane przez nasze futrzaste dziecko, a następnie projektowane na jego własne, lecz nabyte z zewnątrz, cechy charakteru.
Wniosek jest jeden – należy pamiętać o tym, że nasz psyjaciel to niebywale mądre stworzenie, które reaguje na całokształt naszej osobowości, temperamentu, zachowania. Jesteśmy najistotniejszym czynnikiem, który decyduje o tym, jaki tak naprawdę będzie nasz pupil i czy będzie on wypełniony pozytywnymi, czy negatywnymi cechami charakteru.
Co więcej, w badaniach zwrócono uwagę także na zwierzęta pod względem oddziaływania na człowieka. Tym samym potwierdzono, że psy mają rzeczywisty wpływ na charakter, czy też zachowanie ludzi. Często sprawiają, że stajemy się lepszym człowiekiem – ich wpływ na tę cechę jest bardziej znaczący, niż nam się w wydaje.
Czym byłby ten świat bez psiej miłości! Po raz kolejny jesteśmy zdumieni tym, jak zaskakujące są to stworzenia. Z pełną empatią i oddaniem podchodzimy do ich wielkiego serca, które jest w stanie sprawić, że ten świat staje się czymś piękniejszym.
Wybrane dla Ciebie
Czy aby na pewno mruczący kot to szczęśliwy kot?
Kocie mruczenie jest uznawane za jeden z najbardziej relaksujących dźwięków na świecie. Mruczą nie tylko koty domowe, ale także duże, dzikie gatunki. Każdy gatunek wytwarza trochę inny dźwięk, co wynika z różnic anatomicznych. To, co my nazywamy mruczeniem to niskiej częstotliwości wibracje.
czytaj
Które psy są z włosem?
Przyjęło się sądzić, iż psy posiadające włosy nie uczulają. Są więc doskonałe dla alergików. Jakie rasy psów posiadają włosy zamiast sierści?
czytaj
Myślenie, które szkodzi. Mity o psach
Na powszechne wyobrażenia o psach wpływa wiele czynników: antropomorfizacja, kultura i rozrywka (filmy, książki) oraz opowieści przekazywane słownie, które niewiele mają wspólnego z aktualną wiedzą na temat kynologii. Nawet wśród właścicieli psów nadal funkcjonuje wiele mitów o psach. Poniżej znajdziesz najpopularniejsze, fałszywe przekonania na temat psich zachowań oraz sposobu ich funkcjonowania.
czytaj
Co słyszy Twój pupil, gdy mówisz „dobry pies”?
Jednym z popularnych psich mitów jest twierdzenie, że psy rozumieją wyłącznie intonację, a nie znaczenie ludzkiej mowy. Jak jest naprawdę?
Z pewnością nie ma sensu opowiadanie swojemu sznaucerowi, jak było dzisiaj w pracy, bo nasz towarzysz niewiele z tego zrozumie. Nie oznacza to jednak, że psy nie mają zdolności rozumienia niektórych słów.
