Czym jest zespół falującej skóry (FHS) u kotów?
Czas czytania: 3 min
Prawdopodobne przyczyny FHS
Etiologia tego zaburzenia niestety jest złożona i niejednoznaczna. Niektórzy badacze sugerują, że powodem są czynniki neurologiczne i fizjologiczne, z kolei inni uznają czynniki behawioralne za podłoże tego zaburzenia. Wśród przyczyn w ostatnim czasie wymienia się także predyspozycje genetyczne, ze względu na to, że FHS jest diagnozowany u niektórych ras zdecydowanie częściej niż u pozostałych. Autorzy prac naukowych w tym przypadku wymieniają głównie rasy orientalne. Częstą przyczyną braną pod uwagę są zachowania kompulsywne. Przypuszcza się także, że FHS jest formą zachowania zastępczego, które pojawia się alternatywnie dla dwóch różnych zachowań, np. strachu (lub nudy) i głodu. Kot, który jest postawiony przed kilkoma skrajnymi potrzebami, będzie szukał rozwiązania, które pozwoli mu rozładować napięcie. Prosty przykład – kot chce załatwić się w kuwecie (ma więc potrzebę fizjologiczną), ale odczuwa strach, który uniemożliwia mu to. Wtedy może zacząć się wylizywać. Jest to czynność typowa dla tego zwierzęcia, ale nie jest związana z daną sytuacją. Wśród możliwych przyczyn FHS sugeruje się także napady padaczki idiopatycznej. Sugeruje się, że powodem może być także nuda i brak wystarczającej uwagi ze strony opiekuna kota. Kot w pewnym sensie „wymyśla sobie” problem, żeby nim się zająć. Niestety do tej pory nie określono jednej dokładnej przyczyny.
Jak objawia się FHS?
Objawia się najczęściej nagłym i intensywnym wylizywaniem lub wygryzaniem okolic grzbietu, tylnych nóg oraz ogona. Nierzadko z tego powodu dochodzi do uszkodzeń skóry i w efekcie do wtórnych infekcji. Są to zwykle krótki epizody trwające od kilku sekund do kilku minut. Pomiędzy tymi napadami zwierzę zachowuje się całkowicie normalnie. Ponadto charakterystycznym objawem jest falująca lub opisywana przez niektórych opiekunów drgająca skóra grzbietu. „Falowanie” skóry może być wywołane delikatnym dotykiem lub występować spontanicznie. Zwierzę może mieć także rozszerzone źrenice i być silnie pobudzone. Po kilku minutach kot zachowuje się normalnie. Epizody mogą występować z różną częstotliwością. U jednych kotów mogą występować kilka razy w tygodniu, a u drugich kilka razy w ciągu dnia. Nie rzadko występują też: nagłe ataki biegania, nadmierna wokalizacja, a nawet agresja wobec innych zwierząt i/lub opiekuna. Diagnozowanie jest trudne i polega na wykluczeniu wszystkich innych możliwych przyczyn. Trzeba mieć na uwadze również fakt, że podobne objawy daje zaburzenie w rejonie przodomózgowia, dlatego podstawą jest bardzo wnikliwy wywiad i wyeliminowanie innych jednostek chorobowych. Podstawę stanowi wnikliwy wywiad z opiekunem, który umożliwia przeanalizowanie zachowań kota w trakcie epizodu i po nim.
Leczenie
Nie ma złotego standardu w leczeniu, ale podstawą jest minimalizacja stresu i identyfikacja bodźca, który przyczynia się do występowania epizodów. W środowisku kota mogą występować czynniki, które pogarszają kocie samopoczucie lub po prostu wywołują napad. Często wraz z terapią behawioralną stosuje się leczenie farmakologiczne, które wycisza napady. Koty to zwierzęta, które mogą stresować się z wielu różnych powodów i należy eliminować wszystkie stresory.
Wybrane dla Ciebie
Czy aby na pewno mruczący kot to szczęśliwy kot?
Kocie mruczenie jest uznawane za jeden z najbardziej relaksujących dźwięków na świecie. Mruczą nie tylko koty domowe, ale także duże, dzikie gatunki. Każdy gatunek wytwarza trochę inny dźwięk, co wynika z różnic anatomicznych. To, co my nazywamy mruczeniem to niskiej częstotliwości wibracje.
czytaj
Które psy są z włosem?
Przyjęło się sądzić, iż psy posiadające włosy nie uczulają. Są więc doskonałe dla alergików. Jakie rasy psów posiadają włosy zamiast sierści?
czytaj
Myślenie, które szkodzi. Mity o psach
Na powszechne wyobrażenia o psach wpływa wiele czynników: antropomorfizacja, kultura i rozrywka (filmy, książki) oraz opowieści przekazywane słownie, które niewiele mają wspólnego z aktualną wiedzą na temat kynologii. Nawet wśród właścicieli psów nadal funkcjonuje wiele mitów o psach. Poniżej znajdziesz najpopularniejsze, fałszywe przekonania na temat psich zachowań oraz sposobu ich funkcjonowania.
czytaj
Co słyszy Twój pupil, gdy mówisz „dobry pies”?
Jednym z popularnych psich mitów jest twierdzenie, że psy rozumieją wyłącznie intonację, a nie znaczenie ludzkiej mowy. Jak jest naprawdę?
Z pewnością nie ma sensu opowiadanie swojemu sznaucerowi, jak było dzisiaj w pracy, bo nasz towarzysz niewiele z tego zrozumie. Nie oznacza to jednak, że psy nie mają zdolności rozumienia niektórych słów.
