Choroba Hendra

Pierwsze przypadki choroby Hendra potwierdzono w 1994 roku w przedmieściu Hendra w Brisbane. Zachorowało wówczas 20 koni, z czego 13 z nich zmarło.
AUTOR: Adrianna Iwan

Czas czytania: 3 min

Zachorował również ich trener, który zmarł po kilku tygodniach z powodu niewydolności układu oddechowego. Rok później, w oddalonej o ok. 800 km miejscowości z powodu zapalenia mózgu zmarł hodowca koni. Okazało się, że rok wcześniej uczestniczył w sekcji konia, u którego stwierdzono wirusa Hendra.

JAKIE ZAGROŻENIA NIESIE ZE SOBĄ WIRUS HENDRA?

Wirus Hendra odpowiada za ciężkie uszkodzenia układu oddechowego u koni. Nierzadko uszkadza również układ nerwowy. U psów, królików, myszy, szczurów i drobiu może powodować bezobjawowe zakażenia. W przypadku kotów, w warunkach doświadczalnych zwierzęta te były bardzo wrażliwe na wirusa. W badaniach zaobserwowano zmianę behawioru u tych kotów oraz wysoką gorączkę, silną duszność.

choroba Hendra

Rezerwuwarem wirusa Hendra są nietoperze z rodzaju Pteropus. W transmisji zakażenia największą rolę odgrywa mocz nietoperzy. Za pośrednictwem zanieczyszczonych moczem owoców zakażają konie. Do zakażenia może dojść drogą inhalacyjną, donosową, doustną a nawet dospojówkową. Wśród koni zakażenie szerzy się drogą kontaktową za pośrednictwem wydzielin i wydalin, a głównymi wrotami zakażenia jest układ oddechowy. Taką sama drogą dochodzi do transmisji wirusa z zakażonych koni na ludzi.

Nie potwierdzono do tej pory, aby dochodziło do transmisji na drodze człowiek zakażony a człowiek zdrowy. Nie potwierdzono, aby możliwe było przenoszenie się wirusa przez konsumpcję zanieczyszczonych owoców oraz soków owocowych. Istnieje jednak duże prawdopodobieństwo transferu wirusa za pośrednictwem zakażonych koni oraz psów.  

OBJAWY ZAKAŻENIA WIRUSEM HENDRA

Objawy u koni są zróżnicowane. Zakażenie może przebiegać bezobjawowo lub może rozwinąć się pełnoobjawowa choroba. Wirus może być też przyczyną nagłych padnięć koni. Pełnoobjawowa choroba charakteryzuje się występowaniem wysokiej gorączki, silnymi zaburzeniami ze strony układu oddechowego, pojawia się obrzęk części twarzowej głowy.

Ponadto obserwuje się u koni bolesne oddawanie moczu oraz morzysko. U niektórych koni, które przeszły ostrą postać choroby mogą występować objawy neurologiczne (utrata wzroku w jednym lub obydwu oczach, bezcelowy chód, ataksja, nadwrażliwość na bodźce, zaleganie). Choroba nie zawsze kończy się padnięciem zwierzęcia.

wirus Hendra

CHOROBA HENDRA JAKO ZOONOZA

Ryzyko zachorowania u ludzi po kontakcie z wydzielinami chorego konia wynosi ok. 10%. Możliwość zakażenia się od nietoperzy nie została potwierdzona. U ludzi mogą wystąpić objawy grypopodobne (kaszel, gorączka, ból gardła, głowy i mięśni). Czasami mogą pojawić się objawy neurologiczne.

Wirus wykazuje potencjał zoonotyczny, czyli stanowi zagrożenie także dla ludzi. Choroba Hendra znajduje się na liście chorób i wirusów priorytetowych o potencjale pandemicznym. Na liście tej znajdują się choroby, które stanowią poważne zagrożenie dla ludzi i zwierząt. Często przeciw tym chorobom nie ma szczepionek i skutecznego leczenia. Zakażenia wirusem Hendra są jak na razie rzadkie. Jeśli jednak wirus Hendra nabierze właściwości szerzenia się wśród ludzi bez udziału zwierząt to zagrożenie epidemią lub pandemią będzie możliwe.

ZOBACZ TEŻ

Niesamowita więź: relacje między koniem i psem

Najmniejszy koń świata. Poznaj rase Falabella

7 rzeczy, których nie wiedziałeś o koniach

Jak śpią konie?

Wybrane dla Ciebie

Jakie zwierzęta są najczęściej wybierane na domowe pupile?

Na świecie żyje obecnie nawet ponad miliard zwierząt towarzyszących. Częściej, do ich opisu, posługujemy się angielską nazwą pets, a to jakie gatunki dominują pod względem liczebności w tej grupie, zależy od miejsca na świecie.

czytaj

Podstawy opieki nad królikiem. Co musisz wiedzieć przed adopcją?

Króliki coraz częściej są wybierane jako domowi towarzysze. Co powinieneś wiedzieć, zanim zaprosisz uszaka pod swój dach?

czytaj

Psy i ich właściciele. Czy upodobniają się do siebie nawzajem?

Czy to prawda, że psy są podobne do swoich właścicieli zarówno pod względem charakteru, jak i cech wyglądu? Tę teorię, która wydaje się zwykłym stereotypem lub rozpowszechnianym dla żartu mitem, potwierdziły badania naukowe, a dowody na jej prawdziwość przedstawiają również behawioryści oraz psychologowie.

czytaj

Leczenie żółwi

Nie płaczą, nie wyją, nie wydają dźwięków… Skąd możemy wiedzieć, co dolega żółwiom? I na co się je leczy?

czytaj

  • ZDROWY PUPIL

  • Zobacz bezpłatne poradniki dotyczące pielęgnacji i żywienia małych zwierząt domowych. Więcej materiałów w dziale Pobierz