Ale jak do naszego ogrodu skutecznie je przyciągnąć?

Jest oczywiście na to kilka sprawdzonych sposobów. Pierwszy z nich to wieszanie budek lęgowych, w których ptaki się zadomowią, osiedlą, i z których szczęśliwie wyprowadzą potem młode. Drugi sposób – bodaj najoczywistszy – to dokarmianie. O właściwym żywieniu zimą, ale też podczas pozostałych pór roku, i o rodzajach karmników, napiszę osobno. Natomiast trzeci sposób na przyciągnięcie ptaków do ogrodu – i to sposób z pewnością najpotrzebniejszy zarówno późną wiosną, jak i latem oraz wczesną jesienią sprowadza się do zapewnienia naszym skrzydlatym przyjaciołom skupisk wody. Wody służącej im do picia i do zażywania orzeźwiających kąpieli.

Poidełka i baseniki

W ofercie rynkowej znajdziemy wiele prostych lub zmyślnie skonstruowanych poideł i basenów dla ptaków, które nie tylko odegrają swą główną (docelową) rolę, ale – niejako przy okazji – staną się elementem wybitnie dekoracyjnym. Każdy dumny właściciel ogrodu albo chociażby szczęśliwy posiadacz tarasu znajdzie poidło czy basen kompatybilny z wystrojem i aranżacją przestrzeni i/lub swoimi tyleż wyrafinowanymi, co konkretnymi upodobaniami estetycznymi. Może być owo poidło (bądź basen) utrzymane w stylu oldskulowym i przypominać antyczną paterę z małymi rzeźbami na krańcach lub barokową minifontannę, albo – jak kto woli – funkcjonalne naczynie wykonane w manierze art deco. Może również wtapiać się ono w tło i wiernie odzwierciedlać minimalistyczne oczko wodne bądź całkiem naturalną kałużę.  Opcji jest naprawdę wiele – najważniejsze, żeby odpowiednio zainstalowany basen (w miejscu zacisznym i przez pewną część dnia ocienionym) mógł pełnić dwojaką funkcję, stając się zarówno źródłem wody pitnej (poidłem), jak i klasycznym kąpieliskiem.

Bogatka (Parus major) – żwawa i wdzięczna sikorka, największa przedstawicielka rodziny na naszym kontynencie. Nie trzeba jej specjalnie zapraszać – prędzej czy później sama zajrzy do wystawionego karmika, chętni nawiedzi połeć słoniny, napije się z poidełka, skorzysta z baseniku. Więcej: pluskaniom i kąpielom nię będzie końca.

Kapturka (Sylvia atricapilla), zwana też pokrzewką czarnogłową, to ptak o czystym śpiewie z charakterystycznym „fletowym” pogwizdywaniem. Lubi przesiadywać w ogrodach i sadach, gdzie oczyszcza drzewa i krzewy owocowe ze szkodników. A potem, latem i jesienią, chętnie odbiera nagrodę – zajada się bowiem wiśniami, czereśniami, porzeczkami czy malinami. Postarajmy się nie sprawić kapturce zawodu i zostawiajmy dla niej zawsze trochę owoców na drzewach i krzewach.

Grzywacz (Columba palumbus) to największy z dziko żyjących gołębi w Polsce. Jest ptakiem wędrownym i jesienią odlatuje na południe. I choć z reguły waży mniej niż pół kilo (maksymalnie 690 g), ma w sobie coś pomnikowego. W naszym ogrodzie możemy zaobserwować pary tych ptaków – jak okazują sobie sporo czułości, iskają się i wzajem przeczesują sobie pióra na szyjach. A przedtem lub potem z lubością piją wodę i zażywają kąpieli.

udzik (Erithacus rubecula) – to bez wątpienia jeden z piękniej upierzonych przedstawicieli rodzimej awifauny. Międzynarodową sławę zdobył dzięki klasycznej książce dla dzieci i młodzież – „Tajemniczemu ogrodowi”, napisanemu przez Frances Hodgson Burnett. To bowiem rudzik (ang. Robin) jest kolorowym ptaszkiem wskazującym głównej bohaterce, Mary, wejście do ogrodu. Rudzik nie odczuwa przed człowiekiem wielkiego lęku – możemy go z powodzeniem podziwiać z bliska, jak ustawia się przodem, bokiem, drugim bokiem. Rudzik często zlatuje nawet na ziemię i kiwa ogonem. Śpiewa zaś także wtedy, kiedy inne ptaki milczą.