Spis treści

Toggle

Kiedy najczęściej pojawia się koci katar?

Katar koci pojawia się najczęściej w wyniku zakażenia drobnoustrojami, takimi jak wirusy (Kaliciwirus, Herpeswirus), bakterie (Bordetellabronchiseptica, Pasteurella, Chlamydia felis) czy mykoplazmy.

Co powoduje koci katar?

Ważną rolę odgrywają czynniki sprzyjające – stres, niedobory żywieniowe oraz utrzymywanie zwierząt w skupiskach. Rzadziej spotykanymi przyczynami wypływu z nosa są nowotwory górnych dróg oddechowych, grzybica układu oddechowego, pasożyty czy reakcje alergiczne.

Powstaniu kociego kataru sprzyja stres, niedobory żywieniowe oraz utrzymywanie zwierząt w skupiskach. Rzadziej spotykanymi przyczynami wypływu z nosa są nowotwory górnych dróg oddechowych, grzybica układu oddechowego, pasożyty czy reakcje alergiczne.

Czym różni się zakażenie kocim katarem bakteryjnym, a wirusowym, czy możemy rozszerzyć ten wątek?

Są różne rodzaje zarażenia. Można wyróżnić takie czynniki zakaźne jak: Kalicivirus (FCV), który jest bardzo rozpowszechniony w populacji kotów. Chorują na niego koty w każdym wieku, jednak najczęstsze zachorowania obserwuje się wśród kociąt do 6-go miesiąca życia oraz kotów dorosłych z obniżoną odpornością.
Wirus szerzy się w wyniku kontaktu z wydzielinami z nosa i oczu zakażonych zwierząt, a także drogą pośrednią – przez skażone miski, zabawki, legowiska. Choroba rozwija się po około dwóch tygodniach od zakażenia i zwykle samoistnie ustępuje po 1-2 tygodniach. Objawy takiego zarażenia to: gorączka, kichanie, wypływ z nosa i oczu, owrzodzenia w jamie ustnej, a przy pogorszeniu choroby może wystąpić zapalenie płuc.
Kolejnym typem jest Herpeswirus kotów Typ 1 (FHV-1). Zakażenie, podobnie jak przy kaliciwirusie, możliwe jest poprzez kontakt bezpośredni z chorym kotem, jak i pośredni – przez zanieczyszczone przedmioty. Najbardziej prawdopodobne jest zakażenie podczas kichania. Główne objawy dotyczą górnych dróg oddechowych – a więc wyciek z nosa i oczu, kichanie, w wielu przypadkach – zapalenie spojówek.
Kolejny czynnik to Bordetella – do niedawna uważano ją za czynnik wikłający już istniejące zakażenia wirusowe, jednak dziś wiemy, że może występować jako pierwotna przyczyna. Najczęściej chorują kocięta poniżej 6-go tygodnia życia. Co ważne – przenosi się między psami i kotami. Objawy takie zakażenia to: gorączka, surowiczy wypływ z nosa, powiększenie węzłów chłonnych, czasami kaszel, kichanie i osowienie.
W przypadku bakterii CHLAMYDII źródłem zakażenia są chore zwierzęta, a nie przedmioty gdyż zarazek krótko przeżywa poza organizmem. Chorują głównie koty w wieku 2-6 miesięcy. Pierwsze objawy to zmiany ze strony oczu – zapalenie spojówek, światłowstręt, następnie nawracające zapalenia lub powikłania bakteryjne oczu. Sporadycznie chlamydie powodują zapalenia płuc, wyciek z nosa, kichanie. Należy wprowadzić antybiotykoterapię ogólną oraz dospojówkową i preparaty podnoszące odporność. W tym przypadku najważniejsza jest izolacja chorych kotów oraz kwarantanna nowo wprowadzanych na około 4-6 tygodni. Dostępna jest także szczepionka, ale zwykle rozważa się jej wprowadzenie po wystąpieniu chlamydiozy w stadzie.
Natomiast Mykoplazmy są organizmami bytującymi na błonach śluzowych także zdrowych zwierząt – ale mogą wywołać objawy chorobowe, między innymi katar, przy obniżeniu odporności kota

Jeśli nie czynniki zakaźne to co może powodować koci katar?

Ciało obce, nowotwory i ropień, czyli podrażnienie błony śluzowej nosa, co powoduje wypływ jedno- lub obustronny, w zależności od lokalizacji. Do objawów zalicza się wtedy: wypływ z nosa, kichanie, trudności w oddychaniu. Należy wykonać niezwłocznie dokładne badanie kliniczne, badanie endoskopowe jam nosowych i usunięcie ciała obcego czy też nowotworu. Kolejną przyczyną kociego kataru może być alergia i astma kotów. Jest to choroba zapalna dolnych dróg odde- chowych, która może dawać objawy również w postaci wypływów z nosa. Układ immunologiczny kotów z tymi schorzeniami jest nadwrażliwy na alergeny i czynniki środowiskowe, co skutkuje nadreaktywnością dróg odde- chowych. Objawy występujące to duszność i kaszel, sporadycznie katar.
Przewlekłe zapalenie nosa i zatok okołonosowych to kolejna przyczyna kociego kataru. Najczęściej związana jest z zapaleniem limfocytarno-plazmocytarnym, nowotworem lub grzybicą, a także chorobami dolnych dróg oddechowych, np. zapaleniem płuc. Charakterystyczne objawy to wypływ z nosa jedno lub obustronny – najczęściej śluzowo-ropny lub ropny, kichanie, charczenie, utrudnione oddychanie, spadek apetytu, chudnięcie. W takim przypadku konieczne jest badanie RTG – zmiany obejmują jamę nosową, zatoki czołowe i puszkę bębenkową – zniszczenie małżowin nosowych, obecność płynu o różnej gęstości. Najlepiej wykonać tomografię komputerową oraz endoskopie z pobraniem wycinka do badania histopatologicznego. Badanie RTG pomocne jest w odróżnieniu od objawów spowodowanych chorobami przyzębia. Koty są odporne na leczenie, więc należy wdrożyć antybiotykoterapię oraz leki przeciwzapalne niesterydowe.
Grzybica natomiast najczęściej wywoływana jest kryptookami u kotów z obniżoną odpornością. Koci katar spowodowany grzybicą objawia się powiększeniem węzłów chłonnych, śluzowo – ropnym wypływem z nosa oraz deformacją grzbietu nosa. W takiej sytuacji należy wykonać badanie cytologiczne wypływu.

Można mówić jeszcze o Inwazji nicienia CapillariaAerophila.

Występuje rzadko, a objawy występują dopiero przy silnej inwazji. Zwierzę zaraża się przez spożycie jaja zwierającego larwę w stadium inwazyjnym. Objawy to: surowiczy wypływ z nosa, szmer nad górnymi drogami oddechowymi, a później dołączają się: przyspieszony oddech, powiększenie węzłów chłonnych, szybsze męczenie się i okresowe problemy z oddychaniem. W takiej sytuacji najlepiej wykonać badanie kału na obecność jaj Capillaria i RTG.

Co zrobić gdy zauważymy objawy kociego kataru u kota?

Udać się do lekarza weterynarii. Należy także wyeliminować wtórne zakażenia bakteryjne za pomocą antybiotyków o szerokim zakresie działania i poprawić warunki środowiskowe zwierzęcia. Wskazane jest podawanie preparatów podnoszących odporność, np. dimer lizozymu czy wyciągi z aloesu. Jeśli kot jest w ciężkim stanie – nawadnianie.

Jakie rady możemy przekazać osobom, które zauważą takie objawy u swoich kotów?

Koci katar to bardzo poważne schorzenie wśród młodych kociąt, kotów starszych i z obniżoną odpornością. Nieleczony może prowadzić do śmierci. Nie należy lekceważyć wyżej wymienionych objawów. Odpowiedzialny opiekun to taki, który regularnie szczepi i dba o komfort psychiczny swojego pupila. Minimalizowanie stresu, regularne opróżnianie kuwety, umiejscowienie misek z dala od miejsca wypróżniania, odpowiednia dieta – to wszystko sprawi, że nasz kot będzie mógł cieszyć się dobrym zdrowiem.

Share on Facebook

Tweet