Dzikie króliki pochodzą z rejonu północnej Afryki i południowej Hiszpanii. Początkowo traktowane były jako gatunek, na który jedynie polowano jednak już ponad dwa tysiące lat temu rozpoczęto ich planową hodowlę. Przez stulecia były jedynie zwierzętami gospodarskimi. Dopiero w dwudziestym wieku zaczęto wykorzystywać je w nauce jako zwierząt laboratoryjnych i doświadczalnych. Spowodowało to wzrost zainteresowania rasami małymi. Planowa hodowla szybko dała efekty uzyskano odmiany znacznie mniejsze niż te trzymane wcześniej. Szybko okazało się, że takie małe króliczki nadają się również do hodowli amatorskiej i znajdują coraz większe grono amatorów. Ostatecznie za ojczyznę królików miniaturowych przyjmuje się Holandię choć poszczególne rasy powstawały w różnych krajach na całym świecie.

Witaminy to substancje niezbędne dla zachowania zdrowia i prawidłowego funkcjonowania organizmu zwierząt. W większości przypadków witaminy muszą być dostarczane organizmowi wraz z pożywieniem. W niewielkich ilościach są także produkowane w skórze pod wpływem promieniowania słonecznego (witamina D) lub przez bakterie w przewodzie pokarmowym (witamina K, witaminy z grupy B).

Każdy królik jest inny – jedne lubią głaskanie i przytulanie, inne zaś stronią od tego,
jak tylko mogą. Bardzo często opiekunowie uszaka są zdziwieni, bo myśleli, że
zwierzę będzie idealnym towarzyszem dla dziecka. Bezproblemowy, dający się brać
na kolana i kicający z radości zajadając przy tym marchewkę. Takie wizji króliczozwierzęcej
przyjaźni wciąż są w popularne. Dziś chciałabym pokazać, jak to wygląda
w rzeczywistości i dlaczego warto przemyśleć wybór królika na pierwsze zwierzę dla
swojego dziecka.

Od lat przyjął się w naszym kraju zwyczaj traktowania królików jak przysłowiowego „gryzonia” a przecież królik gryzoniem nie jest. Przeczytajcie kilka słów o tym jak przyjęło się traktowanie królika i co powinniśmy zmienić biorąc przykład aż z innego kontynentu.