Gonienie przez psa ogona na pozór wygląda niewinnie, a dla dużej grupy właścicieli nawet zabawnie. Nie zdając sobie sprawy z powagi sytuacji często cieszą się, że pies potrafi się sobą sam zająć. Gonienie ogona może świadczyć o poważnych problemach behawioralnych.
Problem ten często pojawia się u psów żyjących na dość małej ograniczonej przestrzeni. Pies schroniskowy żyjący tylko w boksie, rzadko wychodząc na spacery czy też pies mieszkający na podwórku mający do dyspozycji wyłącznie boks mogą w ten sposób rozładowywać emocje. Każda przechodząca osoba czy szczekający obok inny pies powodują stres z którym pies nie potrafi i nie ma jak sobie poradzić, a skumulowane emocje próbuje rozładować goniąc lub wygryzają ogon.

Każdy w swoim życiu przechodzi przez różne etapy. Rodzimy się, dorastamy, starzejemy. Kształtujemy swoją osobowość, uczymy się komunikacji, jesteśmy ciekawi wszystkiego, co nas otacza. Nie inaczej jest z naszymi czworonogami, których proces dorastania różni się od ludzkiego o wiele mniej, niż mogłoby się wydawać. Dojrzewanie u psów to fascynujący proces, w którym szczenięta stopniowo przekształcają się w dorosłe, pewne siebie jednostki. Podczas tego okresu wiele aspektów psiego zachowania, zdrowia i potrzeb ulega zmianie. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej temu procesowi, zwracając uwagę na kluczowe kwestie, dzięki którym będziemy mogli zapewnić naszym czworonogom zdrowy i szczęśliwy rozwój.

Na zachowanie kotów wpływ mają głównie trzy czynniki: uwarunkowania genetyczne i cechy dziedziczne, uczenie się oparte na doświadczeniu oraz bieżąca sytuacja. Podstawowym elementem profilaktyki jest uświadamianie opiekunów na temat zachowania kotów, czyli omówienie tego, dlaczego kot zachowuje się w taki, a nie inny sposób. Wiele naturalnych kocich zachowań postrzeganych jest przez opiekunów jako niepożądanych, a nawet patologicznych, a w rzeczywistości wcale takimi być nie muszą.