Afiliacyjne sygnały – Sygnały zmniejszające dystans. Mają przyjacielski charakter.  Najczęściej spotykane pośród psów, które widzą się pierwszy raz. Służą nawiązaniu relacji. Do tego typu sygnałów zaliczamy: obwąchiwanie, ukłon, obejście, pochylenie do zabawy. Sygnały afiliacyjne mogą także zakomunikować unik.

Ciumkanie, ssanie tkanin – Jest to zaburzenie obsesyjno-kompulsywne. Ssanie czy ciumkanie jest bezpośrednio związane z potrzebą odczuwania bliskości przez zwierzę. Najwcześniej rozwija się między 2 a 5 miesiącem życia i z czasem może, ale nie musi, znika, gdy zwierzę osiągnie dojrzałość emocjonalną. Za główną przyczynę takiego zachowania uważa się zbyt wczesne odebrania zwierzęcia matce. Warto zwrócić uwagę, że tkanie może być również oznaką braku witamin w diecie kota bądź psa. Prawidłowo ułożony jadłospis może okazać się zbawienny.

Ekscytacja – dopóki nie staje się ona zbyt uciążliwa a pies poprawnie reaguje na komendę przywołania, to wszystko jest w porządku. Jeśli jednak nadmierna ekscytacja wiążę się z brakiem opanowania emocji , trudności w koncentracji uwagi, nieumiejętność skupienia się na opiekunie, bolesnym pogryzaniu czy niszczeniem przedmiotów to wtedy trzeba zacząć pracować z psem. Jest to szczególnie ważne, aby pies reagował na polecenia właściciela.

Gryzienie – to u psów całkowicie naturalne zachowanie. Podczas podgryzania czy żucia u zwierząt tych wydzielany jest hormon szczęścia. Gryzienie przyczynia się także korzystnie na higienę jamy ustnej. Szczenięta gryząc, poznają otaczający ich świat. Często zwierzęta gryzą ręce i nogi właścicieli. Kiedy szczeniak jest mały, właściciele traktują to jako zabawę. Problem pojawia się później, kiedy zęby pupila i jego siła są dobrze rozwinięte, a zabawa stwarza ból. Aby uniknąć takiej sytuacji należy wyeliminować zabawę rękami z pupilem, a używać do tego zabawek, lin do przeciągania itp.  

Interaktywne zabawy – doskonała metoda na zaktywizowanie zwierzęcia. Interaktywne zabawki korzystnie wpływają na rozwijanie zmysłów węchu i wzorku. Mają pozytywny wpływ na ćwiczenie cierpliwości  i wyciszenie zwierzęcia.

Koprofagia – to zjadanie odchodów przez psy. U gryzoni czy zajęczaków jest to naturalne zachowanie. U psów zjawisko to określane jest jako fizjologiczne tylko w niektórych okolicznościach. Koprofagię możemy podzielić na autokoprofagię i allokoprofagię. Czynniki przyczyniające się do skłonności psa do koprofagii dzielimy na dwie grupy: zdrowotne oraz behawioralne.

Łysienie – wypadanie sierści to naturalne zjawisko, jednak powinno zaniepokoić kiedy prowadzi do znaczącego przerzedzania się sierści i powstania łysych przestrzeni. Dodatkowo może prowadzić do łupieżu, matowienia sierści czy intensywnego drapania i wygryzania. Wszystkie tego typu objawy powinny na skłonić do wizyty u specjalisty. Najczęstszą przyczyną łysienia są alergie, zarówno środowiskowe jak i pokarmowe. Pomocne mogą okazać się leki oraz pozbycie się alergenu z otoczenia, a w przypadku alergii pokarmowej zastosowanie diety eliminacyjnej.

Nadmierne ślinienie – Niekiedy ślinotok to anatomiczna predyspozycja danej rasy. Jednak jeśli wykluczymy tę opcję to najczęstszą przyczyną ślinotoku u psa jest ból zęba lub dziąseł. Może też wskazywać na alergie pokarmowe, czy ból żołądka. Ślinotok, któremu towarzyszą drgawki, agresywność i zmiana w zachowaniu psa może wskazywać na wściekliznę.

Periuria i peryichezja – zjawisko związane z chorobą somatyczną. To oddawanie odpowiednio moczu i kału w niewłaściwych i niepożądanych miejscach.

Socjalizacja z izolacją – wieloetapowy proces, który minimalizuje stres przy zapoznawaniu się kotów, psów, lub różnych gatunków. Zwiększa szanse na udane relacje między pupilami. Procesy ogólnie możemy podzielić na izolację, wymianę zapachów, nawiązanie kontaktu wzrokowego, poznanie. Nie należy pomijać żadnego kroku, a każdy z nich ma indywidualną długość uzależnioną od sukcesów każdego z etapów.

Więcej o socjalizacji z izolacją – kliknij

Uszy stojące – uszy podobnie jak ogon służą do komunikacji zwierzęcia z otoczeniem. Niektóre rasy psów mają anatomiczne predyspozycje do pewnego położenia tego narządu słuchu. Stojące uszy u psów i kotów mogą sygnalizować, że zwierzę jest zajęte, czymś zainteresowane. Lekko odchylone do tyłu sygnalizują, że jest zwierzę jest przyjacielsko nastawione nastawiony. Uszy, które są położne do tyłu mówią, ze zwierzę się boi. Warto jednak odczytywać sygnały nie tylko z położenia uszu czy ogona, ale także z ogólnej pozycji ciała psa czy kota oraz wydawanych dźwięków.

Więcej o mowie ciała kota – kliknij

Ziewanie – może po prostu oznaczać zmęczenie ale również poprzez ziewanie czworonogi komunikują, że czują się w danej sytuacji niekomfortowo lub nie są zainteresowane innym osobnikiem. Często ziewanie jest także objawem stresu ale również można zaobserwować tę czynność podczas pokojowego przywitania innego psa. Ziewanie to bardzo ważny sygnał, jednak aby poprawnie odczytać intencja psa, należy obserwować całego jego ciało.