Strzyżak sarni u psa. Czy jest niebezpieczny?

Myśląc o pasożytach zewnętrznych zagrażających psom, jako pierwsze przychodzą nam na myśl kleszcze i pchły. Niestety lista niechcianych towarzyszy okazuje się być znacznie dłuższa.
AUTOR: Jacek Irzyk

Czas czytania: 4 min

Parę lat temu, będąc na spacerze z psem w lesie, zostaliśmy zaatakowani przez tajemnicze „latające kleszcze”. Widziałem je wtedy po raz pierwszy. Początkowo w Polsce były nieliczne i występowały lokalnie, ale od jakiegoś czasu jest ich coraz więcej.

To małe stworzonko, wywołujące ostatnio coraz więcej dyskusji, to strzyżak sarni (Lipoptena cervi), znany również pod nazwą strzyżak jeleni. Żywi się (podobnie jak kleszcze) krwią, głównie dzikich zwierząt, ale zdarzają się też ataki na zwierzęta domowe, czy ludzi.

JAK ROZPOZNAĆ STRZYŻAKA SARNIEGO?

Strzyżaki wyglądają jak połączenie muchy i kleszcza. Łatwo rozpoznać je po tym, że po wylądowaniu na potencjalnym żywicielu, odrzucają swoje skrzydła. Mają 6 nóg, zakończonych haczykami. Mierzą około 6 milimetrów. Warto pamiętać również, podczas próby identyfikacji, że poruszają się szybciej niż kleszcze. Kleszcze atakują pojedynczo, za to strzyżaki atakują stadami. Robią to dlatego, że oprócz picia krwi swojej ofiary, rozmnarzają się na niej i składają jaja. Swoją drogą kleszcze należą do pajęczaków, natomiast strzyżaki do muchówek.

GDZIE I KIEDY WYSTĘPUJĄ STRZYŻAKI SARNIE?

Strzyżaki występują w niemal całej Europie, zamieszkują też część Chin oraz Syberii, a od niedawna również Amerykę Północną. W Polsce strzyżaki dotąd występowały głownie lokalnie i nie były liczne, ale od pewnego czasu mocno zwiększyły zasięg swojego występowania, jak i swoją liczbę. Z tego właśnie powodu coraz więcej mówi się o nich i o zagrożeniach, jakie są z nimi związane. Najłatwiej strzyżaki spotkać w lasach, na ich obrzeżach i na łąkach. Latają dużymi chmarami. Pojawiają się w ciepłych miesiącach, ale jeśli temperatura sprzyja, mogą pojawić się i zostać o wiele dłużej, nawet do listopada!

CZY STRZYŻAK SARNI ZAGRAŻA PSU?

Jakie są objawy ugryzienia? Jakie choroby może przenosić strzyżak sarni (jeleni)? Strzyżaki żywią się głównie krwią dzikich zwierząt. Zdarza się jednak, że zamiast jelenia zaatakują psa. Co ciekawe, strzyżaki częściej atakują zwierzęta domowe ciemno ubarwione. Dlaczego? Mają one bardziej zbliżoną barwę do dzikich zwierząt, które są ich głównym celem.

Jak już pisałem, strzyżaki atakują całymi chmarami. Są one w stanie obsiąść duże zwierzę, dostając się w najgłębsze zakamarki, a nawet do uszu czy pod powieki! Moment ugryzienia jest niezauważalny, ale po czasie w miejscu ugryzienia pojawia się zgrubienie, które zaczyna swędzieć, boleć. Ugryzienie może wywołać reakcję alergiczną. Jeżeli zobaczymy u naszego pupila opuchliznę lub rumień i wystąpi u niego gorączka lub inne niepokojące objawy, powinniśmy udać się z nim do weterynarza. Należy się do niego udać również wtedy, gdy pies będzie niespokojny, będzie wygryzać sobie sierść, mocno się drapać itp., ponieważ takie objawy mogą utrzymywać się dosyć długo i być dla niego mocno uciążliwe.

Samo ugryzienie nie jest natomiast bardzo groźne. Gorzej rzecz ma się z chorobami, które ten mały owad może przenieść. Strzyżak może być nosicielem bakterii Bartonella schoenbuchensis, która może prowadzić do zapalenia mięśnia sercowego! Oprócz tego owad zdolny jest do zainfekowania organizmu bakteriami z rodzaju anaplasma. Te z kolei mogą doprowadzić do ostrej choroby gorączkowej. Towarzyszy jej osowiałość, utrata apetytu, osłabienie, wysoka gorączka, objawy żołądkowo-jelitowe oraz zauważalne dla właścicieli: sztywność kończyn, niechęć do poruszania się, kulawizna i lizanie kończyn.

Krzepiąca może być jednak informacja, że badania nie wskazują jednoznacznie, czy strzyżaki przenoszą choroby, ze względu na to, że żywią się one jednym żywicielem. Z tego też powodu szansa na to, że przenoszą bakterie jest niewielka.

PROFILAKTYKA, CZYLI JAK CHRONIĆ SIĘ PRZED STRZYŻAKIEM SARNIM?

Lepiej zapobiegać, niż leczyć. Aby uchronić się przed ugryzieniem strzyżaka, należy unikać lasów i terenów pobliskich, warto też używać preparatów odstraszających. Po powrocie ze spaceru warto też przejrzeć sierść psa, aby upewnić się, że nie ma on żadnych pasażerów na gapę. Jeżeli znajdziemy chociaż jednego, jest spora szansa, że zaraz pojawią się kolejne. Dobrze jest wtedy wyczesać psa gęstym grzebieniem.

TO TEŻ CIĘ ZAINTERESUJE

Sezon kleszczowy w pełni

Jak skutecznie usunąć kleszcza?

Jak chronić psa przed kleszczami

Choroby odkleszczowe psów w Polsce

Mało znane inwazje pasożytnicze u psów i kotów

Wybrane dla Ciebie

Waleczny i odważny – chomik europejski

Skrzeczek, reczek, ziemny piesek a może szczekający szczur? Nazw regionalnych tego gryzonia znanych jest około 30, ale wszystkie dotyczą chomika europejskiego.

czytaj

Czy królik będzie dobrym wyborem jako domowy pupil dla dziecka?

Dzieci często marzą o domowym zwierzątku. Wybór zwierzęcia, które będzie odpowiednie dla najmłodszych członków rodziny, wiąże się z wieloma kwestiami, które należy rozważyć. Czy królik będzie odpowiedni?

czytaj

Dogfrisbee i inne psie aktywności. Martyna Żelazo – zoofizjoterapeutka i psia trenerka (podcast, zdjęcia)

Dziś porozmawiamy o dogfrisbee, czyli wyjątkowo efektownym psim sporcie. Dowiemy się, jak zacząć zabawę z frisbee i jak sprawić, aby nasz pies miał jak najwięcej radości ze wspólnego rzucania i łapania dysku. Posłuchaj rozmowy
z Martyną Żelazo – zoofizjoterapeutką, zawodniczką dogfrisbee z blisko
10-letnim doświadczeniem, kynoedukatorką i psią trenerką.

czytaj

Afrykanki – charakterystyka, opis i opieka

Rodzaj Poicephalus obejmuje średniej wielkości papugi pochodzące z Afryki, znane ze swojego zrównoważonego usposobienia. Swego czasu były nazywane “amazonkami dla biedniejszych”, bowiem ich cena była znacznie niższa niż popularnych amazonek.

czytaj

  • ZDROWY PUPIL

  • Zobacz bezpłatne poradniki dotyczące pielęgnacji i żywienia małych zwierząt domowych. Więcej materiałów w dziale Pobierz