Badania geriatryczne u psów seniorów
Czas czytania: 3 min
Po osiągnięciu 75% przyjętej dla danej rasy oczekiwanej długości życia. Badania geriatryczne będą więc skierowane, w zależności od rasy psa, od 5 roku życia dla ras olbrzymich. Natomiast dla nieco mniejszych psiaków będzie to 6 – 7 rok życia. Przedstawiciele najmniejszych ras – 8 lat. Orientacyjnie można przyjąć wiek powyżej 9 lat, a w przypadku ras większych – powyżej 7. Z reguły zwierzę starsze to takie powyżej 7 roku życia.
JAKIE BADANIA WARTO ZROBIĆ?
Wraz z wiekiem istnieje ryzyko pojawienia się różnych chorób. Dlatego co najmniej raz w roku powinno wykonywać się okresowe badania profilaktyczne. Należą do nich badanie morfologiczne i biochemiczne krwi (zwłaszcza: białko całkowite, albuminy, globuliny, mocznik, kreatynina, ALT, Na, K, Ca, fosfor). Warto też zrobić badanie parazytologiczne kału i badanie moczu.
Wraz z wiekiem częstotliwość badań powinna jednak wzrastać i psiego seniora warto badać nawet dwa razy w roku. Wśród badań ogólnych powinno znaleźć się również badanie ogólne oczu i skóry. Na ich podstawie podejmuje się często decyzję o tym, czy wprowadza się dodatkową diagnostykę, czy też nie.
NA CZYM POLEGA DODATKOWA DIAGNOSTYKA?
Do dodatkowej diagnostyki zalicza się: EKG, USG, RTG oraz echo serca. Ponadto powinno wykonywać się kontrolę stanu uzębienia (niezależnie od wieku). Badania okresowe pozwalają wychwycić chorobę we wczesnym stadium, kiedy jeszcze objawy danej choroby mogą być niezauważalne. Warto pamiętać o tym, że jeśli wcześniej rozpoczniesz leczenie, będzie ono skuteczniejsze i nierzadko tańsze.
W wielu gabinetach można wykonać tzw. panel geriatryczny, który obejmuje wiele parametrów. Proces starzenia się nie wpływa w sposób jednakowy na wszystkie narządy. Dużą rolę w występowaniu chorób odgrywają również predyspozycje genetyczne i dieta. Zwykle na występowanie danej choroby wpływa kilka czynników.
JAKIE SĄ CHOROBY GERIATRYCZNE PSÓW?
Do chorób w wieku senioralnym zaliczyć można choroby wątroby, nerek, narządu ruchu, układu krążenia. Niestety na tym nie koniec, gdyż do tej grupy należą również choroby endokrynologiczne, m.in. zaburzenia czynności tarczycy, zespół Cushinga, cukrzyca. U pacjentów geriatrycznych poza kreatyniną warto zwrócić jeszcze uwagę na SDMA, która umożliwia ocenę czynności nerek. Jej poziom nie zależy od masy mięśniowej, dzięki czemu możliwe jest rozpoznanie niewydolności nerek.
W przypadku zaburzeń czynności wątroby obok ALT warto wykonać jeszcze poziom GLDH i AP. U zwierząt starszych, ze względu na nakładające się objawy różnych schorzeń, czasami zdarza się, że niektóre choroby są pomijane. Taka sytuacja ma czasami miejsce w przypadku zapalenia trzustki, dlatego do badań warto dołączyć jeszcze wykonanie poziomu lipazy trzustkowej.
Profilaktyka geriatryczna jest podstawą w dbaniu o zdrowie zwierzęcia. Oczywiście starość nie równa się chorobom. Czasami psi senior cieszy się naprawdę dobrym zdrowiem i wcale nie musi chorować.
ZOBACZ TEŻ
Psi senior – jak o niego zadbać?
Wybrane dla Ciebie
Czy aby na pewno mruczący kot to szczęśliwy kot?
Kocie mruczenie jest uznawane za jeden z najbardziej relaksujących dźwięków na świecie. Mruczą nie tylko koty domowe, ale także duże, dzikie gatunki. Każdy gatunek wytwarza trochę inny dźwięk, co wynika z różnic anatomicznych. To, co my nazywamy mruczeniem to niskiej częstotliwości wibracje.
czytaj
Które psy są z włosem?
Przyjęło się sądzić, iż psy posiadające włosy nie uczulają. Są więc doskonałe dla alergików. Jakie rasy psów posiadają włosy zamiast sierści?
czytaj
Myślenie, które szkodzi. Mity o psach
Na powszechne wyobrażenia o psach wpływa wiele czynników: antropomorfizacja, kultura i rozrywka (filmy, książki) oraz opowieści przekazywane słownie, które niewiele mają wspólnego z aktualną wiedzą na temat kynologii. Nawet wśród właścicieli psów nadal funkcjonuje wiele mitów o psach. Poniżej znajdziesz najpopularniejsze, fałszywe przekonania na temat psich zachowań oraz sposobu ich funkcjonowania.
czytaj
Co słyszy Twój pupil, gdy mówisz „dobry pies”?
Jednym z popularnych psich mitów jest twierdzenie, że psy rozumieją wyłącznie intonację, a nie znaczenie ludzkiej mowy. Jak jest naprawdę?
Z pewnością nie ma sensu opowiadanie swojemu sznaucerowi, jak było dzisiaj w pracy, bo nasz towarzysz niewiele z tego zrozumie. Nie oznacza to jednak, że psy nie mają zdolności rozumienia niektórych słów.
