• Instagram
• Facebook

NIE BÓJMY SIĘ POKAZYWAĆ ŻAŁOBY

Nie wstydźmy się okazywać słabości, szczególnie gdy patrzą na nas nasze dzieci. Pokażmy, że w niektórych sytuacjach człowiek czuje smutek i nie ma w tym złego. Niestety w dzisiejszym świecie śmierć pupila, mimo że powszechnie uznajemy ich za członków rodziny, nie jest uznawana za pełnoprawny i zrozumiały powód, by przeżywać żałobę. Podejście to się zmienia, a jednym z kroków do polepszenia tej sytuacji jest jawne przeżywanie tego trudnego okresu. Mówmy o tym, że czujemy rozpacz, gdy jest ona obecna w naszym życiu, a pożegnanie przyjaciela jest niewątpliwie jedną z takich sytuacji. Nie wstydźmy się pokazywać tęsknoty i żałoby, przecież nie wstydzimy się miłości, jaką ofiarujemy naszym pupilom.

DZIECKO MA PRAWO WIEDZIEĆ

Jakkolwiek okrutne nam się to wydaje, nasze dziecko w pewnym momencie zderzy się ze śmiercią. Warto dać im możliwość oswajania się z nią, a nie udawać, że nie istnieje. Z tego powodu dziecko ma prawo wiedzieć, dlaczego nie może już bawić się z ukochanym pupilem. Ważne, by dać dziecku informacje dostosowane do jego wieku. Nie musimy wchodzić w techniczne szczegóły, ale nie ukrywajmy prawdy. Dajmy im szansę na własne doświadczanie żałoby i zapewnijmy im bliskość oraz wsparcie.

Zapewne w głowie naszego małego podopiecznego zrodzi się wiele pytań, a emocje, które będzie czuć, mogą wywołać u niego niespodziewane reakcje. Bądźmy wyrozumiali, przecież sami dobrze wiemy jak ciężko przyjąć nieodwracalność straty. Być może wspólne rozmowy, wypełnione wspomnieniami z ukochanym pupilem, pozwolą przepracować smutek i złość nie tylko dzieciom, ale także ich rodzicom.

WARTO SIĘGAĆ PO POMOCNE TREŚCI

Gdy nie wiemy jak rozmawiać z dziećmi o śmierci, z pomocą mogą przyjść nam dostępne treści. Literatura dziecięca ma w swoim kanonie pozycje, które omawiają tematykę żałoby i odchodzenia. W takich książkach często bohaterami są zwierzęta, co ma na celu zuniwersalizowanie historii i potencjalnie pomaga w dzieciach rozbudzić empatię. Działa to na naszą korzyść, bo o ile większość książek jest pisana w celu radzenia sobie z ludzką śmiercią, to nic nie szkodzi na przeszkodzie, by z ich pomocą tłumaczyć dziecku, czemu musiał rozstać się z ukochanym pupilem.

Książki mogą stać się przydatnym sposobem na oswajanie śmierci, niezależnie od tego, kogo przyszło nam pożegnać. Szukając pomocnych treści, możemy rozejrzeć się po lokalnych bibliotekach lub przejrzeć pozycje dostępne w Internecie. Pamiętajmy jednak, że żadna książka czy animacja nie zastąpi nam rozmowy, a może jedynie pomóc ją przeprowadzić. Usiądźmy więc obok naszego dziecka, czytajmy, oglądajmy, rozmawiajmy i nie bójmy się przeżywać emocji razem z nim.

POGRZEB JAKO CZĘŚĆ ŻAŁOBY

Jednym z etapów żałoby jest pochówek. Część opiekunów nie ma możliwości odebrania ciała, jeśli zwierzę zmarło w gabinecie weterynaryjnym. Ci, którzy mają opcję decydowania, o sposobie pochowania swojego przyjaciela, często decydują się na stworzenie grobu na własnych podwórkach lub w lesie. Należy jednak pamiętać, że obecne prawo zabrania chowania zwierząt w dowolnym miejscu.

Obecnie coraz popularniejsze są cmentarze dla zwierząt, które oferują uroczyste złożenie ciała i wybudowanie nagrobka, który można odwiedzać i ozdabiać. Część z nich oferuje również kremację i umieszczenie prochów w urnie. Nie jest to jednak tania opcja, więc do decyzji opiekuna należy opcja, na którą się zdecyduje. Nawet gdy nie mamy możliwości pochowania ciała, można stworzyć grób symboliczny na przykład zakopując obroże czy zabawki naszego pupila. Pozwólmy dziecku towarzyszyć w tych działaniach, a nawet zachęcajmy je do stworzenia sposobów upamiętnienia naszego czworonoga. Być może będzie ono chciało zrobić laurkę lub oprawić wspólne zdjęcie.

KIEDY CZAS NA NASTĘPNE ZWIERZĘ?

Część ludzi w ramach żałoby decyduje się na szybkie przyjęcie kolejnego pupila, w niektórych przypadkach wybór pada na osobniki łudząco podobne do tego utraconego. Należy jednak pamiętać, że nie jest to recepta skuteczna dla każdego. Ile ludzi, tyle sposobów na żałobę. Czasem warto dać sobie chwilę na pożegnanie się ze zmarłym pupilem. Szczególnie w przypadku dzieci istnieje ryzyko, że przyjmując kolejne zwierzę, rozwiniemy nadzieję na powrót utraconego przyjaciela.

Pamiętajmy i przypominajmy to naszym pociechom, że nowe zwierzę jest odrębną jednostką, która nie będzie zachowywać się tak samo, jak nasze poprzednie. Każde zwierzę zasługuje na indywidualne traktowanie. Nasz zmarły pupil nie zostanie zastąpiony, bo był jedyny w swoim rodzaju. Analogicznie nasz nowy przyjaciel zasługuje, by kochać go za to, jaki jest, a nie kogo przypomina.

TO TEŻ MOŻE CIĘ ZAINTRESOWAĆ

Które koty żyją najdłużej?

Wózkiem przez życie psiego seniora

Na czym polega antropomorfizacja?

Jak opiekować się chomiczym seniorem?

Rośliny doniczkowe niebezpieczne dla psów

Recepta na psią długowieczność od firmy Loyal

5 najczęstszych chorób u psów rasy dalmatyńczyk

Humanizacja zwierząt. Tak, ale w granicach rozsądku

Znaleźć dom dla weterana, czyli adopcja psów po służbie

Jacy są psiarze? Poznaj wyniki badań naukowych z udziałem właścicieli psów

Share on Facebook

Tweet