Cukrzyca u gryzoni
Czas czytania: 3 min
JAKIE SĄ PRZYCZYNY CUKRZYCY U GRYZONI?
Patogeneza tej choroby nie jest do końca poznana. Najbardziej prawdopodobnymi przyczynami jej występowania u gryzoni jest nieprawidłowa dieta (bogata w węglowodany), otyłość i zbyt mała aktywność ruchowa.
Cukrzyca coraz częściej występuje u koszatniczek oraz świnek morskich. Jest również diagnozowana u szynszyli. Na rozwój choroby narażone są najbardziej koszatniczki, u których insulina ma nietypową budowę, przez co podatność na rozwój tej choroby jest znacznie większa niż u pozostałych gryzoni. W przypadku chomików występują linie zwierząt, które dziedziczą uwarunkowaną genetycznie mutację, która przyczynia się do rozwoju cukrzycy. Choroba rozwija się u nich w bardzo młodym wieku.
RODZAJE CUKRZYCY U GRYZONI
W przypadku gryzoni mówi się o cukrzycy typu 2, czyli insulinoniezależnej. Ten typ cukrzycy charakteryzuje się tym, że trzustka wytwarza zbyt mało insuliny, nie produkuje jej w ogóle lub organizm zwierzęcia na nią nie reaguje w sposób prawidłowy. W efekcie glukoza nie wnika do komórek i gromadzi się we krwi. Cukrzyca rozwija się stopniowo, więc choroba ta spotykana jest zwykle u zwierząt dorosłych.
JAKIE OBJAWY MOGĄ WYSTĄPIĆ U GRYZONIA Z CUKRZYCĄ?
Objawy u gryzoni są podobne do objawów występujących u innych zwierząt. Są to: stopniowa utrata wagi, spadek apetytu lub jego brak, apatia, zwiększone pragnienie, w parze z którym idzie oddawanie większej ilości moczu. Typowym dla gryzoni objawem cukrzycy jest zaćma cukrzycowa, powstająca w wyniku obustronnego zmętnienia soczewki. Przyczyną tego jest odkładanie się sorbitolu w soczewce. Zaćma często rozwija się gwałtownie i zwykle jest nieodwracalnym procesem. Ponadto można zaobserwować zwiększoną podatność na infekcje, napady przypominające padaczkę oraz objawy neurologiczne. Do częstych infekcji u cukrzyków należą infekcje: dróg moczowych, dróg oddechowych, skórne oraz pododermatitis.
LECZENIE I ZAPOBIEGANIE CUKRZYCY U GRYZONI
Choć nie ma schematu, który w 100% zagwarantowałby, że zwierzę na pewno nie zachoruje, to można to ryzyko trochę obniżać. Podstawą w zapobieganiu jest prawidłowa dieta z dużą zawartością włókna. Głównym składnikiem diety powinno więc być dobrej jakości siano, które ma bardzo dużą ilość włókna roślinnego.
Należy ograniczać węglowodany proste i tłuszcze, które często znajdują się w miseczkach pupili w postaci przeróżnych smakołyków. Uzupełnienie diety powinny stanowić suszone liście i zioła takie jak babka szerokolistna, babka lancetowata, liście malin, czarnej porzeczki oraz korzenie, np. topinamburu, mniszka lekarskiego czy cykorii.
Zwierzęta te muszą mieć również zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu. Bardzo ważne jest, aby opiekun obserwował wygląd i zachowanie zwierzęcia, ponieważ im szybciej zauważy jakiekolwiek zmiany, tym lepiej. U niektórych zwierząt poza zmianą diety stosuje się leczenie farmakologiczne.
U zwierząt ze stwierdzoną cukrzycą w diecie powinny szczególnie znaleźć się dodatki, które mogą obniżać stężenie glukozy we krwi. Należą do nich m.in.: liście pokrzywy, topinambur, liście morwy białej, korzeń mniszka lekarskiego, dzika róża, korzeń cykorii, rutwica lekarska, korzeń perzu. Należy pamiętać również o regularnych wizytach u lekarza weterynarii.
TO TEŻ CIĘ ZAINTERESUJE
Grzybica u kawii domowej. Jak ją leczyć?
ABC opieki nad zwierzętami domowymi
Najbardziej popularne gatunki chomików
Wybrane dla Ciebie
Jakie zwierzęta są najczęściej wybierane na domowe pupile?
Na świecie żyje obecnie nawet ponad miliard zwierząt towarzyszących. Częściej, do ich opisu, posługujemy się angielską nazwą pets, a to jakie gatunki dominują pod względem liczebności w tej grupie, zależy od miejsca na świecie.
czytaj
Podstawy opieki nad królikiem. Co musisz wiedzieć przed adopcją?
Króliki coraz częściej są wybierane jako domowi towarzysze. Co powinieneś wiedzieć, zanim zaprosisz uszaka pod swój dach?
czytaj
Psy i ich właściciele. Czy upodobniają się do siebie nawzajem?
Czy to prawda, że psy są podobne do swoich właścicieli zarówno pod względem charakteru, jak i cech wyglądu? Tę teorię, która wydaje się zwykłym stereotypem lub rozpowszechnianym dla żartu mitem, potwierdziły badania naukowe, a dowody na jej prawdziwość przedstawiają również behawioryści oraz psychologowie.
czytaj
Leczenie żółwi
Nie płaczą, nie wyją, nie wydają dźwięków… Skąd możemy wiedzieć, co dolega żółwiom? I na co się je leczy?
czytaj
