• Instagram
• Facebook

CZYM JEST CHOROBA LOKOMOCYJNA?

Choroba lokomocyjna, nazywana także kinetozą, to schorzenie wynikające z nieprawidłowej percepcji bodźców ruchowych przez układ równowagi. Mózg psa podczas poruszania się różnymi środkami transportu, odbiera w tym samym czasie informacje o ruchu i spoczynku. U psów za chorobę lokomocyjną odpowiada narząd przedsionkowy, podobnie jak u ludzi. Głównym mechanizmem, który odpowiada za taki stan jest stymulacja aparatu przedsionkowego obecnym w uchu wewnętrznym. Łączy się on z ośrodkiem wymiotnym, który znajduje się w pniu mózgu. Kiedy układ równowagi nie działa prawidłowo, odbiera on sprzeczne sygnały z narządów zmysłów: oczu i ucha wewnętrznego oraz receptorów kinetycznych.

Choroba lokomocyjna występuje zwykle u młodych zwierząt do drugiego roku życia. Objawy kinetozy wraz z wiekiem mogą ustąpić, lecz niestety nie zawsze tak musi być. Choć spora część psów z niej wyrasta, to u niektórych może pozostać do końca życia. Kinetoza wbrew pozorom nie występuje u psów tak rzadko. Szacuje się, że nawet 20% psów może zmagać się z tą chorobą. Co ciekawe, niektóre rasy są do niej predysponowane, np. beagle, labradory czy buldożki francuskie. Choroba lokomocyjna objawia się najczęściej podczas podróży. Psy, u których ona występuje, są szczególnie wrażliwe na zmiany pozycji ciała i ruch pojazdu. Choroba ta może być przyczyną lęku przed podróżowaniem danym środkiem transportu.

JAK ROZPOZNAĆ CHOROBĘ LOKOMOCYJNĄ U PSA?

Chorobę lokomocyjną charakteryzują objawy związane z pobudzeniem układu nerwowego autonomicznego i przywspółczulnego. Na początku widoczne jest zaniepokojenie i niechęć wsiadania do środka transportu. Następnie występują wymioty, nadmierne ślinienie się i ogólna dezorientacja.

CZY NA PEWNO JEST TO CHOROBA LOKOMOCYJNA?

Mówiąc o chorobie lokomocyjnej, trzeba wspomnieć o innym pojęciu, które w tym przypadku może mieć kluczowe znaczenie. Mowa o lęku przed podróżą. Jest to ogólna odpowiedź psychiczna psa sytuacje stresujące, które są związane z podróżowaniem. Od choroby lokomocyjnej odróżnia go to, że lęk nie musi być związany z ruchem (w przypadku choroby lokomocyjnej zawsze tak jest). Rozwija się zwykle w wyniku niewłaściwie przeprowadzonej socjalizacji w pierwszych miesiącach życia szczenięcia lub gdy zwierzę w wieku 8-10 tygodni doświadczyło silnego strachu podczas podróży danym środkiem transportu.

Dzieje się tak, ponieważ w tym okresie szczenięta są szczególnie wrażliwe na negatywne bodźce. Bodźce te mogą trwale zapisać się w układzie limbicznym, który odpowiada za pamięć. Zaburzenia lękowe różnią się jeszcze od choroby lokomocyjnej objawami. Obok typowych objawów obserwuje się u zwierzęcia zachowania obronne: ucieczka, znieruchomienie, uległość, szukanie kontaktu z opiekunem, agresja defensywna. Przyczyny lęku przed podróżą mogą być różne.

JAK POMÓC PSU Z CHOROBĄ LOKOMOCYJNĄ LUB LĘKIEM PRZED PODRÓŻĄ?

U psów z chorobą lokomocyjną stosuje się leki przeciwwymiotne lub przeciwhistaminowe. W przypadku leków przeciwhistaminowych należy pamiętać, że są one przeciwwskazane u zwierząt z napadami padaczkowymi i chorobami serca. W przypadku lęku przed podróżą również można zastosować leczenie farmakologiczne, ale należy wprowadzić również terapie behawioralną. Każdy przypadek musi być rozpatrywany indywidualnie.

TO TEŻ MOŻE CIĘ ZAINTERESOWAĆ

Czy pies może mieć lęk wysokości?

Bark Air, czyli podniebne, psie podróże

Podróże samochodem – pupil na pokładzie

Podróżowanie z pupilem. Jakie linie wybrać?

Zasady bezpiecznego podróżowania z psem

Dokumenty potrzebne w podróży po Europie

Podróżowanie z psem pociągiem. Co warto wiedzieć?

Latanie z psem? Czemu nie! Kilka słów o podróżowaniu

Podróże małe i duże, czyli jak bezpiecznie podróżować z psem

Share on Facebook

Tweet