Opieka nad króliczym pacjentem stomatologicznym
Czas czytania: 5 min
CHARAKTERYSTYKA KRÓLICZEGO UZĘBIENIA
Zacznijmy od tego, że zęby królików klasyfikujemy jako „elodontyczne”, czyli stale rosnące i pozbawione anatomicznych korzeni. Wszystkie dwadzieścia osiem ząbków rośnie więc przez całe życie uszaków, a to oznacza, że muszą być również stale ścierane podczas żucia. Problemy zaczynają się w momencie, gdy to ścieranie nie przebiega zgodnie z planem. Co może wiązać się z nieodpowiednią dietą, metaboliczną chorobą kości lub wadami wrodzonymi bądź rozwojowymi.
CO SIĘ DZIEJE, GDY KRÓLIK NIE MOŻE ŚCIERAĆ ZĘBÓW?
Niezależnie od przyczyny, brak możliwości prawidłowego ścierania zębów powoduje lawinę konsekwencji. Najważniejsze z nich to: przerośnięte siekacze powodujące kłopot z pobieraniem pokarmu, przerośnięte zęby żuchwy, które patologicznie wydłużają się w kierunku języka, tworząc ostre ostrogi i haczyki, a przerośnięte zęby szczęki analogicznie wyginają się w stronę wewnętrznej części policzków.
Skutek jest oczywisty. Głębokie, bolesne rany śluzówki jamy ustnej powodują u zwierzęcia ogromny dyskomfort, w końcowej fazie prowadząc zazwyczaj do braku apetytu. Warto w tym miejscu wspomnieć, że w przypadku królików brak przyjmowania pokarmu już po kilkunastu godzinach stanowi zagrożenie życia. Owrzodzenia po wbiciu „haczyków” w język czy policzek potrzebują dużo czasu do pełnego wygojenia. Chore zęby stają się kruche i podatne na złamania, często wtórnie rozwijają się też infekcje tkanek miękkich, zapalenie kości oraz ropnie.
JAK POMÓC KRÓLIKOWI Z PROBLEMAMI STOMATOLOOGICZNYMI?
Każdy królik obciążony chorobą stomatologiczną (niezależnie od jej pochodzenia) powinien bezwzględnie znajdować się pod stałą opieką lekarza weterynarii, specjalizującego się w leczeniu zajęczaków. Nierzadko poza terapią farmakologiczną niezbędne są regularne korekty, a często również usunięcie problematycznych zębów.
Jak podopiecznemu cierpiącemu na ząbkowe dolegliwości może pomóc jego właściciel? Poza zapewnieniem odpowiedniego nadzoru weterynaryjnego i systematycznych kontrolach, najważniejszym zadaniem opiekuna jest stworzenie doskonałego króliczego jadłospisu.
JAKA POWINNA BYĆ KRÓLICZA DIETA?
Gryzienie, żucie i dokładne rozcieranie pokarmu może być dla chorego zwierzęcia nieprzyjemne, a nawet bolesne. A jednocześnie każdy królik do odpowiedniego funkcjonowania jelit potrzebuje dużych ilości włókna pokarmowego – obecnego przede wszystkim w najtwardszym króliczym przysmaku – sianie.
Warto pamiętać, że mimo iż choroba stomatologiczna nigdy nie może być wyleczona w stu procentach, odpowiednio przystosowana dieta pozwala niekiedy zahamować jej rozwój. Niezależnie od stadium zaawansowania wady, dobre zmiany warto zacząć od stopniowego wykluczenia wszystkich niepożądanych przysmaków. O ile zwierzak takie dostawał. Mowa przede wszystkim o chlebie, cukrowych dropsach, kolbach, wapiennych kostkach, bakaliach, karmach na bazie ziaren i pestkach. Żaden z wymienionych produktów nie jest odpowiedni dla królika, nawet podawany sporadycznie. Właściciel powinien również pamiętać o tym, by nie karmić malucha zbyt dużą ilością komercyjnej karmy i owoców.
Królik powinien mieć nieograniczony dostęp do drobno poszatkowanego siana oraz suszonych ziół i/lub świeżej trawy. Świeże warzywa i liście stanowią doskonałe uzupełnienie diety. Jeżeli przeżuwanie twardego sianka jest dla malucha zbyt trudne, można zastępować je mieszankami ziół.
Bardzo istotną praktyką w przypadku odpowiedzialnej opieki nad każdym zajęczakiem, a zwłaszcza tym chorym, jest regularne ważenie. Wahania masy ciała potrafią poinformować nas o niepokojącej sytuacji, jeszcze zanim królik ujawni jakiekolwiek zewnętrzne objawy. W przypadku gdy utrzymanie prawidłowej wagi puchatego przyjaciela, na wstępnie zbilansowanej diecie jest trudne, należy zwiększyć ilość podawanej karmy komercyjnej. Pod tą ostatnią kryje się wysokojakościowy granulat bez dodatku zbóż.
ZACHOWAJ CZUJNOŚĆ W OPIECE NAD KRÓLIKIEM
Ostatnim, lecz nie mniej ważnym zadaniem właściciela jest wreszcie wyczulenie na wszelkie nietypowe objawy. To opiekun jako pierwszy orientuje się, że jego podopieczny boryka się z jakimś problemem. W krew powinno nam wejść systematyczne, delikatne omacywanie króliczej żuchwy opuszkami palców w poszukiwaniu nierówności i codzienne kontrolowanie apetytu oraz wyglądu oddawanego przez zwierzę kału. Zaniepokoić powinno także łzawienie, powiększenie obrysu jednej lub obu gałek ocznych, częste zgrzytanie zębami, nasilona agresja, lękliwość, apatia.
PODSUMOWANIE
Króliki są wyjątkowo delikatnymi pacjentami, predysponowanymi do wielu schorzeń, a dostrzeżenie objawów związanych z ich dyskomfortem początkowo może przysporzyć trudności. Mimo to, jako niezwykle inteligentni i przyjacielscy towarzysze, z pewnością odwdzięczą się odpowiedzialnym opiekunom ogromem zwierzęcej miłości.
TO TEŻ CIĘ ZAINTERESUJE
Królik domowy nie taki bezproblemowy
ABC opieki nad zwierzętami domowymi
Wybrane dla Ciebie
5 najczęstszych chorób u psów rasy golden retriever
Golden retriever to jedna z najpopularniejszych ras psów na świecie. Są kojarzone jako psy bardzo rodzinne i znane ze swojej przyjaznej natury, inteligencji, zdolności do pracy jako psy terapeutyczne, a nawet jako psy przewodnicy dla osób niewidomych.
czytajCzym różni się królik od gryzonia?
Zwyczajowo mówiąc o gryzoniach mamy na myśli gatunki takie jak myszy, szczury, chomiki, świnki morskie i króliki. Nawet sklepy zoologiczne, oferując produkty dla tych gatunków, często posługują się wspólną kategorią „gryzonie”. Mało kto zdaje sobie sprawę, że podział ten jest błędny z zoologicznego punktu widzenia, a przeświadczenie to jest tak rozpowszechnione, że trudno znaleźć osoby, które zdawałyby sobie z niego sprawę.
czytajGdzie kupić papugę?
Zakup papugi to ważna decyzja, która wymaga starannego rozważenia różnych opcji. Papugi żyją średnio kilkadziesiąt lat, dlatego decydując się na papugę musimy wiedzieć, że nie każda opcja będzie odpowiednia. Istnieje kilka miejsc, gdzie można kupić papugę, a każde z nich ma swoje zalety i wady.
czytajJak pomóc kotu w walce z lękiem i stresem?
Stereotypowo koty to odważne, aktywne drapieżniki. Jednakże nawet najodważniejsi łowcy, czasem zmagają się ze stresem i lękiem. Odbija się to niekorzystnie na zdrowiu i samopoczuciu naszego zwierzęcia, a czasem skutki odczuwają także opiekunowie. Jak więc pomóc naszym czworonożnym przyjaciołom w takich chwilach?
czytaj