Zabiegi kastracji i sterylizacji w końcu zaczynają być normą. Coraz częściej mówi się głośno o tym, że zwierzęta powinny być temu poddawane, by uchronić je przed niechcianymi chorobami. Warto jednak zapoznać się odpowiednio z tematem, by nie podejść do niego pochopnie i tym samym, by nie popełnić nieumyślnie błędu, jakim jest zbyt wczesna sterylizacja lub kastracja mruczka. Dlaczego warto z tym poczekać oraz kiedy następuje odpowiedni moment? Wyjaśniamy.

Koty, jak na prawdziwych łowców przystało, potrafią dosadnie pokazać do kogo należy dane terytorium oraz sygnalizują, gdy ktoś przekroczy postawioną przez nich niewidzialną granicę. Mimo wszystko, agresja pomiędzy mruczkami zawsze wprowadza pewnego rodzaju dyskomfort, a nas stawia w zakłopotaniu odnośnie do tego, w jaki sposób można im pomóc. Jak w takim razie temu zapobiec oraz co możemy zrobić? Poszukajmy wspólnie odpowiedzi na to pytanie.

Czym jest ropień u kota? Jak sobie z nim radzić? Na te pytania odpowie dr Dawid Dymacz – niekwestionowany specjalista dermatologii zwierząt. Swoją wiedzę zdobywał na licznych kursach, szkoleniach oraz sympozjach. W swojej karierze pomógł wielu zwierzętom borykającym się z problemami skórnymi. W przychodni weterynaryjnej „Podaj Łapę” w Zabierzowie zdobył zaufanie wielu osób dzięki odpowiednio dobranemu leczeniu ich pupili. Do swojego zawodu podchodzi z ogromną pasją, a o chorobach zwierząt wie wszystko!

Nadczynność tarczycy (hipertyroidyzm) to kolejna często występująca choroba endokrynologiczna u kotów. W jej wyniku dochodzi do zwiększonego wydzielania hormonów tarczycy: trijodotyroniny (T3) oraz tyroksyny (T4). Pierwsze przypadki tej choroby potwierdzono u tych zwierząt już na końcu lat 70. XX wieku w USA. Od tamtej pory liczba chorych kotów niestety stale wzrasta. Nadczynność tarczycy dotyczy przede wszystkim kotów w średnim oraz starszym wieku, zwykle dotyka kotów powyżej 8 roku życia. Rozpoznaje się ją u kotów 1,5 – 11,4% kotów na całym świecie. Wyróżnia się 3 postaci nadczynności tarczycy: przerost (hipertrofia), gruczolak (adenoma), gruczolakorak (adenocarcinoma).

Jednym z najchętniej kupowanych gadżetów do zabawy z kotem jest nieskomplikowany i prosty w obsłudze laser. Z czego to wynika? Można go potraktować niczym mobilną wędkę – by zająć uwagę kota wystarczy nim poruszać, np. wygodnie z kanapy, nie przerywając ulubionego serialu. Jednak, czy człowiecze lenistwo jest dobrym powodem do tego, by decydować się na zakup tej właśnie kontrowersyjnej zabawki? Rozłóżmy to na czynniki pierwsze.

Kocia aktywność dla wielu właścicieli mruczków bywa zagadką, zwłaszcza gdy na ogół ich pupile wylegują się całymi dniami beztrosko i nie dają jednoznacznych sygnałów, kiedy jest czas na wspólną zabawę. Mimo wszystko te domowe drapieżniki posiadają pewien cykl, który z uwagi na ich gatunek, dotyczy jednakowo wszystkich kociaków. Czy istnieje więc odpowiedni czas na zabawę z mruczkiem? Otóż tak… i warto wdrożyć go do swojego codziennego harmonogramu.

Wszechobecny stereotyp mówi, że kot jako drapieżnik, to zwierzę wychodzące, które potrzebuje przebywania na otwartej przestrzeni. A co jeśli dziś powiem Ci, że to absolutny mit, a co więcej – wypuszczanie mruczka na świeże powietrze nie tylko jest dla niego ogromnym zagrożeniem, ale wpływa także negatywnie na środowisko? Poznaj powody, dla których warto zmienić swoje zdanie o wypuszczaniu kotów na “wolność”.

Koci układ moczowy jest dość wrażliwy i choroby z nim związane są kolejną częstą przyczyną wizyt w gabinetach weterynaryjnych. Idiopatyczne lub nazywane zamiennie śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego (FIC) również należy do coraz częstszych przypadłości występujących u kotów, zwłaszcza młodych lub w średnim wieku, zwykle niewychodzących. Patogeneza FIC wciąż jest niezrozumiała i nie do końca poznana, przez to jest to przypadłość dość problematyczna. Na pierwszy rzut oka widząc kota mającego problemy z układem moczowym w pierwszej kolejności zwykle myśli się o bakteriach. Jednak może się zdarzyć, że badania laboratoryjne są wręcz książkowe, a mimo to kot zmaga się z zapaleniem pęcherza. Wtedy często mówimy o idiopatycznym zapaleniu pęcherza.

Jesteś właścicielem pupila i czasami zastanawiasz się, co oznaczają jego gesty i zachowania? A może usłyszałeś od kogoś pojęcie, które nie do końca jest dla Ciebie jasne? Skorzystaj z naszego słowniczka!

Jeśli kiedykolwiek zauważyłeś u swojego czworonożnego pupila czerwone guzki, czarne zaskórniki lub brud na brodzie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że Twój kot zmaga się z trądzikiem. Koci trądzik to dosyć często występująca choroba skóry, rozwijająca się w wyniku zaburzenia keratynizacji mieszków włosowych.

Koci ogon to niewątpliwie bardzo ważny narząd, który pełni w życiu zwierzęcia wiele funkcji. Podstawową i najważniejszą rolą tej części ciała jest niewerbalna komunikacja z innymi osobnikami. Za pomocą ogona koty przekazują swoje emocje, ostrzegają o ataku czy informują inne zwierzęta o swoich zamiarach. Przykładowo naprężony jak struna ogon może oznaczać, że kot jest bardzo pewny siebie oraz odważny, a ogon z nastroszoną na nim sierścią to zazwyczaj ostrzeżenie i próba pokazania, że dany osobnik tak łatwo nie zrezygnuje z walki. U młodych kotów nastroszoną sierść można zaobserwować podczas intensywnej zabawy. W takich momentach będzie to oznaką dużej ilości nagromadzonych emocji.

Otyłość jest wciąż narastającym problemem nie tylko u ludzi, ale także u zwierząt. Szacuje się, że już nawet połowa zwierząt towarzyszących ma nadwagę lub jest otyła. Otyłość to stan patologiczny, chorobowy, który jest powodowany przez kilka czynników: przekarmianie kota i błędy żywieniowe (najczęstszy czynnik), predyspozycje rasowe, brak lub za mała aktywność fizyczna, podawanie niektórych tabletek hormonalnych, które mogą powodować niepohamowany apetyt, zabieg kastracji (sam zabieg nie powoduje nadwagi, czy otyłości, ale w jego wyniku dochodzi do zmian w gospodarce hormonalnej organizmu, co wpływa na metabolizm). Literatura podaje, że zabieg kastracji może powodować przyrost masy ciała od 30% do 38% w ciągu 3 miesięcy od jego wykonania u kotów, które mają ciągły dostęp do jedzenia. Kot po osiągnięciu dojrzałości i zakończeniu wzrostu osiąga optymalną masę ciała. Prawidłowa waga nie powinna zmieniać się o więcej niż 10% od tej optymalnej wartości. Przekroczenie jej o 15% świadczy już o nadwadze, a 20-30% o otyłości.