KIEDY ZWRÓCIĆ SIĘ DO ZOOFIZJOTERAPEUTY?

Standardowo skierowania do placówek zoofizjoterapeutycznych wystawia lekarz weterynarii. Powodów jest wiele, ale zdecydowanie najczęściej są to urazy mechaniczne lub degeneracyjne, wynikające z wieku zwierzęcia. Zazwyczaj podczas wizyty u lekarza specjalisty dostajemy wypis z postawioną diagnozą i zaleceniami, które stanowią bazę dla zwierzęcego fizjoterapeuty do zaplanowania zabiegów.

Do zoofizjoterapeuty można się też zwrócić bez skierowania. W takiej sytuacji terapeuta osobiście wykonuje szereg badań, które w przybliżeniu określą źródło problemów naszego pupila, a następnie skieruje do specjalisty lekarza weterynarii w celu potwierdzenia diagnozy. Należy pamiętać, że bez wypisu od lekarza, zoofizjoterapeuta nie wykona większości zabiegów.

O CO BĘDZIE PYTAĆ ZOOFIZJOTERAPEUTA?

Podczas pierwszej wizyty terapeuta przeprowadza z opiekunem pogłębiony wywiad na temat zwierzęcia. Poza podstawowymi informacjami, takimi jak wiek czy waga, z pewnością poruszony zostanie temat diety i standardowej, dziennej dawki ruchu. Warto więc przed wizytą przygotować te informacje, by później nie zastanawiać się i podać dokładne dane. Ponadto warto zapisać całą historię przebytych schorzeń oraz obecnie przyjmowane leki. Nie ma co się dziwić, jeśli terapeuta zapyta o powierzchnię czy wygląd domu, w którym mieszka pies, ponieważ pozwala to zauważyć możliwe zagrożenia, które czyhają na psa z urazami, a z których niebezpieczeństwa mało kto zdaje sobie sprawę. Pamiętajmy także, aby poinformować terapeutę o swoich własnych problemach zdrowotnych, które mogą stanowić przeciwwskazanie do towarzyszenia naszym pupilom w trakcie terapii. Szczególnie ważne jest, by poinformować o posiadaniu rozrusznika serca lub o możliwości bycia w ciąży.

CO WZIĄĆ ZE SOBĄ NA WIZYTĘ?

Zdecydowanie najistotniejsze jest skierowanie i historia przebytych schorzeń. Bez tego trudno będzie zoofizjoterapeucie dobrać odpowiednią terapię do potrzeb zwierzęcego pacjenta. Niektóre schorzenia są przeciwwskazaniem do wykonywania konkretnych zabiegów, a więc pamiętajmy, że pełna dokumentacja medyczna to nie tylko ułatwienie pracy dla terapeuty, ale także troska o zdrowie naszego podopiecznego.

Niezwykle ważne są motywatory, które będą wykorzystywane do zachęcania pupila podczas ćwiczeń. Najczęściej są to zabawki lub ulubione smaczki. Zoofizjoterapeuta w swojej placówce zapewne będzie miał jakieś przysmaki, ale mogą okazać się one mało interesujące dla naszego zwierzaka. Ten punkt szczególnie dotyczy psów z alergiami pokarmowymi, dla których standardowy pokarm może być szkodliwy. Czasem, gdy terapia trwa długo, a pies wymaga częstej motywacji, zalecane jest, aby standardowe przysmaki zastąpić jedną porcją suchej karmy. Najlepiej taką, którą normalnie pies spożyłby w domu. Dzięki temu minimalizujemy ryzyko, że pacjent nabierze zbędnych kilogramów.

W przypadku psów weźmy ze sobą również smycz i wygodne zapięcie. Mogą się one przydać podczas wykonywania ćwiczeń, a także w celu utrzymania pupila, gdy w gabinecie pojawi się więcej zwierząt. Pozwolą nam także wyprowadzić psa przed wizytą, aby mógł załatwić potrzeby fizjologiczne. Gdy naszym pupilem jest kot czy gryzoń zaopatrzymy się w transporter. Opiekunowie zwierząt ze skłonnościami do oddawaniu moczu w stresujących sytuacjach powinni mieć ze sobą podkłady chłonne. Dzięki nim będziemy mogli uniknąć krępujących sytuacji, a terapeutom oszczędzimy czyszczenia.

Na koniec upewnijmy się, że mamy fundusze, by zapłacić za wizytę. Ceny różnią się ze względu na miejsce znajdowania się placówki, rodzaj terapii, wielkość zwierzęcia. Przed wizytą warto zapoznać się z cennikiem, by nie zaskoczył nas brak środków, już po zakończeniu wizyty.

WIZYTA U ZOOFIZJOTERAPEUTY BEZ STRACHU

Pamiętajmy, że zoofizjoterapeuta to osoba wykwalifikowana i obyta w pracy z pacjentem. Możemy dzielić się z nimi naszymi obawami, ponieważ większość z nich osobiście posiada zwierzęta, przez co rozumieją odczuwany stres w momencie pogorszenia ich zdrowia. Starajmy się ograniczać strach poprzez odpowiednie przygotowanie. Pamiętajmy, że nasze zwierzę natychmiast wyczuje naszą niepewność, co w połączeniu z nową sytuacją może wywołać w nim panikę. Nie stresujmy się małymi błędami, które popełnia każdy z nas. Na przykład, gdy nasze zwierzę nabrudzi, pamiętajmy, że terapeuci mają z tym do czynienia każdego dnia, jednakże róbmy wszystko by zminimalizować ryzyko takich zdarzeń.

Terapia fizjoterapeutyczna dla zwierząt to długotrwały proces oparty na współpracy zwierzę-opiekun-terapeuta. Nie obędzie się więc bez wielu godzin spędzonych wspólnie w gabinecie. Dlatego staramy się z uśmiechem i zaufaniem angażować się we wspólną pracę na rzecz zdrowia naszych podopiecznych.

TO TEŻ CIĘ ZAINTERESUJE

Pies reaktywny, czyli jaki?

Laseroterapia w weterynarii

Dlaczego psy nie mają zawałów?

Ratunku! Mój kot sika poza kuwetą

Terapeutyczny wpływ zwierząt na dzieci

Zastosowanie fizjoterapii w leczeniu psów

Technik weterynarii – kilka słów o jego pracy

Typy opiekunów podczas wizyty u lekarza weterynarii

Kleszcze, wysokie temperatury i inne letnie zagrożenia dla psa (podcast, zdjęcia)

Share on Facebook

Tweet