Samookaleczanie papug
Czas czytania: 5 min
SMUTNY PROBLEM WIELU PAPUG
Choć relacja z opiekunem może mieć wpływ na zachowanie papugi, nie zawsze jest to wina właściciela. Jednak odpowiedzialność opiekuna polega na zidentyfikowaniu potencjalnych przyczyn problemu i podjęciu odpowiednich kroków w celu pomocy papudze.
Właściciel może zadbać o stymulujące środowisko, zróżnicowaną dietę, regularne wizyty u weterynarza oraz zapewnienie odpowiednich zabawek i zajęć, które pomogą zmniejszyć stres oraz nudę u papugi i zapobiec samookaleczaniu się. W przypadku zaobserwowania skubania piór, warto skonsultować się z weterynarzem, aby wykluczyć ewentualne problemy zdrowotne i uzyskać fachową pomoc.
Zdjęcie 1. Skubanie swoich piór można zaobserwować jedynie w niewoli. W naturze papugi nie przejawiają takich zachowań.
DLACZEGO PTAKI SIĘ SKUBIĄ?
Wyrywanie piór jest częstym problemem występującym u ptaków trzymanych w niewoli. Przyczyn skubania może być naprawdę dużo. Dlatego w pierwszej kolejności, kiedy zobaczymy, że nasza papuga się skubie, musimy ustalić przyczynę. W trakcie diagnozy skubiącej się papugi łatwiej jest po kolei wykluczać niepasujące przyczyny, by dotrzeć do sedna problemu.
Stres: Zmiany w środowisku, takie jak nowa osoba w domu, przeprowadzka, hałas lub konflikty z innymi zwierzętami domowymi, mogą powodować stres u papugi, prowadząc do skubania lub okaleczania się. Niektóre papugi żyją w permanentnym stresie, popadając w nałóg okaleczania się.
Nuda i brak pobudzenia: Papugi są inteligentnymi ptakami, które potrzebują odpowiedniej stymulacji umysłowej i fizycznej. Brak odpowiedniego zajęcia i zabawy może prowadzić do skubania się w celu zapewnienia sobie rozrywki i doznań.
Problemy zdrowotne: Niektóre problemy zdrowotne, takie jak infekcje skórne, alergie, pasożyty skórne, niedobory witamin, wirusy, urazy lub choroby, mogą prowadzić do skubania i okaleczania się papugi.
W pierwszej kolejności, gdy zaobserwujemy skubiącą się papugę, udajemy się do lekarza weterynarii na wszystkie badania kontrolne. Dopiero po wykluczeniu przyczyn chorobowych, podejmujemy terapię z behawiorystą papug.
Zdjęcie 2. W niewoli każdy gatunek może popaść w samookaleczanie. Niestety najczęściej możemy zaobserwować takie zachowania u żako i kakadu. Jednych z najinteligentniejszych papug.
OKALECZANIE CIAŁA I WYRYWANIE PIÓR
Problem zaczyna się od niezauważalnego, nadmiernego czyszczenia piór. Papuga czyści swoje pióra codziennie, więc ten etap często jest dla opiekuna praktycznie niezauważalny. W pierwszej kolejności pojawiają się zniszczone pióra. Papuga obsesyjnie czyści je, doprowadzając do uszkodzeń. W następnym etapie dochodzi do wyrwania mniejszych piór puchowych. Na tym etapie właściciel powinien już zauważyć zmianę w upierzeniu swojej papugi.
W dalszym etapie może dojść do wyrwania większych piór pokrywowych, a także do uszkodzenia ciała. Papuga może próbować okaleczyć swoje ciało, np. gryząc lub drapiąc się, co może prowadzić do powstawania ran, owrzodzeń i infekcji. Często pojawiają się też różnego rodzaju stereotypia, takie jak bujanie się, machanie głową czy uderzanie głową o klatkę. Te obsesyjne, stereotypowe zachowania świadczą już o bardzo poważnym i głębokim problemie, który będzie wymagać interwencji lekarza oraz behawiorysty.
Zdjęcie 3. Niektóre papugi potrafią się poważnie okaleczyć. Uszkodzenie tkanek ciała powoduje uzależniający wyrzut endorfin z mózgu.
CO MOŻEMY ZROBIĆ?
Skubanie i okaleczanie się papug to poważne problemy behawioralne, które wymagają uwagi i natychmiastowej pomocy. W przypadku obserwacji takich zachowań u swojej papugi, należy podjąć działania w celu zidentyfikowania przyczyn i zapewnienia odpowiedniej opieki i wsparcia. Nie zaniedbuj tych problemów, gdyż mogą one prowadzić do poważnych schorzeń i pogorszenia jakości życia Twojej papugi. Problem skubania nie zniknie sam! W pierwszej kolejności skonsultuj się z doświadczonym weterynarzem, który może pomóc zidentyfikować przyczyny skubania.
Zapewnij swojej papudze zróżnicowaną dietę, bogatą w świeże owoce, warzywa, ziarna, zieleninę i odpowiednią ilość białka. Upewnij się, że papuga ma wystarczającą ilość witamin i minerałów, a także dostęp do słońca.
Zidentyfikuj i eliminuj źródła stresu dla papugi. Zapewnij spokojne i bezpieczne środowisko, unikaj nagłych zmian w harmonogramie, stymuluj papugę odpowiednimi zabawkami i zajęciami. Czasem będzie to wymagać kilkumiesięcznej pracy z ptakiem pod okiem behawiorysty.
Zdjęcie 4. Aby wyprowadzić papugę z nałogu skubania, potrzebna jest kilkumiesięczna praca behawioralna, zmiana środowiska, urozmaicenie diety, treningi oraz wsparcie i suplementacja. Im dłużej trwa nałóg skubania, tym mniejsze są szanse na wyjście z niego.
TO TEŻ MOŻE CIĘ ZAINTERESOWAĆ
Jak zapewnić papudze rozrywkę?
Władza papug nad własnym życiem
Jak urozmaicić papuzie środowisko?
Żywienie papug, czyli nie tylko ziarno
Jak rozpoznać dobrą hodowlę papug?
Czy papuga to dobre zwierzę na prezent?
10 sposobów jak zapewnić papugom szczęśliwe życie
Dlaczego papugi dziobią? Analiza przyczyn dziobania i agresji u papug
Jak zadbać o dobrostan papugi? Rozmowa z zoopsycholożką i biolożką Adą Włoch (podcast, zdjęcia)
Wybrane dla Ciebie
Dlaczego pies liże człowieka?
Kto ma psa, ten wie, że psia miłość czasem bywa…obśliniona. Niektórzy to lubią, inni raczej niespecjalnie. Jak to jest z tym lizaniem? Czemu nasze psiaki tak bardzo uwielbiają to robić?
czytaj
Czy warto mieć więcej niż jednego królika?
Tak, zdecydowanie warto mieć więcej niż jednego królika, ponieważ króliki są zwierzętami stadnymi i najlepiej czują się w towarzystwie innych królików. W naturze żyją w grupach, co daje im poczucie bezpieczeństwa i pozwala na naturalne zachowania społeczne, takie jak wzajemna pielęgnacja, zabawa czy przytulanie się.
czytaj
Co zrobić, gdy zwierzak zjadł trutkę na gryzonie?
Zatruć spowodowanych trutkami na gryzonie u zwierząt towarzyszących, zwłaszcza u psów jest wciąż dość dużo. Preparaty te niestety często znajdują się w miejscach, do których zwierzaki mają dostęp. Co gorsza, objawy zatrucia nie pojawiają się zbyt szybko.
czytaj
Dlaczego niektóre zwierzęta są nocne?
Ewolucja prowadzi do powstania najróżniejszych form organizmów. Zmiany zachodzą w obrębie ciała, a także trybu życia zwierząt. Jednym z przystosowań jest zmiana aktywności z dziennej na nocną.
czytaj
