Istnieją rywalizacje, które nigdy nie sięgną swego kresu. Jedną z nich zapewne jest ta, którą stworzyli ludzie, a dotyczy ona naszych milusińskich, czyli psiaków i kociaków.

Koty od zarania dziejów słyną ze swojej mistyczności. Już w średniowieczu były bowiem uważane ze sprzymierzeńców “czarownic”, przez co na równi z kobietami oskarżanymi o czary, były okrutnie mordowane. Wszystko wskazuje na to, że głównym elementem tej mistyczności jest ich niebywale tajemniczy szósty zmysł, który pomimo rozwoju nauki wciąż pozostaje zagadką.

Udomowienie zwierząt jest jednym z najważniejszych osiągnięć ludzkości i ma długą historię sięgającą tysięcy lat. Od pierwszych kroków w kierunku hodowli zwierząt aż po dzisiaj, proces ten odgrywa ogromną rolę w kształtowaniu naszego społeczeństwa, gospodarki i kultury. W tym artykule przyjrzymy się historii udomawiania różnych gatunków zwierząt oraz jego wpływowi na naszą cywilizację.

Podawanie naszym pupilom leków może okazać się nie lada wyzwaniem. To wszystko za sprawą ich intensywnego zmysłu, który skutecznie podpowiada im, że substancja, którą w danym momencie im podajemy jest czymś nieznanym, a w związku z tym, warto przemyśleć, czy aby na pewno wpuszczać ją do wewnętrznego obiegu swojego organizmu. Oczywiście, jak to ze wszystkimi trudnościami bywa, również na tę przypadłość znajdziemy kilka skutecznych rozwiązań.

Odpowiadając krótko na tytuł artykułu – nie, nie jest to bezpieczne rozwiązanie. Puszczanie kotów samopas bez jakiekolwiek kontroli może zakończyć się tragicznie. Niebezpieczeństwa, które czyhają na naszych pupili są praktycznie wszędzie. Nie można tu mówić o najbezpieczniejszym rozwiązaniu tej sytuacji. Każda niekontrolowana wizyta naszego pupila na świeżym powietrzu niesie za sobą duże ryzyko.

Jak ważną sprawą są szczepienia profilaktyczne dowiedzieliśmy się w ostatnich latach w sposób bardzo jednoznaczny. Tak jak u ludzi a w szczególności u dzieci są one konieczne, wręcz obowiązkowe, tak i u naszych zwierząt również. W przypadku zwierząt mamy do czynienia ze szczepieniami zalecanymi, mamy również szczepienia obowiązkowe zgodnie z prawodawstwem polskim. Aby dobrze przedstawić tematykę szczepień należy podzielić naszych futrzastych domowników na gatunki, ponieważ to właśnie determinuje kalendarz i program szczepień.

Nasi koci przyjaciele będąc u naszego boku przechodzą trzy etapy w swoim mruczastym świecie: dorastanie, dorosłość oraz seniorstwo. Każde z wymienionego stadium zasługuje na specjalne traktowanie z uwagi na różne potrzeby naszych futrzaków. Dziś, poświęcimy czas temu trzeciemu, czyli byciu kocim seniorem. Jeśli zastanawiałeś się na jakie rzeczy warto zwrócić uwagę oraz jak umilać czas Twojemu mruczkowi, to dziś poznasz na to odpowiedź.

Jeszcze 20 czy 30 lat temu, najbardziej popularnymi imionami dla psów były takie jak: Azor, Atos, Szarik czy Perła. Obecnie, coraz częściej psy mają imiona ludzkie taki jak: Stefan, Celinka, Matylda, Sonia. Dużą grupę stanowią także te pochodzące od imion bajkowych księżniczek: Sisi, Elza, Suzi.

Kupowanie produktów, które pochodzą z innego kraju może wprowadzać spore zamieszanie i tak właśnie stało się z kocim żwirkiem. Jak się okazuje, instrukcje, które czytamy na opakowaniach nie są całkowicie zakłamane, ale mogą nie stanowić całkowitej prawdy dla mieszkańców danego regionu. W takim razie co robić ze żwirkiem i jak utylizować kocie odchody?

Przez wpływ popkultury i szeroko pojętych mediów, przyjęło się, że jednym z najbardziej naturalnych pokarmów dla naszych kocich przyjaciół są ryby. Jak się jednak okazuje – nic bardziej mylnego. W małych ilościach wszystko jest zdrowe, ale warto wiedzieć, że niektóre gatunki są dla naszych mruczków trujące, a co więcej, wersja surowa nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem.

Czy koty potrafią uczyć się sztuczek? Oczywiście, że tak. Ich inteligencja absolutnie nie odbiega od inteligencji psów, stąd też bez problemu przychodzi im nauka różnych trików. Wokół mruczków powstał stereotyp, że potrafią one mniej. Pora stawić temu czoło i obalić tę tezę.

Oddawanie moczu poza kuwetę nadal nierzadko określane jest jako „złośliwe sikanie”. Jest to częsty problem, z którym zgłaszają się opiekunowie kotów do lekarzy weterynarii i behawiorystów.